'Geen bloemencorso, we vervelen ons te pletter’

Omdat er dit jaar geen bloemencorso’s zijn, zijn er minder bloemen en dus ook minder knollen nodig. Toch zijn er weer zo’n 15.000 gepoot, omdat er dan dat jaar erop een betere kwaliteit ontstaat. De knollen die over waren, zijn gedeeltelijk verkocht aan overige groepen. Verder is er een aantal gepoot in de tuinen van de vijf verzorgingshuizen in Winterswijk. Zo ontstaat er toch nog een kleurrijke bloemenpracht, vooral bij deze bewoners. Een schrale troost voor het niet doorgaan van het corso. Roy: “We willen graag met alle corsobouwers en het bestuur van het Volksfeest kijken of er meer creatieve ideeën mogelijk zijn, zodat er toch een beetje een aangepast volksfeestgevoel ontstaat. We overleggen online met elkaar over die mogelijkheden, uiteraard met inachtneming van de corona-regels.”

Door Han van de Laar
Vervolg voorpagina

Pluktuin
Op het erf van de familie Kwak aan de Huppelseweg worden de dahliaknollen verbouwd. Deze zijn op een uitgestrekt perceel eind april de grond in om daar te blijven tot eind oktober. Ondertussen kan er diverse keren worden geoogst. In eerste instantie was dat altijd voor de corsowagen van Bloemwal, maar ook voor andere bloemencorso’s die dahlia’s nodig hebben. Huub Kwak: “Onze hele familie is al meer dan twintig jaar betrokken bij Bloemwal. Dat is een goedaardig virus dat ons niet meer los laat. Vanaf maandag komen de ’de opa’s’ ook weer wekelijks helpen. Er is altijd veel werk te verrichten met de dahlia’s en dat doen ook leden van Bloemwal. Als het na de zomer oogsttijd is kunnen geïnteresseerden hier komen plukken. Het wordt dan een pluktuin. Als men dan ook nog een gift in de brievenbus doet komen we toch een beetje uit de kosten.”

Inburgering
Marieke Sterenborg is al 33 jaar actief bij Bloemwal. “Ik woonde destijds in de Bloemstraat en was als kind al betrokken bij de corsogroep. Dit heb ik nooit willen missen. Ook onze kinderen doen nu mee. We waren dit jaar al bezig om naast onze A-wagen de oudere jeugd een B-wagen te laten maken. De kinderen onder de tien waren ook al bezig met een eigen C-wagen. Dat is toch hartstikke mooi. Als je eenmaal bij Bloemwal terecht bent gekomen, ga je niet gauw meer weg.” Nick Reinderink kan dat beamen: “Wij zijn vijf jaar geleden in Winterswijk komen wonen. Een collega vroeg me om eens te komen helpen bij Bloemwal. Dat doe ik nu drie jaar en heb er nooit spijt van gehad. Integendeel, het is de beste inburgering die je je kunt bedenken.”
Voor ideeën, suggesties en actuele informatie kan men terecht op de Facebookpagina van Bloemwal.