Eten uit de container

Eten uit de container

Ook al genoeg van de zomer na één week met hogere temperaturen? Het is elk jaar hetzelfde. Keert na een periode met nat en kil weer waarover enorm geklaagd werd eindelijk de warmte terug, houdt het geklaag niet op. Het is te warm. Puf. Het is klam. Zucht. En de nachten zijn niet om door te komen. Diepe zucht. Dit persoonlijke leed wordt echter nog vergroot door al het ongedierte dat op warme dagen extra lastig lijkt te zijn.

Als het om al die vliegende gevaren gaat is mijn motto: negeren. Ik kies ervoor om het gezoem van de mug niet te horen. Ik heb wel eens met een vriend voor een tentje bij een meer in het hoge noorden gezeten. Hij had enorm veel last van de muggen. Hij zwaaide en mepte, maar het zorgde niet voor verlichting. Ik las intussen rustig verder in De avonturen van Augie March en bleef onbewogen. Ik werd niet één keer gestoken. Het zal door het boek zijn gekomen.

Fruitvliegjes zijn ook al zo lastig. Net als wij mensen houden ze op een warme zomeravond van een glas koele witte wijn of rosé. Ze laten zien dat alcohol niet gezond kan zijn, want ze verdrinken erin. Voor de mens die er niet meteen aan dood gaat, is dat vlees in het glas wat lastig. Ik negeer dit eveneens. Ik neem een slok wijn en af en toe slik ik daarbij een fruitvliegje door. Extra vezels, denk ik dan maar, goed voor de spijsvertering. Ik ben echt niet de hele avond bezig om telkens die vliegjes uit mijn glas te vissen.

Slechts een heel enkele keer word het mij te gortig. Op zo'n zomeravond eet je buiten en vrijdag had ik besloten een keer mosselen te bereiden. Gestoofd in witte wijn met prei, selderij en peen. Erbij stokbrood met lekkere sausjes. Ik zette de mosselpan buiten op tafel en haalde het deksel eraf. Een seconde later kwam de eerste aasvlieg aanvliegen. Op zich een prachtig beestje met die blauwgroene glans, maar toen het even later een hele zwerm was geworden hebben we het eten toch maar naar binnen verplaatst. Wel bijzonder hoe snel ze die heerlijke mosselgeur wisten op te snuiven.

Klagen over de groene container kunnen we ook al goed. Die ruikt altijd wel een beetje, tenslotte gooi je er allerlei groen afval in dat al snel een beetje rot. Op warme dagen wil die geur wel eens penetranter worden. Er zijn mensen die dat proberen te bestrijden door er bleekwater in te gieten, ik zet de container dan iets verder weg. Bij de poort van de buren is altijd plaats. Geklaagd wordt vooral veel over de witte maden, die elke keer in beeld verschijnen als je het deksel op tilt.

Hoe meer, des te beter, denk ik altijd wanneer ik dat witte gekrioel zie. Ik gooi zelfs bewust extra vleesresten in de groene container, want dat levert meer maden op. Daarom was de oogst zaterdag royaal. 's Avonds heb ik ze heel even gefrituurd. Deze eiwitrijke hapjes waren heerlijk met een zoetzuur chilisausje. Een goede combinatie met de wijn met fruitvliegjes. Overlast van ongedierte? Als je de beestjes niet kunt negeren, kun je ze altijd nog opeten.