Justin de Zwart gaat tijdens de wedstrijd tegen AZC een kopduel aan. FC Winterswijk-keeper Max de Vries en Joost Mulder (nummer 3) kijken toe. Foto: Marco ter Haar.
Justin de Zwart gaat tijdens de wedstrijd tegen AZC een kopduel aan. FC Winterswijk-keeper Max de Vries en Joost Mulder (nummer 3) kijken toe. Foto: Marco ter Haar. Foto:

Zege FC Winterswijk op Rood Wit na waar spektakelstuk

WINTERSWIJK - Het heeft langer geduurd dan het team wilde, maar FC Winterswijk heeft in de tweede zondagklasse I de eerste zege binnen. De ploeg versloeg afgelopen zondag in Groesbeek Rood Wit in een waar spektakelstuk, met gele en rode kaarten en zeven doelpunten, met 3-4. Dit tot grote vreugde van spelers en begeleiding van FC Winterswijk.

Door Bart Kraan

"Het was een bizar duel, maar dat zijn wel de lekkerste wedstrijden om te winnen'', aldus linksback Justin de Zwart. "Spannende wedstrijden zijn vaak de leukste.''
FC Winterswijk kan de overwinning op Rood Wit goed gebruiken. De ploeg begon vol goede moed aan de competitie met als doel promotie naar de eerste klasse, maar de resultaten vielen tot dusver tegen met een 2-0 nederlaag tegen promovendus Spero in Elst en 1-2 verlies tegen het Zutphense AZC. "De zege op Rood Wit was zeker nodig'', zo erkent De Zwart. "We kenden een prima voorbereiding en dan verwacht je tegen Spero een goede wedstrijd. Maar dat kwam er niet uit en ik heb geen idee hoe dat kon. Want we trainden goed.''

Op het eigen sportpark Jaspers zag het er in de eerste helft tegen AZC nog goed uit. FC Winterswijk, dat ten opzichte van het duel tegen Spero om diverse redenen in een gewijzigde opstelling speelde, nam met een prachtige goal van de later met een enkelblessure uitgevallen Quinten Wiggers de leiding en schiep daarnaast nog een aantal goede kansen. Maar de ploeg kon het goede eerste bedrijf na rust geen passend vervolg geven. "Het leek toen wel alsof we conditioneel niet goed in elkaar zaten'', zo geeft De Zwart aan. "Maar conditioneel zijn we heel sterk, want we trainen goed. In de slotfase incasseerden we twee tegentreffers, heel zuur. Ja, je merkte na die wedstrijd dat de ploeg wel een tik had opgelopen. Maar goed, je moet weer verder.''

Voor het duel tegen Rood Wit bedacht FC Winterswijk-trainer Wilco Geerts een andere opstelling en tactiek. Onder meer vanwege het ontbreken van de geblesseerde middenvelders Mike Leuijerink (enkel) en Mark Thomasson (schouder) en de langdurige afwezigheid van de aanvallers Lenn Redeker (enkelbreuk) en Quinten Wiggers (kuitbeenbreuk) gooide de Ulftse oefenmeester het vertrouwde 3-4-3-systeem overboord en liet hij zijn ploeg aantreden in een 4-4-2-formatie. Daarin speelde Kay Redeker naast routinier Maarten Sesink als tweede centrumverdediger en fungeerden Tom Stemerdink en De Zwart als backs. Joost Mulder, normaliter op papier centrumverdediger maar in de praktijk altijd doorschuivend naar het middenveld, was als defensieve middenvelder opgesteld met naast zich Roald Vink en Timothy Gernaat en op tien Siebe te Winkel. Daniƫl te Winkel en Yeftha Nyamsangya waren de spitsen. De Zwart kon zich wel vinden in de verandering van speelwijze. "Ik was het er wel mee eens, op die manier sta je achterin en op het middenveld toch wat compacter.''

FC Winterswijk nam in Groesbeek de leiding door een goal van Siebe te Winkel, maar verloor Roald Vink met twee gele en dus een rode kaart. Na rust ontvouwde zich een waar spektakelstuk, waarin ook Rood Wit na twee gele kaarten voor Sjoerd Bosch ook met tien man kwam te staan. "Die jongen kreeg zijn tweede gele kaart na een overtreding op Yetfha Nyamsangya, maar het had ook direct rood kunnen zijn'', aldus De Zwart. Met tien tegen tien nam FC Winterswijk door de tweede goal van Siebe te Winkel een 0-2 voorsprong, maar vrijwel meteen kwam Rood Wit door Max Scholten terug tot 1-2. Ook op de twee goals van Yeftha Nyamsangy (1-3 en 2-4) reageerde Rood Wit bliksemsnel door doelpunten van respectievelijk Farnoun Zia en Soufiane Dadda. Maar verder dan 3-4 kwamen de Groesbekers niet, waarmee de eerste competitiezege van FC Winterswijk een feit was.

De ploeg hoopt die overwinning zondag thuis tegen OBW een passend vervolg te kunnen geven. "Bij OBW liep vorig seizoen Dimitri Vrehe op links, een heel goede speler. Maar hij voetbalt nu voor Quick 1888 in Nijmegen. Hun backs zijn echte karakterspelers, maar voorin lopen wel twee aardige spelers.''

De Zwart heeft de afgelopen tijd met meer dan gemiddelde belangstelling trainer Wilco Geerts gevolgd in diens pogingen om na de nederlagen tegen Spero en AZC zijn team weer op de rails te krijgen. Want de linksback fungeert zelf ook als trainer, bij de JO15-1 (C1) van 'zijn' vereniging. "Ik let wel op Wilco'', zo geeft De Zwart aan. "Hij kan uitstekend mensen scherp houden. Tijdens de training zit hij bij iedere pass er bovenop. Van zijn kwaliteiten kan ik zeker wat leren. Hij verzamelt ook informatie over de tegenstander en die geeft hij donderdag door aan ons, zodat we daarmee tijdens de training aan de slag kunnen.''

Laatstgenoemd aspect van het trainerschap brengt De Zwart zelf nu ook in praktijk. "Max de Vries, onze keeper, is trainer van de JO15-1 van Grol (waar De Vries tot en met vorig seizoen onder de lat stond, BK). Ik bel hem over tegenstanders en ik probeer met de informatie die ik van hem krijg, wat te doen.

De Zwart is aan zijn tweede seizoen als jeugdtrainer bij FC Winterswijk bezig. Vorige voetbaljaargang had hij de JO17-1 (B1) onder zijn hoede, nu dus de JO15-1. Hij wilde graag zelf een jongere groep trainen. "De vereniging wilde mij wel bij de B1 houden, maar bij dat team train je al iets meer op tactiek. Bij de C1 train je meer op techniek, dat doe ik liever. En ik heb vorig seizoen met een schuin oog naar de D1 gekeken. Van dat team spelen nu zeven jongens bij mij, heel leuke en leergierige spelers.''
De Zwart werkt bij FC Winterswijk JO15-1 samen met assistent-trainer Emiel de Vries, die jarenlang in het eerste elftal van het in FC Winterswijk opgegane WVC heeft gespeeld. "We bespreken vooraf de trainingen en Emiel let tijdens de trainingen op details. Zo besteedt hij tijdens het afwerken aandacht aan de vooracties. Ik ben meer bezig met de hele groep, Emiel met individuele spelers met wie hij dan een praatje maakt.''
Verwachtingen en ambities voor wat betreft zijn trainersloopbaan spreekt De Zwart niet uit. "Ik zit nu bij een prestatieteam en heb het idee dat ik deze jongens zeker nog wat kan leren. Echt geweldig. Maar ik heb niet het idee dat ik bijvoorbeeld over vier jaar een JO19-team moet trainen. Ik ben nog maar 22 jaar, ik heb nog de tijd.''