Het wordt anders…
Anders worden, veranderingen, het heeft een bepaalde invloed op ons mensen. Meestal voelt het niet zo goed.
Waar ligt dat toch aan?
Vasthouden aan het vertrouwde, dat geeft zekerheid en geborgenheid.
Er zijn vele synoniemen die veranderen omschrijven. Een aantal wil ik er noemen: transformeren, hervormen, vervangen, keren, variëren, overgaan, aflossen, herscheppen…
Er ontstaat iets nieuws. Het wordt anders en dan moeten we zoeken hoe we ons daarmee kunnen verzoenen. Leren omgaan met veranderingen. Het leven is een proces van leren omgaan met veranderingen, met groeien.
Het wordt anders!
Deze woorden waren het thema van de dienst met Pasen. Pasen het feest waarop we vieren dat het leven aan het licht gebracht is en de dood niet het laatste woord heeft. Dat het anders wordt…
Niets menselijks is ons vreemd, maar veranderingen brengen altijd spanningen te weeg, soms uitlopend op een crisis.
Zelfs als alles transparant en in overleg gebeurt. Veranderingen vragen ook om keuzes te maken. En waar gaat het dan mis?
Is dat dan het gevoel: ‘Ik ben niet gehoord!’ Of wanneer je denkt: ‘Het gaat anders dan ik had gehoopt!’ De grote vraag is, hoe reageren we dan? Volgens mij ligt hier het moment waarop emoties de boventoon gaan voeren en de controle kwijt raken.
Het wordt anders, in het geloven heeft dat ook met hoop en verwachting te maken: ‘Het komt goed’. Er op vertrouwen dat je niet alleen bent en dat er Eén is die het leven draagt.
Dan kunnen veranderingen ook helpen om een nieuwe stap te zetten en ruimte te maken en de toekomst een kans te geven.
Huub Oosterhuis, een bekend dichter en theoloog die honderden liederen en gedichten schreef, overleed op eerste Paasdag.
In één van zijn mooiste liederen omschreef hij het mysterie van Pasen, waarin alles anders wordt; van dit lied couplet 1 en 3:
De steppe zal bloeien
De steppe zal lachen en juichen.
De rotsen die staan
Vanaf de dagen der schepping
Staan vol water, maar dicht.
De rotsen gaan open.
Het water zal stromen,
Het water zal tintelen, stralen,
Dorstigen komen en drinken.
De steppe zal drinken.
De steppe zal bloeien.
De steppe zal lachen en juichen.
De dode zal leven.
De dode zal horen: nu leven.
Ten einde gegaan en onder stenen bedolven:
Dode, dode, sta op,
Het licht van de morgen.
Een hand zal ons wenken,
Een stem zal ons roepen:
Ik open hemel en aarde en afgrond
En wij zullen horen.
En wij zullen opstaan
En lachen en juichen en leven