Matthäus Passion krijgt minutenlang staande ovatie

‘Hoe vaker je hem hoort, hoe mooier hij wordt.’

Door Barbara Pavinati

ZIEUWENT - De St. Werenfriduskerk zit bomvol op Goede Vrijdag 7 april. De Matthäus Passion van Bach die dan uitgevoerd wordt, is met ruim 550 bezoekers van over heel de wereld praktisch uitverkocht. Het publiek krijgt bij de ingang een fraai programmaboekje en kan een kussen pakken om op de harde banken te zitten. Sommigen luisteren ademloos en laten zich vervoeren door de klanken met de ogen dicht, anderen lezen de tekst geconcentreerd mee die volledig afgedrukt in het boekje staat. Iedereen ondergaat het lijdensverhaal van Jezus op zijn eigen persoonlijke manier. Een minutenlange staande ovatie aan het eind geeft aan dat het concert de toehoorders heeft geraakt. “Je beleeft het elke keer toch weer anders”, zegt een bezoeker van het eerste uur. Een ander verzucht: “Hoe vaker je hem hoort, hoe mooier hij wordt.”

Ulftse Nachtegalen
De avond begint anders dan andere jaren. Het jeugdkoor van de Ulftse Nachtegalen is het openingskoor en betreedt met een kaars in de hand het podium en zingt prachtig het Ubi Caritas, voor Witte Donderdag. Daarna verdwijnen ze achter boven op het koor, van waaruit ze hun partijen gaan zingen. Zo zal de zang van voor- en achterin de kerk in het midden samenkomen. De koren Het Concentus Cantzione en Vocaal Ensemble Ex Arte komen daarna het podium op waar orkest La Sorpresa al klaarzit. Vervolgens maken dirigent Emile Engel, tenor Vincent Lesage (Evanglist), bas Matthew Zadow (Christus), sopraan Hilde Coppé, bas Michiel Meijer, altus Minho Jeong en tenor Stephan Adriaens hun opwachting. De uitvoering begint.

Intens verhaal
Wat volgt is een urenlang samensmelten en uiteen waaieren van muziek en zang die het Paasverhaal intens vertellen. Er zijn solopartijen, waarbij een aria van de Belgische Hilde indruk maakt. Als ze “Ich will dir mein Herze schenken, Senke dicht, mein Heil, hinein! Ich will mich in dir versenken; Ist dir gleich die Welt zu klein, Ei so sollst du mir allein, Mehr als Welt und Himmel sein” zingt gebeurt er iets bijzonders in je hart. Wanneer in het verhaal Jezus overlijdt en het kruisbeeld dat boven het podium hangt oplicht in de verder donkere kerk, is er een duidelijke verandering in de sfeer merkbaar. Bijna aan het eind van de voorstelling zingen Hilde, Michiel, Minho en Stephan naast elkaar opgesteld hun slotstuk. Kort daarna eindigt het koor met “Ruhe sanfte, sanfte ruh”.

Cultuur snuiven
Het publiek dat naar het de Matthäus Passion komt luisteren is divers. Er zijn er die vanaf het begin in 2007 trouw komen en geen voorstelling missen. Toen was het nog de Johannes Passion. “Maar de Matthäus is voller en mooier. Hij duurt ook langer”, legt een kenner uit. Er zitten ook jongeren in het publiek. Een jonge vrouw is voor het eerst: “Ik heb mij wel goed voor laten lichten en me voorbereid dat het tot 23.00 uur duurt en dus een hele zit is. Ik vind het mooi om een beetje cultuur te snuiven. Het is een prachtige avond.” De organisatie van Paaspop Klassiek is tevreden over het verloop van de avond. “Alles liep gesmeerd.”