Vier generaties Samberg bij muziekverenging Crescendo
‘Muziek zit in onze opvoeding'
Door Han van de Laar
WINTERSWIJK - Het is vast geen alledaags gegeven dat vier generaties actief lid zijn van een zelfde vereniging. Bij de familie Samberg is dat wel het geval. Jan Samberg (91), Wim Samberg (65), Ilona Samberg (39) en Tim Geurkink (8) komen uit dezelfde familie en maken met veel plezier muziek. Jan: “Mijn vader was voor de oorlog al lid van Crescendo. Die vereniging werd echter in 1938 opgeheven. In 1946 werd Crescendo opnieuw opgericht. Ik was toen 16 jaar en ben meteen lid geworden.” Daarmee is Jan tevens ook 75 jaar lid. Hij was al eerder benoemd tot erevoorzitter, omdat hij van 1950 tot 1980 voorzitter is geweest. Een Koninklijke Onderscheiding heeft Jan ontvangen toen hij vijftig jaar lid was.
Optocht
Muziekvereniging Crescendo loopt uiteraard ook altijd mee met de optocht bij het Volksfeest in Winterswijk. Wim: “Ik ben 55 jaar lid, loop al vijftig jaar mee en heb de optocht nog nooit van de kant gezien.” Ook bij het Volksfeest van Huppel, Henxel en Dorpbuurt en het Ratumse feest geeft Crescendo acte de présence.
Jan en ook zoon Wim hebben vele jaren een boerenbedrijf gehad. Met het Volksfeest was het dan om 5.00 uur opstaan, eerst de dieren verzorgen en dan vanaf 8.00 uur klaar staan om te spelen met Crescendo, soms tot in de kleine uurtjes. Ilona: “Wij wonen in Corle. Toen ik daar in 2007 schutterskoningin werd, kwam Crescendo mij ook een serenade brengen. Dat doen ze bij alle leden als er iets bijzonders is. Dat wordt enorm gewaardeerd!”
Stoppen
Jan begon, net als de meeste nieuwkomers, met een piston (kleine trompet). Daarna werd het bugel, hoorn en trompet. Schoolhoofd Menkhorst van school Ratum was tevens dirigent en die maakte veel leerlingen enthousiast. Jan: “Twintig jaar geleden heb ik nog een keer een Olds-trompet gevonden, die door iemand in de oud ijzer container was gegooid. Ik heb hem helemaal schoongemaakt en opgepoetst en speel er nu nog op. Tot voor kort heb ik ook nog in het Vrijetijdsorkest bij Boogie Woogie gespeeld. Daar ook al zo’n kleine dertig jaar. Nu stop ik met spelen en mag mijn achterkleinkind Tim, als hij dat wil, de trompet van me overnemen.”
Trommelaar
Tim is inmiddels zo’n half jaar lid en kwam met de muziek in aanraking door zijn familieleden. Hij deed ook mee aan de muziekcursus op basisschool ’t Waliën, die jaarlijks wordt gegeven. Crescendo geeft daar muzieklessen en dat levert veel enthousiaste, nieuwe leden op. Wim: “Vroeger zaten er alleen maar mannen op de muziek, maar van de instroom zijn nu zeker zo’n tweederde meisjes. Tim: “Ik heb er voor gekozen om trommelaar te worden. Dat vind ik leuk en ik hoop over een paar jaar ook mee te kunnen doen aan de optredens van Crescendo. Behalve muziek maken, zit ik ook nog bij MEC op voetbal. Gelukkig kan dat allebei, want beide vind ik leuk.”
Toontje Ongeregeld
Muziekvereniging Crescendo is een veelzijdig fanfareorkest. Zo vormden leden ervan een dansorkest. Dit trad bij veel gelegenheden op. Overdag waren het de marsen en ’s avonds de feestmuziek. Jan speelde daar ook in. “Dat was nog zonder geluidsversterking, maar wel altijd reuzegezellig.” Ook de Heuijbloazers was een onderdeel van Crescendo. Er werd dan een soort revue opgevoerd. Het ging om een combinatie van muziek (kapel), revue en conferenciers. De vrouw van Jan maakte daar ook deel van uit. Ilona was één van de oprichters van het succesvolle dweilorkest Toontje Ongeregeld, ook met allemaal enthousiaste leden van Crescendo. “Ik heb even een paar jaar niet mee gedaan, maar nu de kinderen groter zijn, wil ik dat wel weer oppakken als de coronamaatregelen dat weer toelaten”
Ilona: “Muziek zit bij ons in de opvoeding. Het was ook heel logisch dat je lid werd van de muziekvereniging. Marjolijn, mijn zusje, zit er ook bij ook al woont ze nu wat verder weg. Maar lid zijn bij ons is niet aan leeftijd of locatie gebonden.”
Hoogtepunten
Jan: “Een van de hoogtepunten was ons optreden in Musis Sacrum (Arnhem). Dat was geweldig. Een ander hoogtepunt was de promotie in zo’n 15 jaar vanuit de laagste divisie naar het hoogste landelijke niveau in 1996. Dat kwam vooral door de aanstelling in 1978 van Hugo Klein Severt als dirigent. Vanwege die promotie zijn we nog bij burgemeester De Vries thuis uitgenodigd. Ons motto is wel dat we het op eigen kracht doen, zonder ‘huurlingen’ dus.”
Dat Jan zich niet zal vervelen, blijkt wel uit de hobby’s die hij heeft. Allereerst onderhoudt hij zijn fraaie tuin met uitzicht over de weidse velden. Jan woont in Henxel maar de grens met Ratum is maar een klein stukje verder. Hij puzzelt graag, doet veel aan houtbewerken en maakt insectenhotels. Jan heeft ook een eigen ‘mancave’ waar hij aan de slag kan.
