Groene tuin
Meer groen in onze tuinen. Er is steeds meer aandacht voor. Tegel eruit, plant erin. Een van de redenen is dat in een volledig betegelde tuin het regenwater teveel in de richting van het riool stroomt. Jammer, want het is beter dat het ter plekke in de grond zakt.
Mijn tuin bestaat voor de helft uit keitjes, die vijftien jaar geleden de foeilelijke grotere grindtegels vervingen. De rest bestaat uit tuin, waarin regenwater snel infiltreert. Om dat te bevorderen heb ik mijn twee regenpijpen zelfs ontkoppeld. In de ene heb ik een gat gemaakt. Daardoor staat er na een regenbui even een plas water. Als het droog wordt, verdwijnt dat snel in de groene tuin. De andere regenpijp is toevallig ontkoppeld. Na een stormpje lag opeens een deel op de grond. Daarna heb ik zo gelaten. Noem het luiheid of desinteresse in het onderhoud van het huis. Misschien had ik een vooruitziende blik.
Even heb ik er over gedacht om me aan te melden voor dat project van de gemeente, waarbij je minimaal tien vierkante meter verharding vervangt door groen. Aangezien ik al een wilde tuin heb, zag ik de noodzaak ervan niet zo in. Nog meer groen? Dat gebeurt vanzelf. Zelfs in de dakgoot duiken onverwachte struiken op. Al jarenlang groeit er een lijsterbes. Door luiheid en gebrek aan energie constateerde ik dat het laten liggen van blad zelfs tot verrijking leidt, ook op de keitjes.
Het enige wat ik sinds de afgelopen herfst deed was het blad op hopen vegen, zodat er een pad naar de achterdeur zichtbaar was. Door het mooie weer in maart en deze week zat ik vaker buiten en deed ik verrassende ontdekkingen. Zo zag ik dat de kruipende klimop zich over het gevallen blad uitbreidt. Het legt dat blad vast, waardoor het een duurzame uitbreiding is van de groene tuin. Vanaf mijn stoel buiten zag ik dat op de bladhopen allerlei planten ontkiemen.
Op een aantal plekken kwam al vingerhelmbloem op. Dat is een fraaie voorjaarsbloeier, die door mijn moeder altijd vogeltje-op-een-krukje werd genoemd. Voor mij is het een zeer gewenste plant in mijn tuin en zal ik deze uitbreiding niet tegengaan door al dat blad alsnog in de groene container te deponeren. Ook daslook profiteert van de nieuwe humusvorming. De bladeren met een sterke knoflookgeur gebruik ik graag in salades. Laat maar groeien. Ik vrees dat ik definitief stop met al het blad weghalen van mijn terras. Intussen werk ik aan een boekje van de natuur in en om mijn huis. Met aandacht voor huismuis en dwergoorvleermuis, steenmarter, look-zonder-look, hazelaar en vele andere soorten.