De tweede gedeeltelijke of intelligente lockdown is een feit. De cijfers voor de besmetting van het coronavirus lopen zo hoog op dat deze onvermijdelijk is.
Iedereen merkt dat het leven opeens weer stopgezet lijkt te worden. Maar drie mensen ontvangen op een dag, geen cafés en restaurants meer open, veelal thuis werken, geen competitie in de sport, koren die weer stoppen met zingen; het is ingrijpend, sociale contacten worden weer tot het minimum beperkt, eenzaamheid van mensen, jong tot oud, ligt op de loer.
Het dilemma waar we met elkaar in zitten om steeds de afweging te maken of je iets wel of niet kan doen. Wie in een bestuur zit van een vereniging of een club weet van de afwegingen en dilemma’s die je elke keer weer moet maken. Je bent je bewust van je verantwoordelijkheid voor de mensen waar je mee te maken hebt.
Ook in de kerkelijke gemeenten worden alle afwegingen heel zorgvuldig gemaakt. Er is de laatste weken nogal een commotie ontstaan rondom de kerken en hun kerkdiensten. En hoe belangrijk het ook is dat we de boodschap van Gods troost en liefde elke week weer door kunnen geven, of dat nu met 30 of meer mensen in een kerkgebouw is of alleen online, een kerk is meer dan alleen de kerkdienst op zondag. Het is een gemeenschap waar we vanuit die boodschap van Liefde naar elkaar omzien en elkaar troosten en bemoedigen, juist ook in deze tijd.
Ook ik en de vrijwilligers in het bezoekwerk moeten ons werk weer anders invullen. Waren we sinds deze zomer weer begonnen om meer mensen thuis te bezoeken of om in kleine groepen samen te komen om elkaar te ontmoeten, nu moeten we dat weer stil leggen. Het pastorale contact, het omzien naar elkaar, zal weer tot een minimum beperkt zijn. Met als gevolg dat ik merk hoe mensen worstelen met hun eenzaamheid, ziekte en/of moeite. Het doet mij pijn en het druist tegen mijn aard en mijn roeping in dat ik er niet volop kan zijn voor wie mij nodig heeft.
Elke dag steek ik dan maar een licht aan als teken van gebed, van bemoediging en vooral van hoop dat er, in Gods naam, een doorkomen aan is. Doet u, doe jij mee?