Verlangen
Soms zou je willen, dat je de wereld kon veranderen. Wanneer je er langer over nadenkt is het maar goed dat we dat niet in onze macht hebben.
Of toch wel… Met iedere actie die we ondernemen kunnen we wel iets in beweging zetten. Het is wat kleins, maar actie vraagt om re-actie.
In de afgelopen periode is er veel gebeurd, we worden nog steeds in beslag genomen door een pandemie omdat er een virus rondgaat die ons leven beperkt en we van maatregel naar maatregel gaan. Juist nu, in deze december maand, die zo vol is van tradities. We zoeken gezelligheid in huis en bij elkaar en elke keer dreigt dat weer anders te worden.
Als kerkelijke gemeenten hebben we een boodschap voor de wereld waarin we leven en voor de tweede keer moeten we onze vormen aanpassen en nadenken hoe het anders moet.
We worden gedwongen om uit onze ‘veilige cocon’ te stappen en het anders te doen.
Gewoontes en tradities loslaten, dat wat altijd op een bepaalde manier gedaan werd moeten we herijken. Ook in de kerk, op kerstavond zal de kerk niet afgeladen vol zitten, ik ben bang dat het er donker en stil zal zijn, ook dit jaar.
De kerk was al naar de rand van de samenleving geschoven en vervult nu nog minder het hart van de gemeenschap, tenzij we allemaal digitaal met elkaar gaan kijken naar de online-diensten.
Wat is daarbij jullie verlangen? Waar ligt de behoefte…? Ik merk dat die vraag velen verlegen maakt, omdat ze niet weten waaraan ze moeten denken, dan dat er oude vertrouwde beelden boven komen: een verlangen naar ’volle kerken’.
Kerk-zijn vraagt om bezinning, om inhoud te geven aan haar wezenlijke functie:
de Levende aan het woord laten.
Er mag dan veel veranderd zijn, wat niet is veranderd de eeuwen door; is de boodschap dat God, onze Schepper, omziet naar de wereld en onder ons is komen wonen als een kind. Dat kind heeft de wereld veranderd en een beweging op gang gebracht die ook in 2021 nog steeds gaande is. Het kind bracht Licht in een donkere wereld. Dat licht mogen wij verder dragen, ook dat is kerk-zijn:
Jezus zegt dat Hij hier van ons verwacht
dat wij zijn als kaarsjes, brandend in de nacht
en Hij wenst dat ieder tot zijn ere schijn’
jij in jouw klein hoekje en ik in ’t mijn