Van wereldstad Rio de
Janeiro naar
werelds dorp Winterswijk
WINTERSWIJK - Zo op het eerste oog lijkt het een gezin als menig ander: moeder Sandra, vader Herwin en dochter Sofia. In het gesprek draait het om Sofia, dus zij is veel aan het woord. Af en toe worden er blikken van verstandhouding uitgewisseld of wordt Sofia een beetje op weg geholpen. Dit is namelijk geen gewoon gezin. De net zestienjarige Sofia woont tijdelijk bij Sandra en Herwin. Haar eigen familie woont in Rio de Janeiro, Brazilië en Sofia is hier in het kader van een uitwisselingsproject van AFS. Ze blijken het goed met elkaar te kunnen vinden.
Door Sander Damen
"Oorspronkelijk zou Sofia hier in augustus komen”, vertelt Sandra. "Door corona werd dat een maand later.” In Brazilië woont Sofia met haar ouders, zus en broertje. "Mijn zus was al op uitwisseling geweest en daardoor leek het mij ook leuk,” vertelt Sofia. 'Ik wilde niet naar Amerika of zo. Europa leek me leuk en toen raadde mijn vader Nederland aan.”
Corona
Door corona moest ze er nog wel even over nadenken. "Maar het was nu of nooit”, vertelt Herwin. "Als ze een jaar zou wachten, mocht ze door de regels van de uitwisselingsorganisatie maar een half jaar en dat vond ze jammer.”
Zo kwam de jonge Sofia van de wereldstad Rio de Janeiro met ruim zeseneenhalf miljoen inwoners, in het dorpje Winterswijk terecht.
Donald Duck
Daar maakte ze de afgelopen maanden een groot aantal vrienden en vriendinnen. Op school en de kickboksclub. Ook leerde ze in korte tijd goed Nederlands spreken. "In het begin was ze een beetje bang om fouten te maken, maar toen ze dat losliet ging het snel”, aldus Sandra.
Ze leert Nederlands door het te spreken. Thuis en met haar klasgenoten. "En ik lees de Donald Duck,” lacht ze. Ondanks dat er door corona weinig mogelijk is, hebben zij en haar gastgezin een mooie tijd.
"We doen wat binnen de regels mogelijk is”, aldus Sandra.
"Zo zijn we gaan schaatsen op de ijsbaan in Deventer, hebben we een dag wad gelopen en is ze in Scheveningen geweest.”
"Geen mooie zee”, lacht Sofia die de Copacobana gewend is.
'We doen
wat binnen
de regels
mogelijk is'
Directheid
Opvallend aan Winterswijk vindt Sofia de rust en de kleinschaligheid die hier is. "In Rio de Janeiro is alles hoogbouw en zijn overal mensen."
"Hier kunnen meisjes en vrouwen veilig over straat”, licht Herwin toe. "Dat is in Brazilië wel anders.”
Ook de directheid van Nederlanders en de manier waarop leerlingen met docenten omgaan, is anders dan in Brazilië, valt Sofia op: "In Brazilië kan je niet tegen een leraar zeggen: 'Dat doe je fout'.”
Ook anders: Sofia draagt op school een uniform, gaat ook op zaterdagen naar school en de lessen beginnen daar al om 7 uur. "Dan ga ik tussen de middag thuis warm eten en dan 's middags vaak ook weer naar school.”
Nog zoiets: "Jullie hebben overal diploma's voor”, lacht Sofia. "We proberen nog de online avondvierdaagse te lopen, dan krijgt Sofia nog een medaille”, aldus Sandra.
'In Brazilië
kan je niet
tegen een
leraar zeggen:
'Dat doe
je fout''
Brood en tompouce
Qua eten moest Sofia ook wel eens wennen. "Al dat brood”, verzucht ze. Tompouce, dat vindt ze lekker. "Op haar verjaardag maakte ze een chocoladetaart en 'Brigadeiros'”, vertelt Sandra, "Dat was echt heerlijk.”
"Brigadeiros is een soort snoep dat vooral bij feestjes gegeten wordt”, licht Sofia toe.
Op 10 juli vertrekt Sofia alweer, terug naar Brazilië. Zij en haar gastgezin hopen dat er nog versoepeling komen waardoor ze samen nog een aantal uitjes kunnen doen. "Dat hoort ook een beetje bij het gastouderschap”, aldus Sandra. "Dat je je gastkind wat van Nederland laat zien. Tot nog toe is daar weinig mogelijk geweest.”
"Ik zou graag naar het Rijksmuseum en het Anne Frankhuis gaan”, vertelt Sofia. "Giethoorn en het Open Luchtmuseum staan ook nog op het lijstje”, aldus Sandra, "Misschien kan dat nog, maar de tijd dringt wel.”
Gelukkig
Door de ervaring van hun zoon (Tygo) die als uitwisselingsscholier in Noorwegen verbleef raakten Sandra en Herwin enthousiast om zelf een scholier in huis te nemen. "Dat deden we meerdere keren voor een kortere periode”, vertelt Sandra. "Vorig jaar ontvingen we een jongen uit Turkije als gast, maar dat werd niet zo'n succes. Omdat we niet met een domper wilden afsluiten, besloten we het nog eens te proberen met Sofia. Dat gaat gelukkig heel erg goed.”
Ook Sofia is gelukkig in Winterswijk. Toch zou ze niet voor altijd in Nederland willen blijven. "Het is te ver van Brazilië”, zegt ze. "Het tijdsverschil is groot, daarom is bellen moeilijk.” Ooit terugkomen naar Nederland lijkt Sofia wel een goed idee. Omgekeerd zouden haar gastouders wel eens naar Brazilië bij Sofia en haar familie op bezoek willen. Hier is een band voor het leven ontstaan.
Meer informatie over uitwisselingsprojecten van AFS Interculturele uitwisselingen is te vinden op: afs.nl. Wie interesse heeft, kan ook vragen stellen aan Sandra en Herwin via: sandraveerkamp@gmail.com.
