Hervormde Vrouwenvereniging stopt na bijna een eeuw
WINTERSWIJK – Hoewel de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk sinds 2004 gefuseerd zijn onder protestantse noemer, bleef de Hervormde Vrouwenvereniging voortbestaan. Tot 27 juni 2018, de dag dat de overgebleven dames hun laatste avond hielden. Anne Bonnink is sinds jaar en dag kartrekker van de vereniging.
Door Leander Grooten
Maar liefst 56 jaar was zij lid van de Hervormde Vrouwenvereniging in Winterswijk. "In april 1962 kwam ik erbij, hier heb ik de lijst nog waar ik in werd geschreven als lid." Anne Bonnink was toen een jonge blom die in een vereniging stapte die bloeide en groeide en waar zij veel aan heeft gehad. "Het heeft mijn leven verrijkt. Ik heb veel mensen leren kennen en heb er veel van geleerd." Nu er slechts vijf vrouwen zijn overgebleven en de leeftijd ook zijn tol eist, stopt mevrouw Bonnink, en daarmee de groep.
Vrijzinnig – rechtzinnig
De vereniging werd opgericht in 1924. "Ik heb hier de oprichtingsstatuten", aldus Anne Bonnink, die alles nauwkeurig heeft gedocumenteerd. Jarenlang was zij secretaris. De vrijzinnige en de orthodoxe stroming van de 'Hervormden' waren beide vertegenwoordigd in kerkelijk Winterswijk. "We waren lid van beide bonden en bezochten beide provinciale vergaderingen. Dat waren mooie ontmoetingen." Tot 2010 werden de avonden geleid door de echtgenotes van lokale predikanten. De laatste was Jet Gijzel, vrouw van ds. Frans Gijzel. "Ze belde me gisteren nog, ik heb er warme contacten mee." Daarna nam Anne het zelf over. Zij is met recht de kartrekker van het gezelschap.
Koffiekopje
Om de week kwam de vereniging bij elkaar. "Tot 2001 zelfs elke week", vult Anne aan. In al die jaren was het altijd op woensdag. De bijeenkomsten volgen al jaren hetzelfde patroon. Een opening, gebed, samen zingen en een verhaal lezen. Aan het eind wordt er altijd gezongen uit het liedboek voor de kerken, vroeger met een traporgel, nu a capella. Een onderdeel van het vaste ritueel, was het meebrengen van een eigen koffiemok. Niet dat er onvoldoende zouden zijn, maar omdat er vroeger geen afwasmachine was.
Midden in de samenleving
Is de huidige groep beperkt tot vijf senioren, vroeger was het een levendige groep van rond de 70 dames. Anne Bonnink vertelt over hun activiteiten: "We organiseerden bazaars en gingen handwerken voor anderen. En elk jaar organiseerde ik een busreis." Een verenigingslid vult aan: "Anne zat altijd vooraan met een grote bus met snoep op schoot. Ze liep dan tijdens het rijden door de bus om uit te delen." Wederom zo'n vaste traditie. "Ik zal de avonden missen, vervolgt ze, "en ik zal Anne ook erg gaan missen." Ze slaat een arm om Anne Bonnink.
Hoewel de dames aangeven geen vriendinnen van elkaar zijn, erkennen ze een hechte band met elkaar te hebben opgebouwd, waarbij ze elkaar hebben gevonden in tijden van nood en plezier.
In de vroegere verzuilde samenleving was een vrouwenvereniging een belangrijk sociaal smeermiddel in de maatschappij. Heden ten dage is dat beperkt tot besloten bijeenkomsten. "We zijn één van de laatste Hervormde Vrouwenverenigingen in Nederland. En deze stopt nu ook."
De vijf dames nemen een laatste blokje kaas en drinken hun sapjes en advocaatjes op, waarna de regiotaxi arriveert.