St. Jozefschool neemt afscheid van drie leerkrachten
WINTERSWIJK- Wie denkt er niet met plezier terug aan de onbezorgde tijd van de eerste klassen van de basisschool! Juf Annelies van der Meij en Juf Thea van de Kempe hebben het van beide kanten beleefd. In de laatste tien jaar van hun ruim veertigjarige loopbaan hadden zij een duobaan als leerkracht van groep 3 op de st. Jozefschool. Op de laatste schooldag, als de kinderen joelend de zomervakantie tegemoet gaan, zal er door menigeen wel een traantje worden weggepinkt, want de 'juffen' nemen na dertig jaar afscheid van de school. Ook schooldirecteur Eddy Meijer vertrekt; hij begint aan een nieuw avontuur in Didam.
Door Clemens Bielen
'Of ze soms een tweeling waren', suggereerde eens de moeder van een kind. Dat niet, maar ze vertonen wel veel overeenkomsten: beiden blond kort haar, ongeveer dezelfde leeftijd en allebei even enthousiast voor het vak. Door collega's worden ze omschreven als zeer betrokken en de kinderen gaan voor. Thea en Annelies zijn het tijdens het gesprek met Achterhoek Nieuws voortdurend met elkaar eens; wel zo prettig als je een duobaan hebt. 'Ik word later ook juf', dacht Annelies toen ze zelf op de basisschool zat. "Schriftjes nakijken leek me heel leuk". Thea gaf zelfs al 'les' aan groep 3, toen ze zelf in groep 8 zat! "De school had nog geen telefoon. Ik woonde in een kleine buurtschap vlakbij de school en als er iemand ziek was, ging de leerkracht bij ons thuis bellen voor vervanging, terwijl ik op de kleintjes paste."
De leukste klas
Thea en Annelies hebben alle klassen wel gehad, maar groep 3 is toch wel de leukste. Thea: "Aan het eind van elk jaar mogen we aangeven welke groep we het liefste zouden willen voor het volgende jaar. Steevast vulde ik dan groep 3 in, en dan bij voorkeur samen met Annelies. Omgekeerd deed Annelies hetzelfde. Volgens Thea en Annelies is groep 3 gewoon de leukste klas: "Voor de kleuters is de overgang naar groep 3 nog altijd groot. Ze spelen veel minder buiten. 'Moeten we nu al weer naar binnen', hoor je dan. Aan de andere kant zitten ze vol spanning en enthousiasme om te leren lezen en schrijven en om te rekenen en als dat een beetje lukt, lezen ze thuis wat er op de jampot staat geschreven."
De kinderen zijn in de loop der tijd wat drukker geworden, maar tegenover de meeste veranderingen staan ze positief. Niet alleen nieuwe leermiddelen als het digibord, computers, het 'ijsstokje' en het 'wisbordje' (het moderne leitje, red.), maar vooral de overgang van klassikaal onderwijs naar een meer individuele benadering. Ze laten sommen tot honderd zien van een leerling, terwijl de standaard nog maar tot twintig gaat. Thea verbaast zich er nu over: "Kinderen, die slecht konden lezen, gaf je vroeger gewoon een beurt". De 'ijsstokjes' staan in een bekertje en bevatten de namen van de leerlingen. Als de juf wat wil vragen trekt ze een stokje, zo gaat het eerlijk.
De keerzijde
Het onderwijs kost wel veel meer tijd. Annelies weet nog, dat vroeger haar schoonmoeder de onderwijzer voorbij zag fietsen en dan opmerkte: 'Dan komen zo de kinderen voorbij'. "De onderwijzer was nog eerder weg dan de kinderen", grapt Thea. Nu gaat de school om half drie uit en is het vroeg als ze om vijf uur van school vertrekken. Over hun beider toekomst kunnen ze nog niet veel zeggen. Annelies lachend: "Thea gaat brei-les geven en ik word haar eerste leerling." Reizen, leuke dingen doen, klussen en bridgen worden genoemd. Het zij ze van harte gegund.
Vertrek Eddy Meijer
Maar liefst twee nieuwe scholen werden er tijdens het directeurschap van Eddy Meijer gebouwd. Van 2013-2015 was hij niet alleen hoofd van de st. Jozefschool, maar ook nog van de Willibrordus school in Ruurlo. Een drukke tijd volgens Meijer, want directeur van een basisschool is geen parttime baan! Meijer: "Je moet je taken anders inrichten en zorgen voor een aanspreekpunt op de school. Voor kleine scholen kan dat werken, maar voor grotere scholen is het problematischer. Als ik in Winterswijk was kreeg ik vragen over Ruurlo en omgekeerd. Na twee 'tropenjaren' wilde ik weer terug naar één school."
In 'Van Visie tot Gebouw' was de school in Winterswijk van begin tot eind bij het bouwproces betrokken. Naast het aangeven van de onderwijskundige eisen in samenspraak met de architect, werd ook ten slotte na vele andere opties met de gemeente besloten om de school weer op dezelfde locatie te bouwen. "In Ruurlo was de bouw in handen van een projectontwikkelaar, daar hadden we als onderwijzend personeel niet veel in de melk te brokkelen en daarom was het ook veel minder leuk."
Door al deze werkzaamheden als manager is er geen tijd meer om voor de klas te staan. Meijer: "Het mooie van onderwijs is, dat je een vertrouwensband met de kinderen kunt opbouwen en dat is in een paar uurtjes niet mogelijk. Maar de binding met de kinderen is er nog steeds via de pleindienst en bij activiteiten. Ik probeer ook alle kinderen bij naam te kennen." Meijer: "Het onderwijs moet beleidsmatig en inhoudelijk kloppen, mijn functie is daarin meer sturend; de leerkrachten zijn toch de mensen die er mee moeten werken en hebben daar meer inzicht in. Het financiële plaatje moet ook kloppen en dan zijn er nog de ontwikkelingen van buiten waar je als school op moet inspelen. Een pestprotocol als het over pesten gaat, een voedselprotocol als de maatschappij aangeeft dat kinderen te dik worden, of het aanstellen van een vakleerkracht. Veel gebeurt ook in samenspraak met ouders."
Kruispunt
Als Meijer gevraagd wordt om de reden van zijn vertrek, haast hij zich om te zeggen, dat er absoluut niets mis is bij de st. Jozefschool. "Ik ben nu 57 jaar en als ik nog iets nieuws wil beginnen, moet ik dat nu doen. Ik heb een heel leuke tijd gehad op deze school met een prima team, maar ik ben nu toe aan een nieuwe uitdaging." Stilzitten is er niet bij, want hij gaat naar Didam. Een '1-pittersschool', zoals Meijer het noemt: een geheel op zichzelf staande school, waar hij ook onderdeel uitmaakt van het bestuur. Korte lijnen, iets meer taken en zelfstandiger. Dat lijkt hem op het lijf geschreven!
Woensdag 11 juli om 12.00 uur is er voor ouders en belangstellenden de mogelijkheid om afscheid te nemen.
