'Helden'

Wat bunt feit’luk noo nog helden
dee ‘j zoo op de straote zeet,
Bunt dat helden zo as vrôgger,
ik wette ’t wal, maor ik denke ’t neet.

In de krante leas ik slagmaols,
ze steakt auto’s in de brand,
Uut vernielzucht anne stokken,
an andermans grei hebt ze ut land.

Gappen doot ze ook as raven,
ze gapt van alles bie’j mekaar.
Ik wille neet ut argste neumen,
want dan wo’j toch heel’maor naar.

Auto’s bekrassen met ne spieker,
da‘s ook zo zinloos en zo laf.
En a’j pech hebt breakt ze vake,
ook nog oe’w beide spegels af.

Ut is gewoon te gek veur woorden,
wat t’r gebeurt in dizzen tied.
A’j zaoterdags in t’darp gaot wink’len,
bu’j maor zo oe’w fietse kwiet.

En wat denk ie’j van agressie,
dee ook völle slimmer wordt,
Vake hebt ze ook nog losse handjes,
en ut lontjen akelig kort.

Laffe, laffe jonge kerels,
helden met un hoop bravour.
maakt ze mensen, harde warkers,
deur eur gedonder ‘t leaven zoer.

Spi’jt buschaffeurs in ut gezichte,
den gewoon naor ‘t kaartjen vrug.
Gooit met tomaten naor politie
ne groten bek, den der neet um lug.

Babbel truuks neet te vergeaten,
bie’j old’re mensen an de deur.
Tussen tieds eur ‘t geld weg halen,
daor bunt gewoon gin weurde veur.

En keien gooien deur de roeten,
as hun elftal hef verspöld.
Of iemand in mekare houwen,
as t’r eur iets neet bevölt.

Mensen, mensen wat un helden
is dat noo Holland op zien best.
Ik kenne niks meer trug van vrôgger,
wel hef de jeugd toch zo verpest.

Schei toch uut met al den onzin,
En met dat zinloze geweld,
Laot toch oew geweten spreaken,
dan zegge wie’j met recht…….

Da’s noo ne held.

Henk te Bokkel