'Zilveren appel' voor Wim Schepers

WOOLD - Wim Schepers uit het Woold heeft dit weekeinde bij een landelijke poëziewedstrijd rond het thema 'Appel' een zilveren medaille gehaald in de categorie Nedersaksisch dialect. Het was de eerste keer ooit dat hij een gedicht van zijn hand instuurde. Winnaar van de eerste prijs was een dichteres uit Eefde: Ina Brethouwer.

Het bekroonde gedicht, geschreven in de warme, droge zomer van 2019 luidt als volgt.

Appeltjen veur den dorst

'k Was jong, de warme veurjaorszunne scheen
'k Greuien in de rondte, glans op miene appelwangen,
'k Pronken as ne fiere vruchte en veuln miej al stiekem
as een later appeltjen veur andermans dorst

De zunne scheen en scheen,ne zommer lang
'k verbrannen mienen bloten malusbast
'k hadde dorst, dorst, unmundig dorst,
kreeg glieven,stippen en barsten in het lief

'k Smachten naor water, water, raegen
Maor de zunne scheen, op veld en strand
de loch bleef blauw en de leu waarn bliej
'k Was ne pronker, begeerd, maor worden noo af e' daon

'k Kreeg last van piern, van vleegen op de hoed
de wöpsen vratten miej biekans leug
'k Veuln un paar dröppels op 't geschreuide lief
Maar 't was te late, 'k was al völ te meu

'k Vele, neet wiet van den mooderboom
Noo teer ik, an de kante e'schupt, vergaeten, stil an weg
'k Zee de zunne langzaam zakken
't Wordt stil en donker umme miej hen

't Is veurbiej, de leu hooft miej neet meer
Neet veur eurn dorst, zelfs neet as moes of apfelcorn
Morgen schient de zunne waer,
maor ik heb dan geen laeven meer