Jos laat een kloostermop en andere stenen zien, die hij goed kan gebruiken. Vanwege het hoopje dakleer en landblouwplastic zou hij al het puin moeten verwijderen op zeer korte termijn. Foto: Clemens Bielen
Jos laat een kloostermop en andere stenen zien, die hij goed kan gebruiken. Vanwege het hoopje dakleer en landblouwplastic zou hij al het puin moeten verwijderen op zeer korte termijn. Foto: Clemens Bielen

‘Handhaving overijverig in Miste’

Wonen

WINTERSWIJK - Er zijn Nederlanders die het gedoogbeleid in dit land verfoeien. Volgens anderen moet er juist meer ruimte worden gegeven. Het blijkt niet gemakkelijk om de wetten te ondersteunen door handhavingsbeleid. De laatste tijd komen er bij Achterhoek Nieuws regelmatig berichten binnen van burgers, die betrekking hebben op handhaving en toezicht.

Door Clemens Bielen

In het centrum van Winterswijk wordt ‘handhaving’ laksheid verweten door enkele middenstanders, die afval in het centrum constateren, dat maar niet opgeruimd wordt. In Miste is het precies omgekeerd en staat handhaving voortdurend op de stoep zonder dat daar gegronde redenen voor zijn volgens de eigenaar van het perceel. Ook in Kotten speelt zich iets af waar handhaving bij betrokken is. In veel gevallen wordt er geklaagd over de ‘bereikbaarheid’, gebrek aan overleg en respons op brieven van de afdeling toezicht.

Deze week: Handhaving overijverig in Miste
Jos van den Toorn kocht een jaar geleden het pand met omringende grond van de voormalige houtzagerij in Miste. Terwijl hij naar eigen zeggen juist alle moeite doet om het terrein op te ruimen, asbest op te ruimen, stenen te hergebruiken, nieuwe houtwallen aan te leggen en gebouwen in oude staat te herbouwen, lijkt het of de gemeente plotseling op de rem drukt. Van den Toorn wil zelfs hobbymatig de oude houtzagerij in ere herstellen en openstellen. Hij kan er nu al met liefde leuke anekdotes over vertellen. De betrokken partijen: omgevingsdienst (werkt in opdracht van de gemeente), monumentenzorg en handhaving (politie en boa’s) lijken geen rekening met elkaar te houden, niet op de hoogte te zijn van elkaars inbreng en werken daardoor langs elkaar heen, aldus de nieuwe eigenaar. Hij voelt zich meer als een crimineel behandeld dan als een goedwillende burger.

Een goed begin…
Toen Jos van den Toorn een jaar geleden het terrein met boerderij van de houtzagerij in Miste kocht van de erven van Willie en Cobie Pampiermole, besefte hij dat er nogal wat komt kijken bij het project dat hij voor ogen had. Hij nodigde de gemeente uit voor een gesprek over zijn plannen.

Op het terrein lagen nog vele boomstammen, overwoekerd door struikgewas, die hij wilde opruimen. Een schuurtje, meer een bouwval met veel asbest, wilde hij slopen en in oude stijl weer opbouwen. Een klein gebied met voornamelijk eiken, in deplorabele staat geraakt door het storten van zaagsel, werd getroffen door een storm en was niet meer te redden. Daar moet (en wil) hij herplanten. Vooral zijn plannen om de houtzagerij in ere te herstellen en open te stellen, viel goed in de buurt.

Het begon allemaal hoopvol met een goed gesprek met vertegenwoordigers van de gemeente, de omgevingsdienst en monumentenzorg. Jos van den Toorn: ”Ik was zeer positief gestemd na het bezoek van de drie. Ik kreeg ook een keurig verslag met aanbevelingen ten aanzien van regels bij monumentenzorg, ruimtelijke ontwikkeling, kap- en sloopvergunningen, subsidies, afvoeren van asbest et cetera. We hebben een prima gesprek gehad en goede afspraken gemaakt.” Het was een goed begin maar in dit geval zeker niet het halve werk.

Aantijgingen en wantrouwen
De sfeer sloeg om vanaf het moment, dat een agent toezicht kwam houden bij het kappen van bomen (met kapvergunning) en er onenigheid was over de afzetting van de weg. Later werd Van den Toorn er van beschuldigd dat hij een gedeelte van de schuur illegaal zou hebben afgebroken en verbrand en dat hij een stapel asbest zou hebben neergelegd. Met foto’s gemaakt vóór de koop van het complex, kon hij de beschuldigingen weerleggen. Er is zelfs een agent naar de buurman gegaan met het verzoek om te bellen als er op het terrein van de oude houtzagerij iets werd verbrand.

Op het terrein lagen overal boomstammen, overwoekerd door struikgewas. Toen Van den Toorn de boomstammen had opgeruimd, kwam aan het licht dat er tussen de boomstammen puin was gestort. Hoewel het een bedrijventerrein is, vond de omgevingsdienst dat dat puin, waarin ook nog wat landbouwplastic en ‘mogelijk dakleer’ gevonden was, verwijderd moest worden.

Van den Toorn vindt dat een prima idee, maar hij wil eerst de waardevolle stenen er uit zeven, geschikt maken voor hergebruik en dan het overgebleven puin vermalen om als ondergrond te dienen voor een aan te leggen pad. ZZP-er Van den Toorn kwam met een door hem gerestaureerde boerderij in Aalten aan de Bullenssteeg, zelfs in het populaire televisieprogramma ‘Binnenste Buiten’. Volgens van den Toorn had een ambtenaar gezegd: ‘van stenen heb ik geen verstand’.

Van der Toorn: “Ik ga niet eerst al het ‘puin’ afvoeren om het later weer terug te moeten kopen. Hergebruiken van materiaal past helemaal in de huidige tijd en er is ook veel vraag naar gebruikte stenen.” De stenen/puin liggen er misschien al dertig jaar en hij begrijpt niet waarom er nu ineens met stoom en kokend water moet worden opgeruimd met onrealistische termijnen. Was er voorheen dan geen toezicht?, vraagt hij zich af.

Wat gaat er nou eigenlijk mis?
Naast het gesteggel over het puin, is er ook een patstelling ontstaan bij het in stijl herbouwen van een oude schuur. Een lelijk bouwval, waar nu door de gemeente een lintje om gespannen is. Er is nog geen sloopvergunning afgegeven. Daar komt aardig wat papierwerk bij kijken. Er moeten vaak bouwtekeningen en constructieberekeningen worden aangeleverd.
Van den Toorn heeft bouwschetsen ingediend met de vraag of dit ingediende voorstel overeenkomt met wat de gemeente in gedachten had. Van den Toorn: “Tot op de dag van vandaag heb ik nog geen enkele reactie mogen ontvangen.” Ook op zijn vraag welke bomen hij moet herplanten is geen antwoord gekomen. Met het herplanten wil hij nog even wachten tot het aangrenzende schuurtje gesloopt is. “Er komt misschien nog meer asbest of andere vervuiling aan het licht en dan kan ik direct alles tegelijk opschonen.”

Geen ‘actieve herinnering’
Dat het schort aan onderlinge communicatie bij de gemeente, werd duidelijk toen Achterhoek Nieuws om een reactie van de betrokken ambtenaar vroeg. De ambtenaar gaf te kennen dat er onjuiste informatie was verstrekt. Verder zou hij niet aanwezig zijn geweest bij het eerste gesprek met Van den Toorn. Hij verwees met klem naar de afdeling communicatie.

Uit e-mails blijkt echter dat hij wel degelijk één van de delegatieleden was. Uiteindelijk kwam Achterhoek Nieuws in contact met de teamleider van ‘Ruimtelijke Ontwikkeling, Vergunningen en Toezicht’.
Zij had een luisterend oor, kon inhoudelijk op dit moment niets zeggen, maar beloofde het intern te bespreken. Zij betreurde de gang van zaken en nodigde Van den Toorn uit om nog eens rond de tafel te gaan zitten om de problemen uit de weg te helpen.

Oplossing?
Ten einde raad had Van den Toorn al een mail geschreven naar burgemeester Bengevoord. Het heeft geresulteerd in een afspraak op locatie met wethouders Gosse Visser en Wim Wassink. Naar aanleiding van het gesprek met Achterhoek Nieuws zullen daar ook nog de twee ambtenaren aanschuiven. De goede hoop is, dat de partijen er uit zullen komen, zodat Van den Toorn zijn project kan afronden.

Jos restaureerde eerder een boerderij in Aalten en bracht deze terug in de oude staat. Foto: Jos van Eerden

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant