Drie koks

15 januari 2018, 11:03

De promotieprijs van de gemeente Winterswijk werd tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst voor de 20^ste keer uitgereikt. Tegenwoordig krijgt de winnaar dan de 100%Winterswijk-trofee, een niet al te fraai ding. In het verleden was er de kei, de grote zwerfkei naast het oude raadhuis in het klein. Die had iets meer karakter. Nu we richting de 25 keer gaan is het wellicht aardig om een Winterswijkse kunstenaar opdracht te geven om een echt mooie wisseltrofee, wisselbeker of wisselbeeld te ontwerpen. Je moet een beetje rekening houden met de winnaar. Die moet er een heel jaar tegenaan kijken.
De twintig winnaars zijn divers. Organisaties als het Steengroevetheater en de Marktvereniging, bedrijven als Grijsen straatmeubilair, evenementen als het zandsculpturenfestival en markante personen als Veronie Snijder-Kramer zijn allemaal onderscheiden. Ook ik heb keer bijna gewonnen. Als onderdeel van de stichting Waardevol Cultuurlandschap (WCL) Winterswijk, die er goed in was om landelijk aandacht te trekken. Het precieze jaar weet ik niet meer, maar de kei was er nog en er waren vooraf genomineerden. Obelink won dat jaar. Ik vond dat onterecht, want ik was met hart en ziel betrokken bij WCL. Nu kan ik inzien waarom. Heel veel Nederlanders kennen immers Winterswijk alleen als de plaats die bij dat kampeerbedrijf ligt.
Een opmerkelijke ontwikkeling is dat de jury van de promotieprijs al drie keer op rij gekozen heeft voor een kok. Ik riep al jaren tegen de juryleden die ik ken dat ze eens aan een kok moesten denken. Ik noemde zelfs haar naam, maar ze moest geduld hebben. Eerst was collega Mike Vrijdag aan de beurt, nadat hij een Michelinster voor de Strandlodge had gekregen. Maar een jaar later kreeg Nel Schellekens voor haar van kop tot kont koken, waarmee ze zoveel waardering in het land kreeg, eindelijk de terechte erkenning. Bij de jury moeten ze daarna gedacht hebben dat ze daarmee een goede reeks aan het neerzetten waren. Daar moest een volgende kok aan toegevoegd worden. Dat werd Nadia Zerouali.
Met de combinatie Winterswijk en eten zit het wel goed. Die is zelfs zo sterk dat onze geweldige gemeente daardoor nog meer bekendheid krijgt. Daarin investeren is dan ook verstandig. Nel, Nadia en Mike moeten navolgers krijgen. Stimuleer kinderen al vroeg om te ontdekken wat de Winterswijkse natuur te bieden heeft. Laat ze walnoten, tamme kastanjes en beukennootjes rapen. Laat ze bramen, mispels en bosbessen plukken. Laat ze ontdekken dat je ook lekkere salades kunt maken met bloemen en blaadjes die je in het buitengebied verzamelt. Laat ze er mee experimenteren en prachtige gerechten bedenken.
Er is echter een andere kant van het eten in Winterswijk: het snelle eten. Eten dat snel klaar is hoeft creativiteit niet in de weg te staan. Kijk naar het Pelkwijkje, dat met allerlei bijzondere patatcombinaties de landelijke pers haalt. Of neem Ubel Zuiderveld, die met zijn kennis van het snelle eten al zo vaak in de landelijke media is opgedoken. Misschien dat in die hoek naar een volgende winnaar van de promotieprijs gezocht moet worden.