Stef

Ons huishouden is verrijkt met een nieuwe bewoner. Twee weken geleden kwam hij aan vanuit Griekenland en inmiddels voelt hij zich hier al behoorlijk thuis. Hij is de nieuwe vriend van mijn zus met wie ik in dat mooie huis aan de Wilhelminstraat woon. Hij is een mongrel. Dat is een mooi woord voor een bastaardhond. Hij is niet genoemd naar onze vriendelijke buurman, maar ik laat hem graag snel kennis maken met de andere Stef.
In november overleed de vorige hond van mijn zus. Weldra bleek dat ze niet voldoende had aan mijn gezelschap. Ik ben niet zo geschikt om aan een riem uit te laten. Bovendien zullen de andere hondenbezitters dan niet stoppen voor een praatje. Die gesprekken bleek ze toch wel te missen, maar ook een diertje dat je kunt knuffelen en verwennen. Daardoor begon al snel het nadenken over de aanschaf van een vervanger. Maar hoe? Van een fokker, uit een asiel of een zwerfhond uit Spanje. Het werd een adoptiehond uit Griekenland. De vorige hond behoorde tot de categorie klein, maar fijn en een beetje fel. Van Stef kreeg mijn zus foto's, waardoor ze de indruk had dat het dier een soortgelijke omvang had. Een nieuwe huisgenoot geef je geen gebruikte spullen. Daarvoor werd een nieuwe mand en een bench, zoals een hondenhok voor binnen wordt genoemd, aangeschaft. Natuurlijk kwamen er ook nieuwe eet- en drinkbakken en werd er om de dag alvast een zak hondenbrokken gekocht. Na de lange reis zou Stef namelijk wel eens moe kunnen zijn. Twee weken geleden kon de hond opgehaald worden. Bij de eerste kennismaking in levende lijve was het wel even schrikken. Het diertje bleek een dier te zijn, die toch minstens vier keer zo groot was als verwacht. Mand en bench konden meteen opgeborgen worden. Stef bleek meteen een rustige hond. Blafte de vorige huisgenoot langdurig als er iemand binnenkwam of aanbelde, Stef heeft pas één keer geblaft. Hij leek zelf nog het meest verbaasd over het geluid dat hij produceerde. Dat doe ik maar niet meer, leek hij te denken.
Nadeel van de nieuwe huisgenoot is dat er ook wat van mij wordt verwacht. Als mijn zus aan het werk is, mag ik Stef uitlaten. De periode zonder hond had ik wel aangenaam gevonden. Vooral het uitlaten had ik niet erg gemist. Een stukje lopen is het ergste niet, maar ik ben geen groot liefhebber van het opruimen van uitwerpselen, die nu ook nog eens aanzienlijk in omvang zijn toegenomen. Het is meer dat de uitlaatmomenten me niet altijd even goed uitkomen. Toch heb ik na twee weken al de voordelen van de wandeling met hond herontdekt. Zo'n vier maanden lang heb ik het huis alleen aan de voorkant verlaten. Aan de achterkant was ik niet meer geweest. Nu liep ik er weer dankzij de hond en zag ik dat er een grote nieuwe parkeerplaats is aangelegd en dat de verbouwing van de oude techniekruimtes van de Technische school tot woningen is gestaag is doorgegaan. Er wonen zelfs al mensen. Ook constateerde ik dat er nabij de Berkhof langs de Whemerbeek flink is gekapt. Alle elzen zijn afgezaagd. Die lopen weer uit, maar ik denk dat het hier toch beter gefaseerd aangepakt had kunnen worden. Dankzij Stef krijg ik toch weer meer mee van wat er in mijn directe omgeving gebeurt. En dat is goed.