Vanaf een bankje
Bij de Boven-Slinge
Door Bernhard Harfsterkamp
WINTERSWIJK – Opnieuw ben ik op een bankje langs de Boven-Slinge gaan zitten. Het is de langste en breedste beek van Winterswijk. De enige die vanaf de Duitse grens tot aan de grens met een buurgemeente stroomt. Langs zo'n beek die mede dankzij alle kronkels op Winterswijks grondgebied zo'n vijftien kilometer lang zal zijn, verwacht je veel bankjes. Maar dat valt mee. Ik heb er tot nu toe acht ontdekt, waaronder het bankje in de Brinkheurne.
Het bankje staat aan de rand van wat je de kern van de Brinkheurne kunt noemen, want hier hebben altijd wat meer bedrijven en woningen bij elkaar gestaan. De laatste jaren zijn er geleidelijk aan zelfs meer aan toegevoegd. Achter me maakt de beek een bocht en gaat die richting Kottenseweg. Aan de overkant van de beek lag hier decennialang de kippenslachterij van Grijsen. Er hoorde ook een winkel bij, die druk werd bezocht. In 2007 werden de bedrijfspanden gesloopt, maar de slachterij en winkel waren al jarenlang gelsoten. Op het terrein van de slachterij kon daarna natuur ontwikkeld worden en er tegenover aan de Burlose weg werd woningbouw mogelijk.
Er is meer veranderd in de omgeving van het bankje en daarom kan ik nu hier zitten. Het bankje is geplaatst door Marco Stemerdink van Hotel-café-restaurant de Lindeboom, dat ik kan zien liggen als ik even opsta. Vanaf de uitspanning loopt een wandelpad naar het bankje toe. Daarna kan met een houten brug de Boven-Slinge overgestoken worden. Daarna kan de hotelgast kiezen voor een kort of lang rondje. Of gewoon via hetzelfde pad terug gaan. Maar pas nadat je een tijdje genoten hebt van dit aangename plekje bij de beek. Enige nadeel is dat je vooral overdag wel merkt hoe vaak de weg van Oeding naar Winterswijk wordt gebruikt.
Vanaf het bankje is het niet heel goed te zien, maar vanaf de brug die ik voor me zie valt het beter op. De Boven-Slinge heeft hier weer veel meer bochten. De beek stroomde tot voor enkele jaren geleden als een rechte loop van Kotten naar de Brinkheurne. Dat is in 2016 veranderd. De beek heeft meer ruimte gekregen door meer bochten in de loop te brengen. De waterafvoer wordt daardoor vertraagd en regenwater krijgt daardoor meer kans in te zijgen in de bodem. Over projecten zoals die in Kotten en Brinkheurne die door het waterschap worden uitgevoerd wordt sinds de droogte van vorig en dit jaar meer gesproken. Het is niet de oplossing voor het probleem van de verdroging, maar door op meer plekken de loop van een beek te verlengen en daarnaast ook nog gebruik te maken van aangrenzende weilanden, die bij hoog water mogen overstromen, kan er toch een bijdrage worden geleverd.
Ondanks de droogte kan ik vanaf het bankje nog wel water zien stromen in de beek. De reden daarvoor is dat in het gedeelte vanaf de Duitse grens tot en met Bekendelle de Boven-Slinge verschillende kwelzones passeert. Daar wordt de beek ook gevoed met grondwater dat vanuit de diepere ondergrond opborrelt. Net als in 2018 is de beek daardoor pas in de buurt van Bredevoort, waar de Boven-Slinge de gemeente Winterswijk verlaat drooggevallen. Vanaf de Misterweg is het ook afgelopen met natuur langs de beek en stroomt de beek als een kanaal via Aalten naar Varsseveld om daar over te gaan in de Bielheimerbeek, die in de Oude IJssel uitmondt. Alleen in de bebouwde kom van Aalten zelf heeft de beek inmiddels meer ruimte gekregen. Maar daarvoor en daarna liggen er nog veel kansen voor natuurontwikkeling, waardoor de beek aantrekkelijker wordt en water langer kan worden vastgehouden in het gebied.
