Afbeelding

Randbericht | Dazen

Algemeen Columns

Dazen

In de zomermaanden is het niet altijd even aangenaam om in het Korenburgerveen te vertoeven. Niet omdat het er warm en benauwd kan zijn. Of omdat enkele van de bloemrijke graslanden net iets te vroeg zijn gemaaid, waardoor ik weinig bloeiende planten en insecten zie. Het zijn ook niet de rupsen die in processie de stammen van de eiken oplopen, die mij storen. Ook van muggen heb ik nooit last. Het gezoem kan irritant zijn, maar ze vinden mijn bloed niet geschikt. Slechts een enkele mug vergist zich soms, maar meer dan twee of drie muggenbulten per jaar heb ik niet. Wat ik soms wel jammer vindt, want een beetje jeuk en krabben is een enkele keer niet onaangenaam.

Het enige beestje dat ik niet kan waarderen is de daas. Ik noem dit insect vaak steekvlieg, maar dat is niet correct. Een soort vlieg is het wel, maar hij of zij steekt niet maar bijt. Er zijn ook wel andere namen in de omloop, zoals brems, bremster, daps, paardenvlieg, dazerik, blinde vlieg of blinde mug. Blind zijn ze niet, maar ik heb de indruk dat ze vooral op warmte (onze lichaamstemperatuur) en geur afkomen. Door je met vieze troep in te smeren kun je ze ook weer weren. Daar houd ik dan weer niet van, zodat ik regelmatig wordt gebeten.

Slim zijn ze niet die dazen, al kan ik er soms wel helemaal daas van worden. Ze zijn namelijk vasthoudend. Als ze aantrekkelijk bloed ruiken kunnen ze hun prooi kilometers langs blijven achtervolgen. Zodoende heb ik tijdens een wandeling vaak enige tijd zo'n hinderlijk beest achter me aan. Het dwarrelt om je hoofd en het zoemt, het daalt neer op je lichaam en probeert te bijten. Maar ik heb dan inmiddels weer gezwaaid zodat de beet niet is gelukt. Maar de daas zal niet opgeven voordat het gelukt is. Als die dan eindelijk succesvol is, is de daas even verdoofd van dat heerlijke bloed. Op dat moment worden de meeste doodgeslagen.

Vooral die achtervolging door een daas is irritant. Het beste is misschien om gewoon stil te gaan staan en de daas zijn zin te geven en een beetje bloed op te offeren. Maar ja, dan schiet zo'n wandeling in en om het veen helemaal niet op, Van dazen weet ik niet veel meer dan dat ze hinderlijk zijn en dat ze mooie namen als goudoogdaas of langsprietregendaas hebben. Vooral die facetogen hebben opmerkelijke kleuren. Maar daar sta je toch niet bij stil als je weer gebeten bent.

Van de week was ik bij een lezing van een medewerker van Natuurmonumenten die enthousiast over het Korenburgerveen vertelde. Maar hij meldde nog enthousiaster een aantal bijzondere insecten voor het gebied. Ik heb niet alle namen onthouden, maar hij noemde ook een aantal dazensoorten. Hij had zijn collega's van communicatie gevraagd er eens in een persbericht aandacht aan te besteden, maar die suggestie werd genegeerd. Mij heeft het echter de ogen geopend. Hoe hinderlijk een insect ook kan zijn, het kan een zeldzame soort zijn die een rol heeft in het grote web van de natuur. Omdat ik niet weet welke daas mij lastig komt vallen, is er voortaan maar één keuze mogelijk. Laat de vlieg leven. Ik beveel het iedereen aan. En kijk er eens goed naar. Ze zijn echt heel mooi.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant