Enkele dagen voor zijn afscheid is veearts Arnout ter Keurs nog druk aan het werk. Foto: Eigen foto
Enkele dagen voor zijn afscheid is veearts Arnout ter Keurs nog druk aan het werk. Foto: Eigen foto

Veearts van landbouwdieren Ter Keurs neemt afscheid

Landbouw

WINTERSWIJK - Dierenarts Arnout ter Keurs (60) gaat per 1 maart met pensioen. In de afgelopen jaren heeft hij gewerkt in het Diergeneeskundig Centrum aan het Beatrixpark 4 in Winterswijk, de eerste drie jaren in loondienst en daarna als lid van de maatschap.

Door Lineke Voltman

Ter Keurs is geboren in Rijswijk maar heeft daar niet lang gewoond. Door het werk van zijn vader volgde hij de lagere school in Spanje en de middelbare opleiding gedeeltelijk op een internaat. “Van kinds af aan ben ik geïnteresseerd in dieren, ik reed al vroeg paard bij een manege en een studie diergeneeskunde in Utrecht was voor mij een logische stap. Na mijn afstuderen 32 jaar geleden kon ik bij verschillende praktijken in het land aan de slag maar uiteindelijk heb ik gekozen voor de dierenartsenpraktijk aan de Spoorstraat in Winterswijk, die destijds een goede indruk op mij maakte. Daarnaast had (en heeft) Winterswijk veel voorzieningen als theater, scholen en goede sportaccommodaties en het ligt in een heel mooie omgeving.”

Ter Keurs heeft enkele jaren in de kern van Winterswijk gewoond. “Daarna zijn we verhuisd naar een boerderij aan de Kottenseweg waar we de mogelijkheid hadden om paarden en schapen te houden. Ik rij nog steeds paard bij de Winterswijkse Ruiter en Pony club en ga dat zeker nog meer doen nu ik met pensioen ben.

Fysiek zwaar beroep 
De vertrekkende veearts is gespecialiseerd in landbouwhuisdieren zoals paarden, koeien en ander groot vee. “Voor een veearts is dat fysiek een redelijk zwaar beroep, zeker met de aantallen dieren van tegenwoordig. Naast controles op drachtigheid, bevallingen en acute behandelingen van de dieren begeleid ik ook de boeren bij hun bedrijfsvoering door te zorgen dat de koeien optimaal produceren. Ik denk met de boeren mee en bezoek hen ook regelmatig. De fysieke belasting is mede een reden geweest om op mijn 60e te stoppen. Vroeger was dat heel gebruikelijk in de diergeneeskunde maar in de loop der jaren is er een discussie op gang gekomen om dat te veranderen in verband met het later ingaan van de AOW.”

Ter Keurs: “Ik heb het werk altijd met heel veel plezier gedaan, het is een uitdagend beroep maar enorm veranderd in vergelijking met vroeger. De aandacht is nu veel meer gevestigd op preventie.

Het ideale beeld wordt niet betaald 
Hoe ziet Ter Keurs de toekomst van de rundveeboeren? “Dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. Als de politiek haar zin krijgt dan komen er minder koeien. Volgens mij is het een dubbel beleid, aan de ene kant wil men familiebedrijven met een redelijke omgang met koeien in de wei, het ideale plaatje, terwijl de economie de veehouder dwingt om zakelijk naar zijn bedrijf te kijken, anders gaat hij het niet overleven en daar zit een knelpunt. Het ideale beeld wordt niet betaald.”

‘De vaerze hef’t an’t gear’
Op de vraag of hij in het begin moeite heeft gehad met het Winterswijkse dialect weet Ter Keurs nog een leuke anekdote: “Toen ik begon in Winterswijk bemanden de partners van de veeartsen de telefoon. Op een gegeven moment kreeg mijn vrouw een belletje van een oude boer die zei: ‘de vaerze hef’t ant gear.’ Mijn vrouw begreep dat uiteraard niet en vroeg de boer het te herhalen. Enigszins geïrriteerd deed hij dat, maar ze wist nog steeds niet wat hij bedoelde. Tenslotte belde ze mij op en zei waar ik naar toe moest maar dat ze niet wist wat er aan de hand was en om wat voor dier het ging. Daar aangekomen bleek dat de vaars een uierontsteking had. Inmiddels heb ik allang geen moeite meer het dialect.”

De afscheidsreceptie voor genodigden wordt gehouden op 5 maart. Ter Keurs heeft genoeg plannen voor de tijd die vrijkomt. “Zoals gezegd ga ik meer paardrijden en sporten zoals in de winter schaatsen en skiën. Ik denk er nog over om ook te gaan tennissen.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant