't Verhaal van Willem An de grenze
We zaten in de keuken. Z'n vrouw zorgde voor koffie en samen zaten we gezellig te praten over vroeger. Ik heb un jaar of wat e'deend, zo begon hij, achter in Raotum. Vlak an de grenze. Net nao'n Earsten Wereldoorlog. De beeste wazzen in Pruussen völle goedkoper. Ton verteld mi'j de baas ne keere datte ne jonge oet Sudlohn ne pinke hadde besteld. En op ne morgen stao'k op s'morgens en ton staoter twee kearls achter 't hoes met ne pinke. Al luk ne olde, zee kon al wal haoste twee jaor wezzen. Maar zee woll'n ze betaald hebben in Duuts geld. En dat hadde den boer neet genog in hoes. Hee' s nog efkes nao Mensink e'west, dat was j oo vrogger un café, misschien konne daar Duuts geld kriegen. Den had ok neet genog, maor'n betken. Noh ja, de baas hef ear ton maor in Hollands geld oetbetaald. 't Was op ne zaoterdag. 's Maondags der op bun'k met peard en wagen nao darp e' west ton kump mi'j de baas ziene vrouwe al temeute en ton zeg ze: Kom toch gauw in hoes, wi'j heb toch'n spil. Ton bleek dat dee pinke in Pruussen e'stoll'ne was. Bi'j ne boer net ovver de grenze. Hoo mok der toch met an, zeg ze. Want de baas was neet in hoes en d'r wazzen twee kearls en dee wollen de pinke wear met nemmen. Zee hadden speurn können dat ze der met nao mienen boer wazzen e'lopene. Maor ik zea: Laot ze maor wachten tot de baas der wear is. Ton begon't pas. Ik deed't peard in de weide. Ton zee'k dat der in de wiedte eene an kump met ne mooien vos. Un prachtig peard. Hee zwaaien teggen mi'j. Ik zol't peard neet in de weide doon, dat snappen ik wal. Ton bun'k gauw nao binnen e'gaone en kloppen an't reamken. De Schuiten hadden vrogger altied un reamken tussen de kokken en de deale. Ton kwam de baas nao de deale en zea: Wat ister? Ik zegge: Daor kump der eene an met 'n peard, dat is ok gin zuuvere koffie! Ton grip mien'n baas ut geweer en deut der un paar patronen en hee gaf mi'j ut gewear. Ik had der nog nooit ginne in de hande had. Atte geet lopen dan scheet urn maar deur de beene, want den doch neet, den kearl. Ne Pruusse had urn verteld dat ze ne kearl zochten, dat kon dizzen wal's wezzen. Endelijke kump den kearl op deale, met 't peard,'n mooi peard. Hoo old isse, vrogen wi'j. Zes jaor old, zegge. Maor an 't leste was ut maor ne dreejöriggen. Hee had maor zo luk un töwken urn'n hals, as halter bedoeld. Maar dat leek joo helemaal neet. De baas genk der met an de praot en bekeek ut peard, heel langwielig. Ton zegge, hier is der wal eene in de buurte den will'm denk ik wal hebben. Ik zal d'r is hen gaon. Ik mog urn de fietse effen klaor zetten. Stiekum zea hee dat ik um der de wind oef t band moch laoten. Umme tied te winnen. In de kökkene hadde met dee kearls af e' praot dat ze zoll'n waarschuwen in Pruussen en dat ze'm zoll'n ophalen met'n man of dree met ne revolver en'n gewear.
Al met al hewwe ne hoop tied verknooid en inins geet dee zieddeure los en ton steet der ne groten kearl met ne revolver. Bisharm was dat, he'j der al wal's van e'heurd? Ja, dat had ik. Wer bist du, vrooge. Den Bisharm. kon net zo good Hollands as Duuts. Den groten kearl word'n e'fouilleerd en ton hadde un groot mes bi'j zich. En ton worden ziene hande vast e' bonn'ne. Ton zol der ok wal eene de marechausee's op e' beld hebben. Dee heb urn met e' nomm'ne. Samen met de baas, dee intussen in hoes e'komm'ne was, worden ze weg e'brach. De baas had ok eerste handboeien an, maor bi'j Beuyink argens heb ze stil e' hall'ne en ton heb ze de baas der gauw oet e' laotne. Den kwam wear in hoes lopen.
Met den boer waor ze dat beest hadden e' stoll'ne had mienen baas nog wat met lieke te maken. Ik gleuve datte der geld van kreeg of zo. En datte wolle earste hebben veur datte de pinke wear trugge dee. Ik gleuve wal dat ut later wear in order is e' komm' ne. Dat peard genk natuurlijk wear trugge nao den boer waor den kearl ut e' stoll'ne hadde. Den bandiet kwam natuurlijk later veur't gerechte. Ut leep nog gek af, tenslotte. Den deef mos dus veur't gerechte kommen en ton heb um de politie in'n trein met e' nomm'ne en ton isse der inins oet e' sprongen. Den trein leep in volle vaart en hee sprung der oet en zee hebt um van z'n leaven neet wear e'zeene. Geleuf maor dat der soms wat gebeurn daor an de grenze.
"I'j vergeat't owe koffie", zei hij er achteraan. Maar hij vertelde dan ook interessant.