Bij Vijvertje Acht
WINTERSWIJK – De ene keer kies ik een bankje, dat ik tegen kom tijdens een fietstocht. Een andere keer heb ik al het bankje in gedachten, waarop ik wil plaats nemen. Toen ik deze keer bij mijn doelwit kwam bleek het echter bezet door drie jongens. Na een uur door Henxel en Ratum te hebben gefietst, ging ik hoopvol nog eens op weg naar dat bankje. De jongens zaten er nog steeds.
De volgende morgen was ik er bijtijds en kon ik alsnog plaatsnemen op de picknickbank bij een grote poel (kleine plas) op het landgoed het Gossink. Op de tafel lagen nog twee borrelnootjes en rondom de bank lagen papiertjes. Of het slordigheid was van die jongens kan ik niet zeggen, maar wie het ook heeft gedaan … Naast de picknickbank staat een afvalbak, waar nog genoeg in kon.
De waterpartij op het Gossink staat bij veel Winterswijkers bekend als Vijvertje Acht. Het is meteen te zien waarom. Twee O-vormige plasjes zijn verbonden door een smalle waterstrook. Of het bewust zo is gegraven of dat twee bestaande watertjes met elkaar zijn verbonden, weet ik niet. Ik zal het navragen bij een medewerker van het Geldersch Landschap, de natuurorganisatie die het Gossink grotendeels in bezit heeft. Oude kaarten bieden geen definitief inzicht. De ene keer is het een grote plas, een andere keer zijn het inderdaad twee gescheiden plasjes. De huidige vorm is er in ieder geval al zo'n 50 jaar.
Tot tien jaar geleden kwam ik vaak bij Vijvertje Acht. Naast het water plaatste ik in de lente houten Egels en in de herfst houten Eekhoorns. Ik werkte voor een natuur- en milieueducatiecentrum. Bij elk houten dier konden kleuters een leuke opdracht uitvoeren. Daarom weet ik dat niet ver van de picknickbank langs een aantal mooie, oude bomen stonden. Die zijn er niet allemaal meer, want er zijn veel bomen omgezaagd op het Gossink. Ik begreep waarom. Enkele van die oudjes had ik laten staan.
Het landgoed Gossink strekt zich uit vanaf Vredenseweg tot aan Achterweg. Aan de plantengroei is te zien dat de bodem geleidelijk aan voedselarmer wordt. Een kilometer verderop stroomt de Willinkbeek. De bossen daar liggen op voedselrijke bodem. Vanuit het bankje kijk ik uit op bossen op ontgonnen heidevelden. Daarbij werden naaldbomen geplant, die goed groeien op armere gronden. Dat kunnen berken en zomereiken ook. Eikenberkenbos met in de ondergroei blauwe bosbes is kenmerkend voor deze gronden. Daarom heeft het Geldersch Landschap veel naaldbomen gekapt. Enig geduld is nodig, op termijn leidt dat tot gevarieerdere plantengroei.
