Mieps Koebrugge, met de krantenpagina uit 1989, waarop het kerstverhaal al eerder werd afgedrukt. Foto: Lydia ter Welle
Mieps Koebrugge, met de krantenpagina uit 1989, waarop het kerstverhaal al eerder werd afgedrukt. Foto: Lydia ter Welle Foto:

Prachtig kerstsprookje van Mieps Koebrugge

ACHTERHOEK – In deze krant is een prachtig kerstsprookje te lezen. Het heet 'Björn en de sterrenkinderen' en is geschreven door Mieps Koebrugge-van Riemsdijk uit Aalten en het is ingezonden door haar man die vindt dat haar verhalen goed geschreven zijn en best een groter podium mogen krijgen. Ook in 2018 plaatsten we al een kerstverhaal van haar hand. Tijd om eens in gesprek te gaan met de vrouw die zulke prachtige, sfeervolle verhalen uit haar pen laat vloeien.

Door Lydia ter Welle.

"Het is al wel meer dan dertig jaar oud, hoor", zegt de schrijfster van het verhaal. "En het heeft in die tijd ook al eens in de krant gestaan." Ze toont een enigszins vergeelde krantenpagina, afkomstig uit de kersteditie van Achterhoek Nieuws van ruim dertig jaar geleden.
Mieps Koebrugge vertelt: "Toen ik het verhaal 'Björn en de sterrenkinderen' schreef, waren we net in Aalten komen wonen. Het was even wennen voor ons. Een nieuwe woonplaats, een nieuwe baan. Ik ging toen werken op de Frankenschool in Aalten. De school is later opgegaan in Pronova Winterswijk. Bij de voorbereidingen voor kerst op school bleek er eigenlijk geen passend kerstverhaal voor de wat oudere leerlingen beschikbaar te zijn. Toen heb ik dit verhaal geschreven."

Ze vertelt dat ze heel gevoelig is voor sfeer en zo maar 'gepakt' kan worden door een bepaald beeld en daar dan een heel verhaal bij bedenkt. "Zo'n beeld kan me enorm emotioneel maken, tot tranen toe geroerd." Haar man bevestigt dat: "We komen nog wel eens in de Randstad en dan verblijven we in een hotel dat in de buurt van een industrieterrein ligt. Omdat we graag wandelen, lopen we dan ook wel eens een rondje over dat industrieterrein. Zelfs daar kan ze ineens ontroerd raken door een beeld. En in een stad of dorp wandelt ze het liefst in gewone woonwijken, ver weg van de toeristische plekjes. Ook daar kan ze geraakt worden door iets dat ze ziet in een woonkamer." Mieps: "Ik geef het eerlijk toe: ik kijk graag bij mensen naar binnen en stel me dan voor hoe het er bij zo'n gezin, zo'n huiskamer aan toe gaat. Dat kan zomaar de basis zijn voor een verhaal."

Warm verhaal
Bij het verhaal 'Björn en de sterrenkinderen' had ze het beeld van hoge bomen, een hoge hemel met sterren. "In mijn fantasie was het een plek in Zweden", vertelt ze. Wie het verhaal leest, zal ongetwijfeld die Scandinavische sfeer ervaren. Ondanks de winterse tijd waarin het verhaal speelt, is de schrijfster erin geslaagd warmte te creëren. "Mijn verhalen lopen altijd goed af. Ik hou niet van een verdrietig einde. Ik lees ook graag een verhaal met een mooi slot. En zo schrijf ik ze ook." Ze haalde haar gevoel 'dat het weer goed komt' uit haar geloof. "Maar ik wil niemand opleggen dat hij of zij hetzelfde moet geloven. Daarom komt dat geloof meestal niet letterlijk terug in mijn verhalen. Ik probeer wel het 'wonderlijke' over te brengen. Als ik dan hoor dat mensen geraakt worden door mijn verhaal, dan ben ik daar blij mee!"

Tegenwoordig schrijft Mieps Koebrugge weinig meer. "Hoewel ….. bij de geboorte van onze kleinkinderen heb ik nog wel toepasselijke verhaaltjes voor hen geschreven." En na een opmerking van haar man:" Ja, het klopt wel, dat ik emotionele gebeurtenissen, moeilijke dingen, nog steeds 'van me af schrijf' door verhalen te maken, maar vaak wel wat korter." Daarmee blijft de kans aanwezig dat we onze lezers nog vaker met een prachtig verhaal van Mieps Koebrugge kunnen verrassen.

Dochter Maaike
Haar dochter Maaike Koebrugge heeft duidelijk de creativiteit van haar moeder geërfd. Alleen schrijft zij niet, maar tekent graag. De sfeervolle illustratie, getiteld 'Noorderlicht', bij het verhaal 'Björn en de sterrenkinderen' is door haar gemaakt en is geïnspireerd door het verhaal van haar moeder. Maaike:"Ik herken elementen uit onze jeugd en uit die van mijn moeder. En ook zo Scandinavisch; alsof ze daar gewoond heeft. Die sfeer roept bij mij beelden op van het noorderlicht, het magische, het goddelijke."