Met wilgen in de rug, zitten aan begin van de Poolserweg. Foto: Bernhard Harfsterkamp
Foto:De Moddergoot in de rug
Begin van de Poolserweg
Door Bernhard Harfsterkamp
WINTERSWIJK – Na een fietstocht door Henxel en Huppel ga ik op een bankje aan het begin van de Poolserweg zitten. Zo te zien ben ik een van de weinigen die dit de laatste tijd heeft gedaan, want naast me zie ik de gele bloempjes van de gewone raket door het bankje heen groeien. Deze algemene onopvallende plant groeit vooral op plekken waar de menselijke invloed groot is. In dit geval helpt de steenslag die onder het bankje is gestrooid.
Waarom is dit bankje minder populair? Het uitzicht kan een reden zijn, want dat is niet spectaculair. Voor me zie ik een maïsland. Dit landbouwgras is nog niet zo hoog. Ik zie nog de kippenschuur in de verte, waar al een tijd geen eierproducenten meer in te vinden zijn. Over ruim een maand kijk je hier tegen een groene muur op. Voor uitzicht moet je dan opzij kijken. Links zie je dan de Poolserweg richting Meddo lopen. Het is een smalle weg, die door het te open oude ontginningslandschap loopt. Rechts zie je de splitsing met de Huppelse weg en een populierenbosje, waar vogels als vink, tjiftjaf en heggemus zingen. Voor een gevarieerder vogelconcert had ik vroeger moeten zijn.
Een andere reden dat dit bankje wordt gemeden kan de geur zijn. Het ruikt hier niet lekker. De oorzaak is niet het beekje achter me, maar het groene kastje niet ver van de bank. Hierin zit een pomp, die zorgt dat het riool in het buitengebied goed blijft lopen. Er hoort blijkbaar enige putlucht bij. Dit is niet het enige bankje dat in het buitengebied naast zo'n kastje staat. Beter opletten bij plaatsing denk ik meteen. Misschien kan dit foutje nog eens hersteld worden door het bankje te verplaatsen. Het uitzicht kan dan meteen aantrekkelijker worden.
De nieuwe plek wijs ik graag aan. Als ik me omdraai kijk ik tegen een wilgenstruweel aan, maar daarachter is het uitzicht interessanter. Pak het bankje op, plaats het opnieuw achter de wilgen en zorg voor meer afstand tot het groene kastje. Het aantal bankzitters zal ongetwijfeld toenemen. Die Moddergoot die je dan ziet is niet een van de aantrekkelijkste beken, maar je ziet wel een bedding in de verte door het open landschap weglopen. Aan alle beken in Winterswijk is geknutseld. Dat knutselen begon in de Middeleeuwen. Ook in de ogenschijnlijk natuurlijke beken is de schop en later de machine regelmatig gebruikt. De Moddergoot is nog jong. Die werd pas gegraven aan het begin van de jaren 70 van de vorige eeuw.
In die tijd wilde het Waterschap bijna alle beken in Ratum, Huppel en Henxel recht trekken. Gelukkig kon dat voorkomen worden. Maar om de landbouw tegemoet te komen is de Moddergoot er wel gekomen. Het is een zogenaamde koppelleiding tussen Ratumse Beek en Beurzerbeek. Als het water in de Ratumse Beek te hoog staat loopt het bij het Döttenkrö over in de Moddergoot en kan snel richting Beurzerbeek stromen. Drogere akkers en weiden was de wens. Bij de aanleg is helaas een fout gemaakt. De goot is te diep gegraven, waardoor aanliggende landbouwgrond last heeft van droogteschade. Het beste is denk ik om die goot snel weer dicht te gooien. Waterschap, ik reken op u.
