Het bankje in 2018 naast een geploegde akker. Foto: Bernhard Harfsterkamp
Het bankje in 2018 naast een geploegde akker. Foto: Bernhard Harfsterkamp

Opnieuw op het Arrisveld

Op de bankjes die in de afgelopen jaren voorbij kwamen heb ik vaak verteld over veranderingen in het landschap. Dat gebeurde zelden in korte tijd. Het duurde bijvoorbeeld zo’n 50 jaar voordat alle heidevelden waren ontgonnen. Toch kan het soms snel gaan en daarom ben ik opnieuw op een bankje bij het Arrisveld gaan zitten.

De vorige keer dat ik er zat was in april 2018. Toen keek ik uit op boomkwekerij op een van de essen in dit oude cultuurlandschap. Naast me waren de akkers op een andere es net ontgonnen. Later in het jaar verscheen daarop een maïsveld. Rechtsvoor zag ik de rand van het Rommelgebergte. Naast me had ik uitzicht op een kleinschalig cultuurlandschap, dat zich uitstrekt tot aan de Meekertweg.

Ook stond het bankje bij de oude spoorweg naar Groenlo en verder, waarover tot aan de grens van de gemeente al jarenlang een fietspad loopt. Rechtsvoor en rechts naast me is er niet veel veranderd. Naast me ligt nu een zonnepark waar de zonnepanelen dicht op elkaar staan. In de verte links staat een ander deel van het zonnepark. Nu is het nog goed zichtbaar. Daar komt nog verandering in. Rondom de parkdelen wordt struweel aangelegd, dat hoog genoeg moet worden om de grote zwarte vlakte aan het gezicht te onttrekken.

Als ik naast het bankje ga staan en me omdraai zie ik nog iets anders. Achter het zonnepark doemen grote nieuwe hallen van Obelink op. Tussen dit toekomstig distributiecentrum, dat werkgelegenheid oplevert, en het zonnepark ligt een akker. Uitzicht is vaak bedrieglijk. Dan lijken die hallen meteen achter het energiepark te staan. Zo zag het er ook uit toen ik met de Pasen over de Arrisveldweg fietste, die door het Rommelgebergte en Mentink loopt en bij de esgronden in de openruimte komt.

Naast traditionele landschappen, die ik vaker noemde zijn er nieuwe landschappen. De bebouwde kom is steeds groter geworden en is een landschapstype met eigen kenmerken geworden. Dat geldt ook voor grote recreatiebedrijven, die het recreatielandschap vormen. Het industrielandschap bestaat uit de bedrijventerreinen en de vuilnisbelten, hoewel die tegenwoordig natuurwaarden hebben. Het nieuwste landschapstype is het energielandschap. Dat bestaat in Winterswijk alleen nog uit één zonneveld. Een tweede in ontwikkeling. Een parkje ligt in Ratum met een kleine windmolen. Andere zijn gepland. Dat de eigenaar van de gronden van het Arrisveld die ter beschikking stelt voor een zonnepark begrijp ik. Het levert meer geld op dan verpachten aan boeren.

Dorpsrand nadert met zonnepark en hallen. Foto: Bernhard Harfsterkamp