Rondom een eik
In andere streken en in andere landen heb ik vaker een grote boom gezien met daar omheen een bank. In Winterswijk ken ik één plek met zo’n bankje, in Corle. Ik was er al vele keren langs gefietst. Oh ja, dacht ik dan, die moet zeker nog. Zondagmiddag ben ik er eindelijk op gaan zitten.
Wie een bankje om de stam van een boom heen creëert loopt enig risico. Een boom blijft groeien en dan kan er een moment komen dat de stam het bankje weg drukt. Dat gebeurt niet snel, want een boom groeit langzaam. Kijk naar de jaarringen van een omgezaagde boom. Die zijn smal, soms zo smal dat je ze nauwelijks van de vorige kunt onderscheiden. Hoe snel een boom groeit is afhankelijk van de hoeveelheid water en voedingsstoffen, die met de wortels uit de bodem worden gehaald. Vooral het water was de laatste jaren een beperkende factor.
Het bankje in Corle loopt rondom een eik. De leeftijd durf ik niet met zekerheid te noemen, want sinds ik er bij de dikke eik op het landgoed Sieverdink meer dan honderd jaar naast zat ben ik voorzichtiger geworden. Ouder dan 50 jaar? Ja. Jonger dan honderd jaar? Zeker. Dus ergens daar tussen in. Het is zonder meer een mooie vrijstaande eik in een weilandje. Deze eik heeft alle ruimte gekregen, zodat je als je op het bankje zit omgeven bent door de laaghangende takken van de boom. Zo zie ik het graag vaker. Alleenstaande bomen in ons kleinschalige landschap zijn een waardevol element.
Deze fraaie eik staat bij de bloemenkwekerij van Te Kronnie. Rondom de eik liggen de terreinen van de kwekerij, dit weilandje met de eik zal er bij horen. Mooi, dat die de ruimte kreeg en dat er niet tot aan de stam van de boom gewassen groeien, zoals ik helaas te vaak elders zie. In zulke gevallen wordt het wortelstelsel van de boom beschadigd, waardoor die minder vitaal wordt. Ook worden overhangende takken weggesnoeid, waardoor zo’n alleenstaande boom er opeens minder imposant uit ziet.
Het bankje rondom de boom vertoont hier en daar wel enig verval, maar dat maakt het niet minder aangenaam. Voordeel van zo’n bankje rondom een boom is dat je op verschillende plekken kunt gaan zitten en vanuit verschillende perspectieven het Corlese landschap in je op kunt nemen. Maar mijn oog valt toch vooral op dat schaap in het weitje voor me. Het zit vast aan ketting bevestigd aan een paaltje. Het dier kwam meteen belangstellend naar me toe toen ik naar de boom liep. Altijd leuk om ergens verwelkomd te worden.
