Deelnemers beleefde de dag van hun leven. Foto: Leander Grooten
Deelnemers beleefde de dag van hun leven. Foto: Leander Grooten Foto:

Dag van hun leven in de zijspan

Vervolg van voorpagina

En sindsdien doen we het." Dat dit niet de 25ste editie is, komt door het weer. "Een paar jaar geleden was het te heet om te rijden, anders was dit ons jubileum geweest." Joris, Edie's zoon, is in zijn vaders voetsporen getreden als organisator. "Er doen 47 zijspanners mee, waaronder oldtimers en gekke 'bakkies', zoals in de vorm van een klomp." Daarnaast zijn er meer dan 20 motoren als verkeersregelaars. "Dat zijn leden van onze motorclub."
Constantijn Schreiber is een van de kartrekkers. "Deze tocht wordt gedragen door de middenstand van Oost-Achterhoek. Het is volop gesponsord en mag rekenen op veel draagvlak in alle gemeenten."
Helemaal voorop rijden twee motoragenten. Ook zij voelen aan dat dit een ander soort werkdag is. "Dit is ontzettend dankbaar werk." Want waar het om te doen is, zijn de cliënten. Met enige spanning op hun gezicht stappen zij in 'het bakkie'. Voor sommigen is het een blij weerzien met hun motormaatje van vorig jaar. Er heerst een gemoedelijke sfeer. Rob Veenstra, manager van ZoZijn, kijkt tevreden naar zijn cliënten. "Het is echt onvergetelijk voor hen. Ook zij die niet met de motor kunnen, gaan in de bus erachteraan. Voor hen is het evenveel een dagje uit."
Rond het middaguur arriveert de stoet bij Gebouw Juliana in 't Woold. Ze worden onthaald door het dweilorkest De Eierjongens. Sommige deelnemers dansen op de muziek, anderen wachten aan tafel op het eten. Genietend van zijn groentesoep, antwoordt Niek, de 'zijspanner' van motorrijder Anton, met een niet te vermijden duim omhoog, op de vraag hoe het was: "Hartstikke mooi", voegt hij eraan toe. Martijn, die op motor 16 meerijdt, beaamt dit. "We hebben zoveel gezien."
Erik, een verkeersregelaar, wil graag zijn ervaring vertellen. "Dit is zo mooi. Het is één dag in het jaar, maar je krijgt er zoveel energie van. Dit is waar het in het leven om gaat, iets doen voor een ander."
Voor de vijfde keer mag Angela meerijden als cliënt van de Helmhorst. "Het is iedere keer een uitje. We zijn overal geweest, Lichtenvoorde, Groenlo, Bredevoort, Aalten. "
De schittering in haar ogen als ze vertelt, maakt deze woorden eigenlijk al overbodig. Ze geniet met volle teugen.
Dat het regent, heeft niemand gedeerd. En terwijl De Eierjongens vrolijke muziek spelen in een bomvol Julianagebouw, komt de patat en schnitzel binnen. Deze dag kan niet meer stuk.