Bezeuk
"Ik was joo nog eerder e'trouwd veur da'k ut zelf in de gaten hadde", vertellen Hendrik, "dat was un heel gedoote" vertell'n hee der bi'j maor ut is toch niks vergelekkene bi'j ut gezanik wat Prins Alexander noo ovver kump, i'j zol'n zo met dee mooie meid argens de rimboe intrekken en alle leu nao de pompe laoten lopen"
Maor dat schient der in dee kringen bi'j te heurne. Ik heb korts net is nao e'leazene wat'n spil der de olde Könninginne Wilhelmina der met e'had hef. Mens wat'n gedoo. Nea, dan lever luk halsovverkop net as ik ton, he'k nooit gin spiet van e'had.
Wi'j zatten met mekare an de koffie en Hendrik praoten der vlot op los. Mien vader kon der ok uurn ovver praoten, zeate. Den had Prins Hendrik nog e'zeene, ton den in Wenters is e/west. Hee had der nog ne foto van, dee worden ton as ansichtkaarten verkocht. Prins Hendrik op bezoek. Ton mot hier ne Landbouwtentoonstelling e'west wezzen en dee hadde bezoch. Hee was bi'j 't station ontvongene deur allerhande deftige leu. Natuurlijk de gewone leu hadden ze neet neudig. Dee moggen de boel versiern. 't Hele darp vol vlaggen en hier en daor erepoorten. Prachtig, mien vader was der vol van. 't Was natuurlijk ok ne hele geböörtenisse. Net zo iets, denk ik as ton noo Maxima de provincie in ging.
Dat moet in 1903 e'1 west wezzen, dus noo haoste 100 jaor geleane. Dus ton wasse nog maor 'n paar jaor e'trouwd met de Könninginne. Op ut station isse ton in ne koetse stappet dee ze extrao oet Apeldoorn met e'brach hadden. Met veer pearde der veur. Door isse hier met rond e'veurt. De Börgemeister der bi'j in en toch nog wat hooge oomes. 'n Paar marechausee's op pearde der rondumme hen. Zee bunt ok nog met 't hele spil de buurte in e'west. De boern bunt veur de tied wal veertien dage drok e'west umme de zandweage luk op te knappen want dee zaggen der deur ut natte wear neet best oet. Argens in ne bos heb ze nog zitten piknikken. Dat busken neumt ze altied nog ut Prinsenbusken. Daor heb ze koffie zitten drinken en zo. Later bunt ze wear op darp an e'trokken waor ear doezenden leu stonden op te wachten. Dee kwammen van alle kanten, ok oet Pruussen wazzen der heel völle... 't Was der zwart van't volk e'west, da's nogal lochisch want de meesten drogen donkere kleere. Dee wazzen alle op de fletse of met'n trein of op ne andere manneere hier op an e'komm'ne. Bi'j de feesttente stonnen ze um op te wachten met de muziek. Dee spellen ut volksleed natuurlijk..
In dat olde café daor in de Gasthoesstraote, verrek hoo heten dat ok al wear, heb ze lekker zitten smikkelen met mekare...Zee vertelden ton wal, dat Prins Hendrik 'um nog wal lusten..' Hoo wiet at dat genk he'k nooit e'heurt.... Ton isse daar nao de Landbouwtentoonstelling e'gaone...Ton hadden de hooge heern meer belangstelling veur de Landbouw as teggenswaordig, schienbaor.
Ut mot ne geweldige tentoonstelling e'west wezzen, dat wal. Mien vader was der teminste altied nog vol van. Hee hef der jaorn ovver e'praot, al wasse tondertied nog maor 'n jong kearlken. Maor 't had'n helen dag e'reang at 't gooien, vertellen der bi'j.... Daor was nog ne stoomdreaimölle west. Daor hadde ton as jonge in e'zeat'ne. Geweldig natuurlijk, dat snap i'j. Geweldig! Dat was nog wat anders as teggenswaordig.