Lofzang op de zandweg
Dit keer heb ik plaats genomen op een bankje langs een van de fraaiste zandwegen. Aan mooie zandwegen in Winterswijk geen gebrek. Het is niet voor niets dat er in hier diverse trage tochten zijn te vinden. Dat zijn wandelingen die voor meer dan 80% over onverharde wegen gaan. Of de Eeltinkweg in Miste er in voorkomt heb ik niet gecontroleerd, maar dat moet haast wel.
Onverharde wegen zijn niet altijd zandwegen. Oorspronkelijk waren ze dat wel, maar overal in het buitengebied is er in dit zand gravel of ander materiaal verwerkt. Het is nog geen asfalt- of een klinkerweg, maar semi-verhard is het wel. Op enkele plekken in het buitengebied worden betonstroken gebruikt, zoals in de Huttenweg, die niet ver verwijderd is van dit bankje. Als je naast die stroken loopt of fiets ben je toch op een zandweg.
Mijn voorkeur gaat uit naar de 'echte' zandwegen met dat gele zand. In een droge zomer wordt het op vele plekken mul, waar je je als fietser regelmaat in vast fietst. Tenzij je sportief en krachtig bent. Ook stuift het bij droogte. Als het langdurig heeft geregend worden het deels modderpoelen, waarin niet alleen een fiets kan vastlopen. Voor aanwonenden is dat soms vervelend. De incidentele roep om (semi-)verharding kan ik begrijpen, maar voor de aantrekkelijkheid van het buitengebied is het goed dat er nog veel 'echte' zandwegen zijn.
Ze hebben vaak een ander gemeenschappelijk kenmerk. Er ligt een fietspad dat wordt gemarkeerd door betonnen paaltjes met witte kop. In de schuine bovenkant zien we de letters VRIGA. Ze werden geplaatst door de Vereniging Rijwielpaden Gelderse Achterhoek, die overal in de Achterhoek fietspaden in beheer had. Deze vereniging is later overgegaan in het Recreatieschap Achterhoek en Liemers, dat ook al niet meer bestaat. De zandwegen zijn tegenwoordig in beheer van de gemeentes.
Die paaltjes zijn een herinnering aan vervlogen tijden. Het zijn kleine monumenten, al zijn er wel veel van. Toch is het jammer dat de paaltjes bij aanpassingen van de zandwegen, waarbij onder andere de fietspaden worden verbreed, soms verdwijnen. Ze worden dan vervangen door nieuwe betonpaaltjes of zelfs plastic paaltjes. Dat tast toch het karakter van zo’n 'echte' zandweg aan.
Elk bankje roept een ander verhaal op. Dit keer is het een lofzang op de zandweg Het betekent dat ik niet zal vertellen over de boerderij rechts. Of over het boerenerf in de verte. Op een bankje zitten is keuzes maken.
