Koen Büttner. Foto: PR
'Ik weet nu ook niet wat mijn leven hiervoor was'
ACHTERHOEK - In Veur de Draod beantwoorden Bekende Achterhoekers stellingen. Wie antwoordt legt zijn ziel bloot. Vandaag Koen Büttner (31) uit ’s-Heerenberg, gitarist binnen de Achterhoekse sturm und drang van de Boetners.
Door André Valkeman
1) Mijn mentale bui is:
“Ik zit op een bootje op het water in Kroatië, op vakantie met mijn vriendin. Het land is een kruising van Italië en Griekenland. We zijn met het vliegtuig. Je kan natuurlijk ook rijden. Hoe slecht zijn wij voor het milieu? Vroegen we ons af. Slecht, wisten we, maar wat als iedereen in ons vliegtuig apart van elkaar autorijdend zou komen? Dachten we. Wat zou vervuilender zijn: honderden rijdende auto’s of één vliegend vliegtuig? Ik ben best benieuwd…
Ze hebben hier nog even eigen geld en geen euro. Zo’n andere valuta geeft je een extra vakantiegevoel.’’
2) Ik lijk het meest op ‘mien va/mo’:
“Ik hoor heel vaak dat ik precies op mijn vader lijk. ‘Da’s precies Freekie’, zeggen ze dan. Dat heeft met mijn uiterlijk en doen en laten te maken. Mijn vader was ook gitarist, hij speelde bijvoorbeeld in de band van Arne Jansen.
Het is wat lastig om over jezelf te zeggen, vind ik: maar qua karakter heb ik het zorgzame van mijn moeder. Ik kan mijzelf wegcijferen voor anderen.’’
3) Dit is mijn grootste angst
“Toch wel een ongeluk krijgen waardoor je verlamd raakt. Daar denk ik weleens aan. Of dat je je hand verliest, dat ik bijvoorbeeld niet meer gitaar kan spelen. In films zie je zulke dingen weleens gebeuren en dan krijg ik een zwaar gemoed.’’
4) Na de dood is er:
“Ik vind het heel bijzonder dat mijn geest dit lichaam bedient en besturen kan. Dat ik dat ben. Maar ik geloof niet dat die geest dan in een hemel belandt. Ik geloof eerder dat die geest in een ander lichaam terechtkomt. Ergens anders op de wereld, of wie weet in een dier. Misschien bestuurt je geest straks een ander lichaam, zonder dat je dan weet dat je hiervoor ook een leven had. Dat bewustzijn gaat niet mee. Ik weet nu ook niet wat mijn leven hiervoor was.’’
5) De Boetners bestaan zolang ik leef:
“Dat sowieso: al zouden we zeggen dat we kappen dan blijft de muziek verder leven. Ik geloof dat we zolang het kan doorgaan met muziek maken. We staan nooit stil.
Je hebt in de dialectrockwereld echt wat grotere bands: Bökkers, Normaal vroeger, Jovink en Boh Foi Toch. Daartussen zit een gat en dan komen er, niet denigrerend bedoeld, dialectbandjes. Daar staan wij, niet om eigendunkerig te zijn, best aan de bovenkant tussen, denk ik.’’
6) Ik kan buiten de Achterhoek wonen:
“’s-Heerenberg, is dat nou Achterhoek? Een discussie die ik al heel mijn leven hoor. Ik vind van wel, ik voel mij Achterhoeker. Er is een stelling dat alles over de Oude IJssel geen Achterhoek is. Maar dan is de helft van Doetinchem ook geen Achterhoek en dat wordt toch als dé Achterhoekse hoofdstad gezien, mocht ons gebied een land zijn.
Ik studeerde Bouwkunde en woonde in Enschede en Velp, dus ik kan erbuiten leven. Maar ’s-Heerenberg, de Achterhoek, daar wonen mijn vrienden en familie. Achterhoeker zijn geeft mij trots. De alles-kump-goed-mentaliteit kenmerkt de streek en mij.’’
7) De mens is monogaam:
“We zijn het van nature niet, maar kunnen het wel zijn. Het is misschien vechten tegen de natuur, eigenlijk. Ik geloof dat mensen echt trouw kunnen zijn, de connectie voelen en monogaam zijn. Verkozen exclusiviteit dus, niet omdat de evolutie ons dat gaf.
Monogaam zijn is ook voor mij de beste vorm in dit leven.’’
8) Dit was mijn laatste
vechtpartij:
“Middelbare school en een jongen keek moeilijk, ik raakte zijn jasje aan, per ongeluk. Een volgende vriend van hem sloeg mij. Ik liep door. Mijn agressiebarometer in een notendop. Ik houd er totaal niet van, ik vermijd het liever.’’
9) Dit is mijn grootste held:
“Mijn ouders. Ik kan onverwachts langskomen en mee-eten, mijn kapotte gitaar achterlaten en dan maakt mijn vader hem. Brian May is wel een gitaarheld, de gitarist van Queen. Laatst ging ik nog naar een optreden van hem.
Veel jongens in de Achterhoek hebben Bennie Jolink als muzikale held. Vroeger luisterde ik zijn muziek alleen niet veel, daarom werd hij geen jeugdheld. Maar we stonden een keer in zijn Normaal voorprogramma, op zijn verzoek. Als je hem dan ontmoet en ziet spelen, krijgt hij met terugwerkende kracht een heldenstatus.’’
10) Dit komt er op mijn
grafsteen:
“‘Alles kump goed’, zeg ik soms voor de gein. Ik houd mij er nog niet zo mee bezig. Vraag het over vijftig jaar nog eens.’’