Gerben en Mieke Grooten pakken in Pretoria bij 35 graden Celsius hun koffers alvast om te verkassen naar Nederland. Foto: eigen foto
Gerben en Mieke Grooten pakken in Pretoria bij 35 graden Celsius hun koffers alvast om te verkassen naar Nederland. Foto: eigen foto

‘Ik zie alleen maar mogelijkheden’

Algemeen

Gerben Grooten gaat al zijn energie in Boogie Woogie stoppen

Door Han van de Laar

WINTERSWIJK - “Met alles wat ik in me heb, zet ik me in voor Boogie Woogie, Instituut voor Kunst en Cultuur. Ik heb er enorm veel zin in. Weliswaar geef ik er wat moois voor op, maar ik verwacht er ook veel prachtige dingen voor terug te krijgen.” Aan het woord is Gerben Grooten, nu nog werkzaam in Pretoria, de hoofdstad van Zuid-Afrika. Hij woont daar samen met zijn vrouw Mieke Grooten-Eeltink.

Je wordt de directeur/bestuurder van Boogie Woogie. Hoe kwam je er - wonend en werkend in Zuid-Afrika - toe, om te solliciteren?
“Ja, het is snel gegaan. En zonder corona was het er wellicht ook niet van gekomen. Door de lockdown begin dit jaar zat Zuid-Afrika vier maanden helemaal op slot. We mochten één keer per twee weken even naar buiten om boodschappen te doen. Voor de rest was het binnen zitten. Met een speciale repatriëringsvlucht konden we in augustus tijdelijk naar Nederland en hebben daar drie maanden in een huisje gelogeerd van vrienden van ons in de Brinkheurne. Daar bladerde ik door het Achterhoek Nieuws om te kijken of er nog iets te doen was. Op zaterdag 5 september was er Open Huis bij Boogie Woogie. Aangezien ik daar zowel als docent en als adjunct-directeur werkzaam ben geweest in de jaren 90, leek het me wel leuk om een kijkje te nemen. Naast de nieuwe gezichten van medewerkers waren er ook veel oude bekenden. Ik heb bij kunnen kletsen en hoorde ook van de sollicitatieprocedure voor een nieuwe directeur/bestuurder. Gaandeweg werd ik enthousiaster en enthousiaster en heb in die periode nog aanvullende gesprekken gevoerd en me verder verdiept. Ik zie enorm veel mogelijkheden!”

Waar ga je je op richten?
“Als je, zoals wij, zestien jaar uit Winterswijk bent weggeweest, op enkele familiebezoeken na, zie je hoe positief Winterswijk zich heeft ontwikkeld. De inwoners zijn veel trotser op hun dorp geworden. Dat merk je gewoon. Er gebeurt van alles, er is veel dynamiek en meer openheid. Van Zuid-Afrika ben ik gewend dat alles zich op straat afspeelt. Toen ik ging werken in Pretoria kreeg ik de opdracht culturele instituten en centra op te bouwen. Die had je daar niet. Het ging er dan bijvoorbeeld om, om ‘de straat’ in het gebouw te halen. Jongeren perspectief bieden, zoals door hen uit gangs en prostitutie te halen, middels muziekeducatie. Maar ook om bruggen te bouwen tussen onderwijs, podia, universiteiten en kerken heb ik academies gestart en een platenlabel en studio gebouwd. Veel budget was er niet, maar er was toch altijd draagvlak te creëren voor investeringen. Ik ben wel gewend om te pionieren. Hier is het andersom. Bij Boogie Woogie speelt veel zich binnen af, met name muziek- en danslessen, maar ik wil letterlijk en figuurlijk de ramen en deuren opengooien. Met Boogie Woogie nog meer de samenleving in! Er is hier zoveel potentieel, zoals een goede schouwburg, enthousiaste muziekverenigingen, koren en het unieke Steengroeve Theater. Wat we nog missen, is een kernpodium voor popmuziek en andere uitingen van jongerencultuur, daar gaan we ook mee aan de slag. Tijdens de gesprekken die ik voerde, merkte ik veel enthousiasme. Met elkaar zetten we de schouders er onder.”

Wanneer ga je beginnen?
“Toen we terug waren in Pretoria in november, volgde de tweede sollicitatieronde. Daar heb ik online aan meegedaan en tevens een presentatie gegeven. Die is blijkbaar dermate goed bevallen dat ik de aanstelling heb gekregen. Het gevoel was zo goed, ook bij Mieke, dat we besloten na 16 jaar terug te gaan naar Winterswijk. Ik heb al een vlucht gereserveerd en als corona geen roet in het eten gooit vlieg ik eind januari naar Nederland om op 1 februari te beginnen. Mieke haal ik een maand later op. Dan wil ik meteen een rondje afscheid doen. Dat is nu niet mogelijk. Omdat nu alles weer op slot zit, geef ik alleen nog online lessen aan de universiteit. Dat kan ik eigenlijk ook wel vanuit Nederland, maar wanneer ik bij Boogie Woogie begin zijn alle andere activiteiten afgerond.”

Wat zie je voor je?
"Waar ik blij om ben, is dat de gemeente de subsidie voor twee jaar heeft vastgezet. Dat is een mooie periode om iets prachtigs te ontwikkelen en uit te bouwen, zoals de eventuele invulling van het Cultuurkwartier. Wat ik vooral belangrijk vind, is om me te richten op de inhoud. Met elkaar laten zien wat mogelijk is. Ik geloof echt in een succes. Boogie Woogie wil meer zijn dan een instituut dat hoofdzakelijk muzieklessen verzorgt. We gaan er zeker iets moois neer zetten.”

Waar komt trouwens je liefde voor de muziek vandaan?
“Ik was twee jaar toen ik met de breinaalden van mijn moeder aan het drummen was op het bankstel. Op mijn derde kreeg ik een drumstelletje. Met 7 ging ik naar de muziekschool en werd ik op jonge leeftijd lid van muziekvereniging Eendracht. Vanuit daar ontwikkelende ik me snel naar een nationaal niveau in producties, bands en het Nationaal Jeugdorkest. Het conservatorium heb ik gevolgd in Rotterdam met als hoofdvakken slagwerk en dirigeren, maar ook cello en piano als bijvakken. Al snel speelde ik in diverse orkesten en ook acht jaar bij Joop van den Ende producties gespeeld. In het jaar 2000, toen ik werd gevraagd in te vallen voor een ziek geworden drummer, heb ik een tour gemaakt door Italië. Toen heeft het geloof zich voor mij ook weer geopenbaard als leidraad in mijn leven. Tijdens één van de tournees door Zuid-Afrika werd mij gevraagd lezingen te geven. Zo combineerde ik muziek (‘s avonds) met workshops en lezingen overdag. Ik kreeg ook uitnodigingen uit Amerika, Singapore en meer landen. Dat leidde op enig moment tot een verzoek van een grote kerk en organisatie in Pretoria of Mieke en ik voor hen wilden werken en daar invulling te geven aan muzikale en kunstzinnige vorming. De laatste jaren heb ik naast het dirigeren van professionele orkesten me ook ingezet als chef-dirigent en docent aan de universiteit van Pretoria.”

Wat kunnen we verwachten?
“Nu ga ik me focussen op Winterswijk, specifieker op Boogie Woogie. Ik heb veel research gedaan en sta te popelen om te beginnen. Er is veel kwaliteit bij Boogie Woogie, ervaren medewerkers met indrukwekkende cv’s. Aan artistiek talent ontbreekt het niet in Wenters. Ik ga er in ieder geval alles aan doen om gezamenlijk iets te realiseren waar Winterswijk trots op kan zijn.”






Aftellen voor Gerben en Marieke Grooten-Eeltink. Foto: eigen foto

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant