Concert
Korts stond de krante vol van verhalen van chagarijnige dirigenten en muzikanten. Ze argerden zich zwart aan het publiek dat ut neef laoten kon om tiedens ut concert te hoosten en te kuchen. Zee wordt der gek van. Ik kan ut me veurstellen. Ze hebben sowieso al een good geheur en elk geluid dat niet bij de door hun gespölde muziek heurt klinkt hen als gekras, wat zeg ik, as gedaver in de oorne. Het liekt wal onweer in de keet. Ook ut gedonder met de msn-etjes mot maar is oet wezzen. Ja, hew ow net in half jaor , wat zeg ik, misschien wal twee jaor ut ktapzuur e'leerd umme iets fantastisch te brengen, begunt de hele meute in de zaale te kwachen en te kuchen daj't idee kriegt in ne benauwden stal midden tussen de beeste te staone.. Maar jah, maar jah....Elke huisvrouw die zit af te wassen hef de radio an en a'j ze later vraogt wat er nu eigenlijk is uitgezonden is, un verhaal van Willem of ut wear van Ans, ja gut dan heb ze net wat anders in de gedachten e'had. Ja, sorry heur, ik dachte net an wat anders. Moj bouwvakkers en straotenmakers hebben. Dee doot ear wark ok onder de gezellige muziek van Hilversum 3. Dat heur't der toch bi'j en gin mense hef der bezwaar teggen. At ow ne auto temeute kump hooft ow neet te verwonderden dat Oerend hard ok echt Oerend hard dwars deur de hele carosserie de locht in knalt. Compleet met de complete drum instalatie. Ut gebonk is neet van de loch maor met ut zelfde gemak kump André Rieu ow bi'j un verkeerslicht tracteern op den geweldigen wals van Strauss. Ut is allemaole prachtig. Maor aj mekare onderweg of op 'n bouw ok nog wat zeggen wilt zit der niks anders op as umme
Oerend hard dwars ovver Bennie Jolink hen te schreeuwen. Ut wordt wat is mooi ut muzikale behang e'neumt. De achtergrond muziek.
Maor noo ut concert. Natuurlijk ieder wil wal's ne aovend oet, fijn nao de schouwburg of nao de concertzaale. Naor ut concert en dan zit der warempel echte muzikanten op ut toneel of in'n orkestbak. Den orkestbak me'k ut al luk moeilijk, 'k Heb is ne keere in't CC e'zeatene fijn nao de operette. Ut orkest zat in'n orkestbak, zo heurt ut joo. Elke keere at dat leuke stel wear un duet woll'n zingen zetten de muziek in'n orkestbak met een leuke intree ut stel op ut goeie pad. Prachtig. Maor eene keere zatten un paar vrouwleu achter mi'j te kletsen juust onder prachtige spel van de leu op ut toneel en i'j veulen al an ut löp oet op un mooi duet waarin ze mekare zollen vertellen hoo gek at ze op mekare wazzen. Juust op ut goeie moment zea de eene dame teggen de andere. "Even stil, nu zetten ze het bandje weer aan!!" Zit i'j ow net oe'n naod te warken umme wat moois in de zaale te jagen, denkt de leu daj gewoon ne CD an zet.
Maor'k heb nog'n mooier verhaal. Argens brach un orkest un prachtig stukke muziek. Alle instrumenten deden met, de violen, de contrabassen, de cello's, maor ok de klarinetten, de trompetten, hobo's tuba's en waldhoornsen brachten met mekare ut stuk tot een hoogtepunt dat afe'slottene worden deur ne daverende bekkenslag gevolgd deur dree volle maoten rust. Dee maoten volslagen stilte.
Teminsten dat was de bedoeling. Maor ne dame op de daarde riege knallen der bovvenoet met:.....ik zei nog tegen Henk, doe nou je rooie das voor want.....Gelukkig veur Henk begon toen de muziek wear.
Maor wat wi'j, leu dee hele daage via de radio veurzeene bunt van muzikaal behang. De muzikale achtergrond den schienbaor onmisbaor is e'worden en dan wordt verwacht daj in De Storm inins doodstille bunt um good te lusterne.
Dat köj toch moeilijk verwachten. De leu bunt dat neet gewond. Zee heurt hele daage muziek en zee kletst der hele daage deurhen en dan inins stille wezzen. Kom noo.