Vanaf een bankje
Nabij een grote waterplas
Door Bernhard Harfsterkamp
WINTERSWIJK – Is de zondag nog steeds de wandeldag bij uitstek? Ik kan het niet controleren want op het moment dat ik op pad ben regent het. Er is weliswaar geen sprake van harde regen, maar nat word ik er wel van. Onder dergelijke omstandigheden kom je niet veel mensen tegen. Ik zie alleen twee hardlopers die hun rondje om 't Hilgelo maken.
In mijn jeugd werd de zondagse wandeling gemaakt in het Rommelgebergte of de Bekendelle. Op die gedachte kwamen meer Winterswijkers en dat is nog niet veranderd. Voor mij waren er later veel andere gebieden waar ik op zondag wandelde. Een aardig rondje vond ik wat ik altijd de Bönnink-Hilgelo-wandeling noemde. Beginnen in het natuurgebied ten zuiden van de plas en er dan om heen lopen. Dat rondje is steeds groter geworden, want 't Hilgelo is nog niet af. Er wordt nog steeds zand gewonnen.
Zo'n grote plas is een merkwaardig element in het kleinschalige Winterswijkse landschap. Zelfs in Meddo, waar het landschap in de laatste 70 jaar onmiskenbaar opener en grootschaliger is geworden, is zo'n enorme plas opvallend. Het bankje waarop ik zit ligt wat verder af van het water, maar ik zie het in de verte wel schitteren. Het graven van de plas, begonnen in de jaren 60 van de vorige eeuw, heeft de natuur van Winterswijk wel nieuwe soorten gebracht, want voor water- en moerasvogels is het een belangrijk gebied. Voor moerasvogels intussen iets minder, want de huidige eigenaar Leisurelands, die ook voor de opvallende kleur van de bankjes heeft gekozen, heeft weinig ruimte overgelaten voor rietkragen.
Ook hebben ze flink huisgehouden in enkele bosjes, waardoor daar het struweel nagenoeg is verdwenen. Ongunstig voor weer andere vogels, zoals de nachtegaal. Die vogel heeft het sowieso al moeilijk. Alle oorzaken kennen we niet, maar als geschikte leefgebieden door slecht beheer sneuvelen helpen we de volhouders bepaald niet. Op het bankje luister ik even in gedachten naar de prachtige zang, die ik regelmatig bij 't Hilgelo heb gehoord.
Ik bevind me in het gedeelte dat door de uitbreiding vanaf de jaren 90 onderdeel is geworden van het recreatiegebied. Zo'n tien jaar geleden waren er nog plannen om hier veel zomerhuisjes te bouwen, nabij en op het water, maar ook in het kleinschalige landschap dat ik in de verte zie liggen. Het dorp bij 't Hilgelo, bestaande uit drie campings en al veel zomerhuisjes zou dan nog groter zijn geworden. Toen het speelde zat ik in de gemeenteraad en heb ik er mee ingestemd. Nu ben ik blij dat het niet is doorgegaan. Nu heb je daardoor tijdens meer dan de helft van de wandeling geen zicht op tenten, caravans, campers en huisjes.
Bijna half februari en de natuur lijkt nog grotendeels in rust, al kunnen koolmezen al zeer luidruchtig zijn. Ik denk meteen terug aan begin 2016 toen veel vroeg in bloei was. Hier in de struwelen bij 't Hilgelo zag ik overal de gele kornoelje bloeien. Na de hazelaar en els is het de volgende struik/boom die nog in de winter begint te bloeien. De kleine gele bloempjes die in kleine bolvormige schermpjes staan zijn fraai. Zie je binnenkort een boompje of struik met overal geel, bekijk die dan vooral eens van dichterbij. Hier aan de noordkant van 't Hilgelo zijn er veel aangeplant en ze zijn nog niet verdrongen door al die Japanse duizendknoop, die nu op vele plekken langs het pad bruin en verdroogd is en zich weldra weer zal oprichten. Maar deze woekeraar overwoekert gelukkig nog lang niet alles.
