Verrassing
Eindelijk is het dan zover dat er nieuwe wethouders benoemd kunnen worden. Vergeef me mijn ongeduld, maar ik ben nog van een generatie, die gewend was dat een nieuw college van Burgemeester en Wethouders een week na de gemeenteraadsverkiezingen bekend was. Een enkele keer hadden ze twee weken nodig, maar dat was al bijzonder. Dit keer worden de nieuwe wethouders in een extra raadsvergadering op 19 juni benoemd. Dat is bijna drie maanden na de verkiezingen. Het is net geen record, want één keer werd er langer over gedaan.
Het CDA en Winterswijks Belang hadden deze extra tijd nodig om ons echt te kunnen verrassen met het beste coalitieprogramma in jaren. Dat van 1998 was beter, maar dat was dan ook een programma waarbij de hele raad was betrokken. In buurgemeenten doen ze nu alsof dat uniek is en een voorbeeld voor heel Nederland. Maar Winterswijk deed dat al twintig jaar geleden. Maar ja, ze maken hier liever reclame over overbodig gratis parkeren, dat helemaal niet gratis is of een schilder, die zijn wereldbeeld versimpelde tot drie ergerlijke kleuren. Voor werkelijk grootse prestaties is zelden aandacht.
Ook de keuze voor de nieuwe wethouders was verrassend, want na zo'n glorieuze verkiezingsoverwinning had ik verwacht dat Ilse Saris gevraagd zou worden wethouder te worden in een grote stad. In Rotterdam hadden ze haar goed kunnen gebruiken. Toch koos ze ervoor in Winterswijk te blijven en dat kunnen we alleen maar prijzen. Ook Wim Aalderink kan veel meer dan een eenvoudige gemeente in het verre oosten besturen. Dat hij zou blijven, had ik enkele weken geleden al opgevangen. Ik stond blijkbaar onopvallend genoeg in de buurt van enkele van zijn partijgenoten, die Vlok van Harten al feliciteerden, omdat zij nu alsnog in de gemeenteraad zal komen.
Wim Elferdink was de minst grote verrassing, ook al hoorde ik de afgelopen weken andere namen noemen. Dat was gebaseerd op personen, die in kamertjes in het gemeentekantoor waren gezien. Daar zal deze tweede Wim ook wel eens hebben gezeten, maar net op een moment dat er geen journalist voorbij kwam. Het viel me wel op dat zo'n waarnemer dan meteen teleurgesteld reageert als zijn voorspelling niet uitkomt. Elferdink? Dat kan niet goed gaan. Ik kan dat niet bevestigen, maar ik zal niet kritisch genoeg zijn. Ik vind in het algemeen dat iedereen in de politiek het altijd goed doet, vooral de twee wethouders die nu afscheid moeten nemen.
Gert-Jan te Gronde had zijn vertrek al aangekondigd, Rik Gommers niet. Of hij gesolliciteerd heeft om opnieuw wethouder te worden weten we niet. Dat zal pas duidelijk worden als er een boek wordt geschreven over het korte, maar hevige bestaan van Winterswijks Belang. Van mij had hij nog even door mogen gaan. Ik had het gevoel dat hij pas net op gang was gekomen. Van wethouders wordt gezegd dat na acht jaar de glans er af is. Dat gold niet voor Rik. Hij glansde alleen maar harder met zijn passie, zijn emotie, zijn oprechte boosheid en zijn doorwrochte betogen. Daar kon je gerust even voor gaan zitten, want je wist vooraf dat ze adembenemend waren. Ik ben er nog van aan het bijkomen.