Het bankje bij de Rotweg. Foto: Bernhard Harfsterkamp
Het bankje bij de Rotweg. Foto: Bernhard Harfsterkamp

Een bankje op een esrand

WINTERSWIJJK – Op de eerste echte lentedag is het aangenaam om een tijdje op het bankje bij de splitsing van de Rotweg en de Wesselerweg in Ratum te zitten. De vogels lijken er ook extra zin in te hebben. De vink doet zijn best om met zijn vinkenslag alles en iedereen te overstemmen. Dit is mijn territorium! Concurrenten blijf weg, vrouwtjes, kom maar! De boodschap is duidelijk.

Net als ik blijft niet iedereen op zo'n mooie dag niet binnen. Een fietstochtje mag, zolang we niet met z'n allen tegelijk gaan. Ik zie alleen eenlingen en paren. "Het bankje voor de volgende krant", hoor ik roepen vanaf enige afstand. "Jazeker!", zeg ik. Toch is het overwegend rustig in Ratum. Nauwelijks autoverkeer en trekkers hebben een rustdag. Hoog in de stralend blauwe lucht zie ik zowaar een vliegtuig. Normaal gesproken doodgewoon boven Winterswijk, nu al een tijdje niet meer.

De natuur heeft geen weet van wat momenteel in de mensenwereld gaande is. Die gaat haar eigen gang. Dagen worden langer, temperaturen stijgen en er is meer zon. Daarop reageren planten en dieren. Daarom komen op zo'n lentedag de vlinders, die als volwassen vlinder overwinteren te voorschijn. Onderweg zie ik veel citroen-vlinders en een enkele dagpauwoog. Ze zijn klaar om voor nakomelingen te zorgen.

Een vlindersoort die als pop overwintert is het oranjetipje. Het mannetjes heeft oranje vleugelpunten, waardoor die meteen opvalt. Ze vliegen vooral in april en de eerste helft van mei. Dit jaar werden de eerste gezien in maart. Mijn eerste oranjetipje van dit jaar zag ik enkele minuten voordat ik op het bankje ging zitten. De bevruchte vrouwtjes van het oranjetipje gaan binnenkort eitjes afzetten op hun favoriete planten. Dat zijn pinksterbloem, look zonder look en de judaspenning. Het luistert nauw. Die planten moeten bloeien en al de eerste zaaddozen dragen.

Omdat ik aan de rand van es zit, die voor me omhoog loopt, zie ik van de boerderijen erachter alleen het bovenste deel. In de verte achter een houtwal zie ik de kern van Ratum. Deze es in Ratum is een van de grotere. De Rotweg, die van de Ratumseweg in Henxel naar de Ratumseweg achter in Ratum, loopt over de esrand. De steilrand die er langs loopt is de langste en een van de mooiste van Winterswijk. Overal is het hoogteverschil met de daarnaast gelegen weilanden goed zichtbaar. Dankzij dat hoogteverschil bevindt zich langs de Rotweg een van de mooiste wegbermen van Winterswijk.

De hoge es voor me. Foto: Bernhard Harfsterkamp