Eenjarig 'Aan de Slag' matcht vluchtelingen met Wentersen
Algemeen'De pauzes hadden wel langer gemogen'
WINTERSWIJK - In het asielzoekerscentrum (AZC) wordt toegewerkt aan deelname aan de samenleving onder de noemer 'Aan de Slag'. Het project maakt lokale stichtingen en verenigingen enthousiast om vrijwilligers te werven onder de bewoners en doet dit met succes. Tijd om de balans op te maken en aan verspreiding van het gedachtegoed te doen.
Door Leander Grooten
Monique Wieskamp is als beroepskracht de kartrekker van Aan de Slag. Rondom haar zit een negental mannen, elk met een eigen positieve verhaal over deze samenwerking die zij graag willen delen.
Eerste contacten
De samenwerking tussen vluchtelingen en lokale organisaties kwam niet zomaar tot stand. Soms via een netwerk, maar vaak ook door initiatieven van Monique Wieskamp en sociaal werkers van de Post. "We konden extra handjes gebruiken, we hebben veel groen te onderhouden," zo begint voorzitter Nico Bouwhuis van Speeltuinvereniging Hakkelerkamp. Ook de rommelmarkt van FC Winterswijk had dat probleem. Maar het begin was wat stroef: Jan Stemerdink: "Dan zouden we ze ophalen, maar stond er niemand." Wieskamp duidt: "Communicatie en taal is nog wel eens een probleem."
Nuttige daginvulling
Het mes snijdt bij Aan de Slag aan twee kanten: een vereniging zoekt vrijwilligers, vluchtelingen zoeken daginvulling. Of zoals de Libische Abdelhakim zegt: "Ik wil wat doen, ik verveelde me." Dat meedoen in de maatschappij integrerend werkt staat buiten kijf. "Mijn doel is om vluchtelingen een positieve bijdrage te laten leveren, voor zowel henzelf, als voor de Winterswijkse samenleving,'" vult Monique Wieskamp aan.
Cultuur en contacten
Specifieke culturele drempels die de samenwerking beïnvloeden, waren er niet. Harold Meerdink van corsogroep De Genieters: "Met handen en voeten deden we voor wat er moest gebeuren en deden zij dat na. Zo kom je een heel eind." Bennie Pampiermole van de Hakkelerkamp: "Het was bijzonder om hun persoonlijke verhaal te horen. Ik begrijp ze nu ook meer." Meerdink: "De Genieters is een grote groep waardoor je niet uitgepraat raakt tijdens een pauze. Dan wilden we wel langer met elkaar zitten kletsen, maar ja, er moet ook gewerkt worden!"
Blije harten
Ook de 'doelgroep' is positief. Mamodou uit Afrika: "Thuis was ik altijd actief, hier dus ook. Dat vind ik logisch." Voor hem geldt de stelregel 'wie goed doet, goed ontmoet'.
Sadik voelde zich geaccepteerd; iedereen was aardig en geïnteresseerd. "Je welkom voelen is belangrijk. Ik zie nog wel eens mensen die ik van de corsogroep ken en die zwaaien, dat is waardevol." Of zoals de Egyptische Mamdouh zegt: "Het voelt fijn om bezig te zijn, mijn hart wordt blij."
Van beide kanten integreren
Monique Wieskamp wenst meer maatschappelijke organisaties om mee te werken. "Sommigen moeten nog over hun koudwatervrees heen." De huidige deelnemers hebben daar geen last van en willen anderen juist aanmoedigen. "Maar hou de groepen klein, dan kun je persoonlijk contact tot stand brengen", zo wordt geopperd. Het uurtje samenzitten levert al meteen mooie ideeën op. "Laten wij eens op bezoek gaan bij het AZC, in plaats van zij bij ons." Integratie komt van beide kanten.
De gepensioneerde Jan Stemerdink ontdekt in de jonge Syrische Sadik een vakbroeder uit het slagersambacht en ziet mogelijkheden. "Ik kan misschien wel regelen dat hij meeloopt met een slager." Twee min of meer gescheiden werelden ontmoeten zich in dit project.
500e match is feestje waard
Op 8 januari 2019 viert Aan de Slag bij FC Winterswijk hun eerste verjaardag en de 500ste match. Het is tevens het startsein dat vrijwilligers de organisatie overnemen. Per mei 2019 stopt de subsidie namelijk en zal Wieskamp niet als betaalde kracht kunnen ondersteunen. Als het aan de mannen ligt, ligt er genoeg werk in de Winterswijkse samenleving. Nico Bouwhuis: "We hebben het al aangekaart bij de Federatie van Speeltuinverenigingen." Waarop Meerdink toevoegt: "Er zijn elk jaar genoeg corsowagens die extra handen kunnen gebruiken, dus dat komt wel goed."
