Mei
't Is wear mei en dat vinne wi'j altied fijn. Maar net as zo vaake is ut wear un wear van niks. Is dat noo Mei, zegge wi'j dan.
Vrogger zonge wi'j op schoole al dat ut in mei allemoole zo mooi was.
Rooie neuzen zijn verdwenen
Kouwe vingers, prikkelen en al dat kil en koud verdriet
Vind je in de Meimaand
Hopsa heisasa 't is in de maand van Mei.
Jao, den winter is weg, den winter met verkeldigheid en andere nahctheid. Mien'n vroggeren buurman kon um dissen tied zeggen: Willem, wi'j heb ut wear e'red. Wi'j bunt en winter wear deur e'komm'ne.. Want volgens hem was den winter de geveurlijkste tied. In februarie gengen heel völle leu dood. Vrogger zat dat wal ut geval e'west wezzen. De winter met ziene koldigheid brach völle zeekten met. De weerstand van de leu worden hoo langer hoo minder en dan teggen de tied dat'n winter umme was, was ut veur völle leu gebeurt. Jao, at 'n winter maor veurbi'j was begonnen völle leu opgelucht aojum te halen. Den winter was veurbi'j: den winter is vot, noo word't boeten weer good. I'j kont d'n de vögg'le wal heurn. De knöppe an de beume dee broest oet mekaar
En hier en daor zee'j al wat kleurn. Van narcis en krokus , dee staot in de wedde. Rechtop met de kop in de heugte.
Opa zet zich op zied van de schoppe. En zöch in de zun zien geneugte. Zo hier en daor komt der al beeste oet'n stal.
En dawwelt daor luk in de wei.
An mens en an dier, i'j zeet ut an alle 't Is veurjaor, 'is mooi ,'t wordt wear Mei.
Jao jao, ut wordt wear Mei. Waorbi'j vaake met ut waard Mei ut veurjaor bedoeld wordt. Jao, met de narcissen en de paoskeblomen kump de verwachting.
April völt soms wal is teggen. Daor komt soms lelijke biezen en soms zelfs sneebuujen. Wi'j heb bi'j mooi wear de beeste al wal is boeten e'daone en net op 'n viefden mei, den Bevrijdingsdag zatte wi'j in de weide te melken en ut sni'jen dat ut dampen. En dat in Mei. Dat köwwe nooit good hebben. Meart mag slech wear brengen, In April wiwwe nog wal's wat deur de vingere zeen at ut is slech wear is maor Mei mot eigenlijk zommer brengen maor vaake zegge wi'j dan: Mei, wi'j zit nog bi'jn kachel. En wi'j hold de deure dicht. Mei, wi'j kiekt nao de kalender. Met'n verkolden griepezicht. Mei, waor blieft owwe mooie daage? Wanneer köwwe hen zwommen gaon. Mei, wi'j griept wear nao de borstrok. Dieew te vrog heb oet e'daon. Mei, waor blieft owwe mooie nachte? Met maoneschien en nachtegaal.
Mei, wi'j heurt alleene moor hagel. En de reange klettert daal. Mei, wi'j wollen bonen potten. Maar de grond is nog zo kolt
At 't zo deur geet dan geet't mis. Mei, wi'j hebt nog ééne hoppe. Dat 't heel gauw beater is..!!
Lauwe hoppen dat unze wearveurspelster oet Meddo mooi wear veur uns hef want in Mei moj toch eig'lijk boeten können zitten.