Pak de handschoen op
Tweehonderdachttien blikjes, flesjes en wegwerpbekers. Dat was het resultaat van een schoonlooproute in de Gemeente Aalten. Betekent dit dat grote delen van de gemeente Aalten nu afvalvrij zijn, vraagt u zich optimistisch af? Neen. Slechts één zijde van de N318 à 800 meter.
Deze informatie met bijbehorende foto's kwamen onlangs voorbij op mijn Facebook-tijdlijn. De Facebook-groep Cleanup Aalten werkt aan een afvalvrij Aalten. Op social media plaatsen ze de resultaten van hun schoonlooproutes en maken hiermee pijnlijk duidelijk waar al het afval zich bevindt. Zelfs hoeveel sigarettenpeuken op specifieke straathoeken. Fascinerend en confronterend.
Onlangs brak Maxim Februari in Zomergasten een lans voor de schoonheid van je leefomgeving. Hij - opgegroeid in het 'gruwelijk, gruwelijk, gruwelijk lelijke' Utrecht Overvecht - was ervan overtuigd dat een mens in een schone en mooie omgeving een gelukkiger mens is.
Hoewel we in de gemeente Aalten al aardig boffen met de schoonheid om ons heen, is er nog een hoop te 'verschonen' in ons landschap dat helaas vervuild wordt door zwerfafval. En natuurlijk wordt daar de leefwereld niet alleen mooier en bewoonbaarder van; ook dragen we bij aan de natuur door te voorkomen dat plastic gaat ontbinden en de magen vult van onze bodems, beken en beesten.
Deze column is niet alleen een lofrede op het grassroots-project Cleanup Aalten. Bij hun confronterende posts op Facebook dacht ik niet alleen: wow, goed bezig! Nee, ik dacht ook: jemig, wat doe ik daar eigenlijk aan? Bar weinig, was mijn conclusie.
Zoals dat vaak gaat met goede voornemens, probeer je vaak het nuttige met het aangename te verenigen. Ouder dan mijn voornemen de afvalberg aan te pakken, is de wens om meer te wandelen in de natuur. Maar zoals dat vaak gaat met workaholics: het werk gaat voor. Terwijl het effect van een wandeling door de natuur - een leger en vrijer hoofd in mijn geval - ook nog eens positieve bijdrage levert aan mijn productiviteit. Naast het aangenaam verpozen, de schoonheid en de ontspanning, ben je met wandelen dus indirect ook nog eens heel nuttig bezig voor het werk.
Wat staat mij dus te doen? De natuur in. Maar dit keer niet alleen met fijne wandelschoenen, maar ook met een rugzak en huishoudhandschoenen. Op weg naar schone bermen, stoepen en straten. Waar wacht je nog op? Het is de hoogste tijd om het nuttige met het nuttige te verenigen. En aangenaam dat dat zal voelen!