De gehaktbal van Henk-Jan
Over eten wordt niet vaak gesproken in de gemeenteraad van Winterswijk, maar sinds een half jaar duikt er in de discussies regelmatig een gehaktbal op. Om preciezer te zijn, de gehaktbal van Henk-Jan Tannemaat. Die is er elke keer wanneer over de Winterswijkse sportverenigingen wordt gesproken.
In juni werd een voorstel van burgemeester en wethouders gepresenteerd om de Winterswijkse sportverenigingen een extra bijdrage van 75.000 te vragen voor het gebruik van de mooie accommodaties. De verenigingen zijn tegen, omdat hiervoor de contributie moet worden verhoogd met één euro per maand. De angst is dat er leden zullen afhaken. De meerderheid van de gemeenteraad vindt dat de verenigingen deze bijdrage gemakkelijk kunnen opbrengen. Henk-Jan Tannemaat introduceerde daarbij de gehaktbal, die regelmatig wordt genuttigd in sportkantines na de training of wedstrijd. Als ieder lid één gehaktbal per maand maand in de kantines besteld is de bijdrage al bij elkaar gesprokkeld.
Tannemaat bedoelde vooral te zeggen dat er mogelijkheden genoeg zijn om dat extra geld te verzamelen. "De sportverenigingen zijn creatief genoeg", zei hij. De gehaktbal was een voorbeeld, maar wel een voorbeeld dat telkens terug komt. Afgelopen donderdag werd de begroting besproken en ook tijdens deze behandeling werd de bal gehakt weer naar de fractievoorzitter van Winterswijks Belang geworpen. Hij nam dat sportief op, maar bleef erbij dat die in de kantines veel genuttigd wordt. Niet door iedereen, maar wel door veel sporters. Zelf had hij daar ook aan meegedaan. Hij was weliswaar niet lang actief sporter geweest, maar wel voorzitter van de hockeyvereniging en had bij het uitoefenen van deze belangrijke functie vaak in de kantine gezeten.
Het was niet de eerste keer dat Tannemaat een gehaktbal ter sprake bracht. Enkele jaren geleden werd er in de gemeenteraad gesproken over een voedselbos. Dat is een bosje, waarin allerlei vrucht- en notendragende struiken worden aangeplant, die bij rijpheid door iedereen geplukt mogen worden. Even was het stationsemplacement in beeld als locatie, maar het werd de omgeving van de voormalige melkfabriek. Ubel Zuiderveld, met zijn snack- en fastfood-achtergrond, suggereerde toen dat een automatiek er goed bij zou passen. "Maar alleen als ik een gehaktbal kan trekken", zei Tannemaat toen. Hij zal daarbij niet op een notengehaktbal gedoeld hebben.
Die gehaktbal gaat blijkbaar regelmatig door het hoofd van Henk-Jan, al begrijp ik ook wel dat wanneer je een mooi beeld zoekt om iets te verduidelijken je niet voor iets als een nierbroodje kiest. Daarom heb ik Henk-Jan toch maar eens naar zijn favoriete gehaktbal gevraagd. "In ieder geval één met uitjes", zei hij, "Niet zo'n compacte, kleffe bal." Na even nadenken schoot hem echter een nog betere variant in gedachten: de eierbal die oorspronkelijk uit Groningen komt en zelfs op een van de postzegels terecht kwam over een reeks unieke streekgerechten. "Maar", zei Henk-Jan, "Bij Avanti aten we eigenlijk allemaal het liefst tosti's."