De Grenze
Grenzen bunt de meest rare dinge deej ow bedenken könt. Moj bi'j uns hebben. I'j begriept eerlijk neet ho ze de grenzen op zonnen aparte manneer konnen vaste stellen. Zonder blikken of blozen trokken ze de grenze dwars deur ne weide of zelfs gewoon over't erf. Zodat de schoppe soms in Duutsland ston of zo as bi'j uns de Busker dee 29 riegen pannen in Duutsland hef hangen. En dwars deur'n naoberschop. 'n Eene naober kwam in Duutsland te wonnen en zie'n naosten naober in Holland en daormet begon ut gedoo tussen de leu dee gewoon met de naobers wieter wollen leaven en de staten dee met hölpe van soldaoten, gewears, papeern, stempels, prikkeldraod en ander spul eare rechten wollen laoten gelden.
Oh jao, plechtig worden in allerhande acten vaste stelt dat de boem eare producten gewoon nao hoes moggen brengen zonder grensgedoo. Heui, rogge, earappele, neum maor op, oogst van eigen land, moch gewoon nao hoes e'bracht. Todat ne kommies ontdekken datter de melk neet in ston. Dörme moggen sommige boem de koone melken in ne andem hook van de weide as at ze gewoon wazzen. Maor at ze de melk nao hoes wollen zot der niks anders op. Ut werken natuurlijk smokkelen in de hand. Ne koo verkopen an ne naober genk good, i'j jogen ze an de eene kante in de weide en halen ze an de andere kante der wear oet.Of den boer dee net nao'n oorlog zich in Duutsland ne splinterni'j wentelploog kocht.
Den naober bouwen der met tot an de grenze en dan deet den boer ut peard der veur hen en 'n andern boer det ut peard der wear veur en genk der met nao hoes hen. En wat dacht i'j dat urn dee ploog e'kost hadde?? 1 kilo koffie!! Geld was ton niks weard , ut was alle ruilhandel en koffie was ton heel duur.Der gebeurn ok wal is minder leuke dinge.
Laatst vertellen ik joo nog van den jonge den deur ne kommies worden dood e'schottene umme dat 'n pond koffie ovver de grenze wol brengen. Ne vluchteling dee gauw ovver de grenze rennen worden nog deur de douane deur de bene schottene, tonne al op Hollandsen grond leep. Of den boer den zich ne haaze schoot, maor den haaze veel dood neer op Duutsen grond. 't Was zien eigen weide maor wal in'n ander land. Den haaze kwiet, ut gewear kwiet en zelf genge dree daage in'n bak. Maor de naoberjonges gooiden eaten veur hem bovven deur't raam. Dee naoberjonges, net as in hooste alle naoberschöppe konnen ze der good met en dee'n ze natuurlijk van alles met mekare. Ok smokkelen natuurlijk. Sommige boern hadden ieders ne grote schuure en at ze de deurn los zatten kannen ze zo de varkene van de eene schuure in de andere drieven zonder dat ze last hadden van kommieze. Dee wazzen der wal, dee stonden der bi'j te kieken en tellen de varkene dee ovver de grenze gengen. Daor kregen ze van ieder varken ne gulden van met. Noo moj neet gaon schreeuwen ovver corruptie want de tieden wazzen der nao. De inflatie was ton in Duutsland verschrikkelijk. De kommieze verdenen ton al 1000 mark in de maond maor één brood bi'j den bakker kosten al 2000 Mark. Ear inkommen worden wal geregeld bi'j e'steld maor dat was net altied iets te laate.. At ear salaris op e'trokkene was tot 2000 mark kostten un brood intussen 4000 mark, of nog meer.
Dus gin wonder dat geerne wat geld hadden van de smokkelers. Met dee inflatie bunter verscheiden good met de boot in e'gaone. Ne groten boer hadde nogal 'oetgedaon geld'. Hij hadde bi'j verscheiden boern ne hypotheek in de boerderi'je, maor deur dee inflatie worden dat iedere keere minder weard en kwammen dee boern den hypotheek teruggebetalen met soms veur veertien daage melkgeld. Veur at den groten boer der met bi'j de banke was, was nog wear minder wear. Ik heb oet dee tied nog un muntstukke von 50 millioen mark, i'j kont ut zo van de hand blaozen zo licht is ut. Oorspronkelijk was ut een munt van 5 Mark maor geleidelijk an worden der 50 millioen mark weard, maor daor koj nog wear minder veur kopen as vrogger veur 5 Mark.