‘Ode aan de bomen op mijn pad’, een werk van Astrid Polman. Materialen: merinowol, eco-print en katoen). Foto: Sander Grootendorst
‘Ode aan de bomen op mijn pad’, een werk van Astrid Polman. Materialen: merinowol, eco-print en katoen). Foto: Sander Grootendorst

Verrassende textielkunst product van liefde en geduld

Cultuur

BREDEVOORT - De expositie Tijdspinsels, donderdag geopend in de Koppelkerk in Bredevoort, omhult bezoekers met een verrassende selectie eigentijdse textielkunst. Van vilt en katoen tot borduur- en haakwerk, veelal gecombineerd met andere materialen en technieken. Trage, zachte, precieze kunst als welkome reflectie op de hectiek van de moderne tijd.

Door Sander Grootendorst

Geroezemoes als je binnenkomt, voorafgaand aan de officiële opening. Het klinkt en voelt aangenaam vertrouwd. Spannend ook. Annemieke van der Hoek, junior directeur van de Koppelkerk, zal even later in haar inleidende toespraak het gevoel omschrijven: “Yes, we mogen weer!”

“Eindelijk kunnen we onze deuren weer openen. Ik ben er heel erg blij mee.” Ze benoemt het ongeduld dat ze met talloze cultuurliefhebbers deelde: “Kunst is veel meer dan op je luie stoel naar een Netflixfilm kijken. Kunst kan ons verwonderen, doen nadenken, kritische vragen stellen, inspireren, laten reflecteren, relativeren en ontspannen.” En een expositieruimte is ‘een plek om van elkaar te leren’.

De Koppelkerk is groot genoeg voor anderhalve meter afstand en toch tientallen gasten. Met mondkapjes op. Toepasselijk, een lapje stof voor het gezicht om de tentoonstelling van zeven kunstenaars te bekijken die zich allen bezighouden met textiel. Van der Hoek laat ze allemaal kort de revue passeren. Over Pauline Nijenhuis uit Zutphen: “In haar werk pleegt ze een soort stil verzet tegen de snelheid van het huidige tijdperk. Wat doet die met ons met welzijn?” Over Willy Doreleiers uit Dordrecht: “Zij gebruikt diverse oude en nieuwe technieken, en kijkt ook vooruit naar de toekomst. Ze staat stil bij wat het dagelijks leven ons kan vertellen, welke verrassingen het voor ons in petto heeft.” Over Anke Land uit Apeldoorn: “Zij laat ons zien dat tijd kostbaar is. Dat we de tijd soms moeten laten zijn wat hij is en daarvan genieten. Ook zij verbindt het verleden met de actualiteit.” Over Sonja Hillen uit Nijmegen: “Subtiel en gevoelig verbeeldt zij met haar textiel de geluksmomenten, maar ook de tegenslagen van het leven.” Over het duo Anneke Copier en Claudio Varone uit Enkhuizen: “Met het oeroude materiaal vilt maken ze op ambachtelijke wijze monumentale werken voor aan de muur.” Over Astrid Polman uit Bemmel: “Met haar fijne borduursels wil ze geest en lichaam verbinden. Haar thema’s zijn groei en de cycli van het leven. Door haar werk loopt letterlijk een rode draad.”

Ook wethouder Joop Wikkerink uit zijn blijdschap over de heropening van de culturele sector. Hij gaat in op de betekenis van textielkunst voor hem persoonlijk en citeert instemmend de woorden van kunstenaar Rob Scholte: “Ik weiger de ongeïnteresseerde domheid te geloven waarmee Nederland ten faveure van Ikeaprints afstand neemt van traditionele met de hand gemaakte borduurwerken die door de moeders, groot-, overgroot- en betovergrootmoeders van ons land anoniem met zoveel liefde en geduld in de hun overblijvende krappe uurtjes steek voor steek zijn vervaardigd… en die hun erfgenamen voor een euro verkopen aan een kringloopwinkel.”

Liefde en geduld, daarvan geven de getoonde werken in de Koppelkerk onmiskenbaar blijk. Hoe lang zou Pauline Nijenhuis hebben gedaan over haar Snellandschap Luchtweg (één bij anderhalve meter, materiaal acryl en garen), waarop bij de entree meteen je oog valt? Als je links de hoek omgaat kom je bij al even origineel werk van Astrid Polman uit, dat luistert naar de intrigerende titel Botanica Humana. De innige relatie tussen mensen en planten. Met papier en al worden de gedroogde planten gekookt en vervolgens uitgeknipt. De door Van der Hoek aangeduide rode draden blijken het resultaat van secuur haakwerk.
Kunst die zoveel tijd kost om te worden gemaakt verdient veel tijd om te worden bekeken. Bij het verlaten van de kerk verklaren meerdere bezoekers: “Dit is een expositie om vaker naartoe te gaan.”

Exposities
‘Tijdspinsels, gevat in textiel’ is te bezichtigen tot en met 27 maart. De bovenzaal van de Koppelkerk is tot en met 20 februari ingericht als ‘pop-up galerie’. Uit driehonderd inzendingen van ruim honderddertig kunstenaars zijn veertig werken geselecteerd.


www.koppelkerk.nl

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant