Casper de Gier
Skeeleraar/schaatser - 23 jaar - Afkomstig uit Laag-Keppel
In een propvolgepakte auto met twee sportkameraden en een voorwiel van een wielrenfiets in mijn nek, schrijf ik deze keer mijn blog. Vaak krijg ik te horen dat ik op zeer uiteenlopende plaatsen op de wereldbol verzeild raak vanwege mijn topsportactiviteiten. Nou, het zojuist afgelopen trainingskamp in Ostrava viel zeker ook in deze categorie.
Ostrava is een Oost-Tsjechische industriestad. Daarmee is wat betreft beleving alles gezegd, maar deze industriestad is wel gastheer van een zeer professionele skeelerlocatie die uit de grond is gestampt met behulp van EU-gelden. In tegenstelling tot de meest professionele en schaarse topskeelerlocaties in Europa, is hier de toegang gratis. Ter vergelijking: in Heerenveen betaal ik een tientje per losse toegang buiten publieksuren. Trainingslocatie: check!
Mede dit maakte de lange reistijd zeer de moeite waard. In deze (nog) niet-Olympische sport moet namelijk alles uit eigen investering betaald worden. Dat maakt het topsport an sich om met zo weinig mogelijk budget een zo professioneel mogelijk kamp te kunnen draaien. En deze uitdaging gaan we jaar in, jaar uit al met elkaar aan.
Samen reizen per vliegtuig is wellicht gezelliger, maar de kilo's aan ruimbagage en de zes wielrenfietsen die mee moeten, vormen een flinke kostenpost. Daarom hebben we ervoor gekozen om met drie man in een grote, geleende familieauto – die fungeerde als volgepropte transport-unit – die kant op te reizen. De rest reisde per vliegtuig, met goedkoop geboekte vluchten. Transport: check!
Volgende punt: voeding, de brandstof voor je lichaam. Gezonde, sportwaardige maaltijden zijn daarom tijdens zware trainingskampen erg belangrijk. Het managen van voldoende en kwalitatief goede voeding was geen probleem, omdat daar mijn interesse ligt en ik heel wat trainingskampen heb georganiseerd. Bovendien was de Lidl op loopafstand van ons huisje te vinden. Dagelijks werd er weer een andere sportmaaltijd met plezier verorberd door de groep. Voeding: check!
Het laatste belangrijke punt: verblijf. In een land als Tsjechië is het geen kunst om je ergens goedkoop te nestelen. Wel is het van belang om als sporter goed te kunnen rusten en slapen en – terugkomend op het vorige punt – een goede keuken te hebben. Na de nodige afstruinuurtjes op internet vonden we een vijf-persoons locatie die voldeed aan deze voorwaarden. Met wat geregel en creativiteit werd dit uiteindelijk een onderkomen voor zeven personen. En dat op 3 minuten lopen van de skeelerlocatie. Verblijf: check!
Alle randvoorwaarden zijn afgevinkt en elke minuut van de dag werd benut. Om half 7 trapten we de dag af met een bak havermout met nootjes en fruit. Daarna sneden we de groente voor de middagmaaltijd en werd het tijd voor de ochtendtraining: een lange fiets- of skeelertraining, of een krachttraining gecombineerd met een korte skeelersessie. Bij thuiskomst werden de uitgezwete zouten afgespoeld onder de douche en weer aangevuld tezamen met voldoende eiwitten, vetten en koolhydraten die in de middagmaaltijd verwerkt waren. Training afgerond, herstelvoer binnen en opgefrist. Tijd voor een flinke powernap om hersteld aan het middag- en avondprogramma te beginnen!
Ontwaken, een bak koffie van onze hobby-barista in de trainingsgroep, een kleine maaltijd en het avondeten voorbereiden. Daarna werd het tijd voor de namiddag-/avondtraining! We begaven ons naar het skeelercomplex voor een doorgaans korte, specifieke maar zeer intensieve skeelertraining. Bij terugkomst was het weer kokkerellen, herstellen, opfrissen en naar bed. Cliché maar waar, elke dag was het een kwestie van eat, sleep, train, repeat!
De rustdag, die de twee trainingsweken opsplitste, werd benut met een indrukwekkend en onwerkelijk bezoek aan de concentratiekampen van Auschwitz. Op een dag als deze is het besef maar al te goed daar dat we van geluk mogen spreken om grenzeloos en vrij ons (sport-)leven in te vullen op de manier hoe we dat willen.
Wij vervolgen onze reis richting de lage landen. Tot de volgende keer!