Bert van Asselt: 'Ik ben een idealist en misschien daarom ook zo fanatiek, maar ondernemerskennis is minstens zo belangrijk om de idealen die GUV heeft waar te maken.' Foto: Gerwin Nijkamp
Bert van Asselt: 'Ik ben een idealist en misschien daarom ook zo fanatiek, maar ondernemerskennis is minstens zo belangrijk om de idealen die GUV heeft waar te maken.' Foto: Gerwin Nijkamp

Bert van Asselt: ‘Maak geen misbruik van het taboe op de dood’

Algemeen

Directeur GUV strijdt voor een eerlijkere uitvaart- branche

Door Gerwin Nijkamp

ACHTERHOEK - Een statige man die de stoet aan zich voorbij ziet gaan terwijl hij de hoge hoed laat rusten op zijn zwarte handschoentjes. Communiceren doet hij vooral met plechtige knikjes of op fluisterende toon. Dit is het beeld dat velen hebben van een uitvaartondernemer. Tot je Bert van Asselt (56) van de Achterhoekse uitvaartorganisatie GUV ontmoet. In ieder geval achter de schermen voldoet hij allerminst aan dit stereotype. Naar nabestaanden toe is hij een empathische man wiens hoogste goed de wensen van de nabestaanden zijn. Maar aan de andere kant is er een strijd gaande waarbij bokshandschoenen hem beter passen dan zijden handschoentjes. Om te vechten tegen het onrecht dat er in de uitvaartwereld heerst. “De wijze waarop mensen worden behandeld raakt mij en dan word ik verdrietig en fanatiek.” Een Don Quichot vertelt hoe hij de belangen van nabestaanden hoog houdt bij GUV in wat volgens hem een hele harde branche is.

Al jaren steekt Van Asselt ontzettend veel energie in het bestrijden van discutabele werkwijzen (‘ten nadele en tot onvrede van nabestaanden’) en te hoge kosten die in rekening worden gebracht voor een uitvaart. Het zijn vooral de grote landelijke organisaties die er volgens hem laakbare werkwijzen op nahouden en werken met koppelverkoop. “Er is er een die kosten voor werkzaamheden als het bezorgen van de kist in rekening brengt, terwijl deze al in de overbrengauto meegenomen is, maar ook andere kosten onterecht berekent. Hiervan maakte ook het programma Meldpunt melding. En de grote landelijke organisaties proberen hun klanten via hun eigen verzekering te ‘dwingen’ ook de uitvaart bij hen te laten verzorgen.”

Ook in coronatijd was er een uitvaartonderneming die met een corona-hulplijn adverteerde. “Dat was natuurlijk slechts een verkapte methode om nabestaanden het idee te geven dat ze daar naartoe moesten bellen.”

Veel aantoonbare voorbeelden
In zijn kantoor toont hij op papier en digitaal aan dat hij de beweringen ook kan staven en gebruikt voor zijn strijd om een eerlijke en transparante branche te bewerkstelligen. Van veel uitvaartorganisaties heeft hij stukken verzameld, data van websites, maar ook hoge facturen. Van individuele gevallen die bij hem aanklopten nadat zij zich in de steek gelaten voelden door zo’n organisatie, maar ook de vele casussen die de revue passeerden bij consumentenprogramma’s als Meldpunt en Radar, verzamelt hij. Van Asselt toont met staatjes aan dat de tarieven van GUV, zeer veel lager liggen. De verschillen kunnen al gauw oplopen tot duizenden euro’s.

“En dan de verzekeringen. Het komt regelmatig voor dat mensen die een uitvaart door GUV willen laten verzorgen, toch eerst hun verzekering bellen”, gaat hij verder. “Als dat een van de grote uitvaartorganisaties is, krijgen ze te horen dat hen dat heel veel geld kost omdat de uitkering dan veel lager is. Dat is echter helemaal niet zo. Wij rekenen niets extra voor alle diensten uit zo’n polis als iemand elders is verzekerd.”

Er zijn veel misstanden, aldus Van Asselt, maar een structurele oplossing voor deze gang van zaken is er nog niet. “De overheid moet ingrijpen en doorpakken, maar dit gebeurt nog niet”, zo meent Van Asselt.

‘Taboe op de dood wordt misbruikt’
Maar is het niet aan de klant om te oordelen over kwaliteit en service? En ligt de verantwoordelijkheid om een goede keuze te maken voor een verzekering of uitvaartorganisatie ook niet bij de mensen zelf? Het stellen van deze vragen roept een sterke reactie op bij Van Asselt. “Dit soort organisaties maken gebruik van het zwakste punt van mensen. Er heerst een taboe op de dood, daar willen de meeste mensen niet over nadenken of zich goed in verdiepen. De Autoriteit Financiële Markten (gedragstoezicht op verzekeraars) heeft hier al eens een onderzoek naar verricht in 2011 en vond dat veel verzekeringen verkocht werden zonder dat het belang van de klant centraal stond. Men stelde ook vast dat de klant niet goed geïnformeerd werd. Daarmee werd overduidelijk niet voldaan aan de zorgplicht. Uitvloeisel daarvan is het provisieverbod op uitvaartverzekeringen geworden. Er werd te veel verkocht met slechts de afsluitprovisie als hoogste belang.”

'De overheid moet ingrijpen en ook doorpakken, maar dit gebeurt nog niet'

Op zijn kantoor prijkt een bordje met de tekst ‘If you tell the truth, you don’t have to remember anything’. “Wij zijn het als maatschappelijke onderneming aan onszelf verplicht de mensen goed en eerlijk te informeren en dat zullen we ook blijven doen. Het verhaal dat ik nu vertel, vertelde ik jaren geleden ook en zal ik ook de volgende keer weer zo vertellen.”

Een bakkerszoon in de uitvaartbranche
Dat verhaal is het verhaal van de bakkerszoon die min of meer bij toeval in de uitvaartbranche rolde en nu al 25 jaar van GUV zijn levenswerk maakt. Nadat de jonge Van Asselt de bakkersopleiding afrondde, vond hij toch dat hij een andere richting op moest en daarom besloot hij naar het HEAO te gaan. Vervolgens werkte hij bij grote organisaties als Stork en Grontmij in diverse managementfuncties. “Ik merkte echter dat ik niet paste in een grote commerciële onderneming.”

In 1995 stuitte hij op een vacature waarin ‘het schaap met de vijf poten’ werd gezocht bij GUV, de non-profit uitvaartonderneming bij hem uit de buurt. “Mijn passie voor automatisering, administratie en omgaan met mensen kwamen samen in een functie”, vertelt de Aaltenaar. De scherpe blik die aan het begin van het gesprek boekdelen sprak, heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een blik waar bevlogenheid en mededogen uit spreekt. “Als uitvaartbegeleider krijg je in vijf dagen de hele geschiedenis van een persoon op tafel. Nabestaanden zijn in die periode enorm kwetsbaar”, legt hij uit. “Daarom moet je dat koesteren en hen beschermen. Het gevoel dat je mensen kunt helpen, is de grootste beloning die je kunt krijgen.”

Groter, maar nog steeds persoonlijk en betrokken
Om die mensen zo goed te kunnen helpen en minder afhankelijk van derden te zijn, wilde GUV zoveel mogelijk onderdelen van het uitvaartproces zelf in handen hebben. Van een kleine uitvaartonderneming groeide GUV onder Van Asselts leiding uit tot een grote organisatie die professioneel werd maar persoonlijk, betrokken en dichtbij bleef. Er werden veel meer verzekeringen verkocht en eigen vervoer en verzorging werden aan het dienstenpakket toegevoegd. In 2007 werd er een crematorium aan de Romienendiek in Aalten geopend en volgend jaar opent GUV naar alle verwachting een tweede crematorium in Etten. “De nabestaanden profiteren van onze ‘ouderwetse’ mentaliteit: maatschappelijk betrokken en begaan met de mensen worden zij met raad en daad terzijde gestaan.”

De bouwtekening van het Ettense crematorium ligt uitgevouwen op tafel in z’n kantoor. Van Asselt is zeer betrokken bij alles wat er binnen GUV gebeurt. Hij wil het naadje van de kous weten om zo ook goed te kunnen oordelen. “Ik ben wel een detaillist, ja. Je moet als directeur zicht houden op alles wat er binnen de organisatie gebeurt”, is de opvatting van Van Asselt. “Daarom moet die organisatie in ons geval plat zijn.”

‘GUV-bloed’ nodig bij de uitvaart’
Wie bij GUV komt werken, moet ‘GUV-bloed’ hebben, legt hij uit. “We selecteren mensen die het juiste karakter hebben. Onze medewerkers moeten zich weg kunnen cijferen voor de klant. Ze moeten echt goede voelsprieten hebben om de wensen van de klant te achterhalen.” Die wensen moeten tijdens de uitvaart ook perfect tot uiting komen, daar wordt ruim de tijd voor genomen. “Het draait allemaal om het afscheid, daar moeten mensen tevreden op terug kunnen kijken. Dan hebben wij ons werk goed gedaan.”

“Om aan de voorkant hoge kwaliteit te kunnen bieden aan klanten tegen zulke lage tarieven, moet je enorm efficiënt werken aan de achterkant”, weet Van Asselt. Daar komt zijn bedrijfseconomische achtergrond dan ook enorm van pas. Tijdens zijn loopbaan bekwaamde hij zichzelf nog verder in levensverzekeringswiskunde en verzekeringen.

Sinds zijn aantreden is GUV continu blijven groeien. De grens is nu wel bereikt, denkt de directeur. “Groter moeten wij niet worden. Een werkgebied van 30 tot 35 kilometer is voor een uitvaartorganisatie denk ik wel het maximum.” Van Asselt wil niet dat GUV te groot wordt en niet meer waar kan maken dat ze persoonlijk, betrokken en dichtbij werken. “Het is beter als er in heel Nederland meer GUV ’s komen.”

Idealistisch én ondernemend
Tijdens het gesprek wisselen zijn enorme afkeer tegen onrecht in de uitvaartbranche en de passie voor de uitvaartbegeleiding elkaar geregeld af. Daarmee wordt de vraag opgeworpen of Van Asselt meer idealist of ondernemer is. Even is het stil: “Ik ben een idealist en misschien daarom ook zo fanatiek, maar ondernemerskennis is minstens zo belangrijk om de idealen die GUV heeft waar te maken.”

Of het de Aaltenaar uiteindelijk gaat lukken de uitvaartwereld te veranderen? “In het begin dacht ik echt dat ik de branche kon verbeteren. Die hoop heb ik soms een beetje verloren”, klinkt het even wat terneergeslagen. Om er een seconde later strijdbaar aan toe te voegen: “Nu gebruik ik alle energie om bij GUV wel volgens onze idealen te blijven werken.”

www.guv.nl

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant