Het bankje nabij de Honesweg. Foto:Bernhard Harfsterkamp
Het bankje nabij de Honesweg. Foto:Bernhard Harfsterkamp Foto:

Nabij de Honesweg

Omdat ik enige dagen in het buitenland verbleef en op zondag iets na enen terugkeerde in Winterswijk, negeerde ik het advies om binnen te blijven. De wind was al stevig, maar het lukte nog om er tegenin te fietsen. Gelukkig hoefde ik niet ver weg het buitengebied in te gaan. Het door een aannemer gemaakte bankje stond net buiten de bebouwde kom.
Onderweg naar huis had ik al in mijn geheugen gegraven welk bankje ik uit zou kunnen kiezen. Zolang ik in het buitengebied rond zwerf heb ik veel bankjes zien verschijnen en verdwijnen. Op deze plek had ik lang geleden een bankje gezien, maar het was al weer twee of drie jaar geleden dat ik er voor het laatst aan voorbij was gekomen. Stond het er nog steeds?
Het boogvormige bankje aan het begin van het paadje door de houtwal stond er nog. Wanneer het geplaatst is, weet ik niet. Misschien is het al een vernieuwde versie, maar in mijn herinnering staat het er al lang. Nog niet, denk ik, in de tijd dat ik hier elke week een paar keer langs liep. Dat is al weer 40 jaar geleden, toen ik nog dagelijks met Bonnie, een fox terriër wandelde. Vanuit mijn huis midden in het dorp had ik mijn vaste lange routes. Deze liep langs (toen nog museum) Freriks en daarna tussen de voetbal- en hockeyvelden door en achter langs de aannemer aan de Honesweg.
Daarna liep ik richting waterzuivering en Ravenhorst en weer naar huis. Als ik een extra lang rondje wilde maken liep ik ook nog onderlangs 't Hilgelo (dat nog minder groot was) en door het Bönnink. Het werd de basis voor een wandeling van de Koninklijke Nederlandse Natuurhistorische Vereniging (KNNV) afdeling Oost-Achterhoek, waarvoor ik toen actief was. Die route is, in geactualiseerde vorm, nog steeds bij de VVV van Winterswijk voor een alleszins redelijke prijs verkrijgbaar. Daarin kan gelezen worden waarom dit kleinschalige landschap aan de noordwestrand van Winterswijk zo aantrekkelijk is.
Nog steeds, durf ik wel te zeggen. Al is er wel wat veranderd. Het laatste deel van het pad loopt niet meer achter de aannemer langs. Daar kun je niet meer komen. Al vele jaren loop je iets dichter langs het hockeyveld. Waarom begrijp ik nog altijd niet goed. Tussen de bomen door was aantrekkelijker. Ook is de bebouwde kom groter geworden. Vanaf het bankje kan ik in de verte de rotonde in de Groenloseweg zien, van waaruit je rechtstreeks naar het ziekenhuis kunt gaan. Winterswijk begint nu bij deze rotonde en niet meer bij de volgende bij de Chinees. Over enige tijd zal ik vanaf het bankje de nieuwe vestiging van Obelink en het gezondheidspark kunnen zien.
Het groter worden van de kern van Winterswijk kun je een natuurlijk verschijnsel noemen. Vanaf het ontstaan van Winterswijk wordt het dorp groter, al is de groeisnelheid in de laatste honderd jaar vele malen groter geworden. Al zijn er perioden waarin de groei gelukkig stagneert. Dat Winterswijk en Groenlo aan elkaar zouden groeien, zoals ik 25 jaar geleden voorspelde, is daarom niet gebeurd. Het zou me echter niet verbazen dat ik over 20 jaar vanaf dit bankje (of een volgende versie daarvan) meer bebouwing zal zien.

Het pad door de houtwal. Foto: Bernhard Harfsterkamp