Een beek bij huis
Een belangrijk aandachtspunt voor de nieuwe coalitie van CDA en Winterswijks Belang is meer water en groen in het dorp. Dat is goed om ons voor te bereiden op de onvermijdelijke klimaatverandering. Over veertig jaar hebben wij immers hetzelfde warme weer, dat nu kenmerkend is voor de landen rondom de Middellandse Zee. Voor mensen die niet van kou houden is dat een aangenaam vooruitzicht. Nadeel is wel dat er dan ook vaker sprake zal zijn van hevig onweer en stevige buien.
Om er voor te zorgen dat al dat overvloedige regenwater weg kan moeten niet overal straatstenen, stoeptegels en dicht geplaveide tuintjes liggen. Dan moet al het water immers via het riool afgevoerd worden en dat lukt in de toekomst niet meer. Daarom is het beter dat er meer tuinen zonder tegels komen, want dan kan het water meteen de bodem inzakken. Tijdens de bespreking van het programma hoorde ik dat Henk-Jan Tannemaat van Winterswijks Belang graag langs komt als er een aantal tegels of stenen uit uw tuin verwijderd moet worden. Hij spreekt u dan vriendelijk toe, terwijl u aan de slag gaat. Klimaatbewust worden is ook bedoeld om meer te bewegen.
Het is niet onverstandig dat ook ik meer ga bewegen. Daarvoor heb ik een mooi klimaatproject bedacht. Dat gaat wel iets verder dan een paar steentjes uit mijn achtertuin verwijderen. Daar heb ik serieus hulp bij nodig. En dat is goed, want CDA en WB willen graag dat de onttegeling van het dorp tot meer onderlinge contacten leidt. We gaan daarom samen de Whemerbeek een extra ruime bocht geven, zodat er veel meer regenwater naar de beek kan stromen. Zo'n nieuw traject kun je met machines graven, maar om de sociale cohesie in de buurt te bevorderen gaan wij het met de schop doen. Elke dag een meter is al genoeg.
De nieuwe loop van de beek heb ik voorzichtig op een kaart ingetekend. De details moeten nog uitgewerkt worden, want er zijn hier en daar enkele obstakels te overwinnen, zoals het verplaatsen van een rotonde en het gedeeltelijk afsluiten van een straat. Maar grofweg zal de nevenloop van de Whemerbeek vanaf het Willinkplantsoen naar de Tricot lopen. Voor de spoelerij ligt nu een saai grasveld, waar veel ruimte is voor water en groen. Daarna gaat de beek tussen mijn huis en de Wilhelminastraatgebouwen van de Tricot door om via de Wilhelminastraat , de Prins Hendrikstraat en een nog nader te bepalen traject verder te stromen. Ten behoeve van het draagvlak wil ik niet iedereen overvallen met mijn prachtige plan. Ook in de voorbereiding mag er veel gepraat worden.
Met die beek bij huis komt er een droom uit: een terras aan het water. Ik heb wel eens aan een vijver of een fonteintje gedacht, maar daarvan moet je te vaak plassen. Een rustig kabbelende beek is beter. Dat terras wordt uiteraard niet betegeld. Dat wordt een gazonnetje dat ik regelmatig handmatig zal maaien. En misschien begin ik dan eindelijk wel aan een andere droom: een restaurantje aan het water. Voor uw inwendige en uitwendige verkoeling kunt u daar misschien volgend jaar al terecht, want met één meter per dag zijn we als we 1 juli starten over een jaar bij mijn huis.