Alexandra Arens op haar thuiswerkplek. Foto: eigen foto
Alexandra Arens op haar thuiswerkplek. Foto: eigen foto

Sinds de coronacrisis voelt Alexandra Arens de grens weer

Algemeen

AHAUS/AALTEN - Alexandra Arens is grenswerker. Al twintig jaar rijdt de in Ahaus wonende Duitse bijna dagelijks naar Nederland. In haar hoofd bestaat er geen landsgrens. Maar sinds de coronacrisis voelt het anders.

Door Miriam Szalata

Normaal gesproken heeft Alexandra Arens voor haar werk het gemeentehuis in Aalten als vaste standplaats. Van daaruit is ze in haar rol als verbinder Duits-Nederlandse contacten ook dagelijks in de grensregio onderweg. Sinds maart, zo rond de tijd dat de maatregelen tegen de verspreiding van het coronavirus van kracht werden, werkt ze vrijwel uitsluitend vanuit haar huis in Ahaus. Een heel enkele keer komt ze nog in Nederland en dat is ineens een bijzondere ervaring. "Ik voel de grens nu meer’’, zegt ze. "Dat komt onder andere doordat bestuurders hebben gezegd: kom niet, blijf thuis. Ik had niet verwacht dat ik dat zou meemaken. Ik moest er heel erg aan wennen. Het heen en weer rijden tussen Duitsland en Nederland hoorde bij mijn dagelijks leven. Daar dacht ik verder niet over na.’’

Nu is dat anders. "Laatst moest ik iets ophalen in Aalten. Toen ik bij Winterswijk reed in mijn auto met wit kenteken, voelde dat niet lekker. Ik dacht: moet ik een sticker op mijn auto plakken? Laten zien dat ik geen toerist ben, maar hier in Nederland rijd voor mijn werk? Dat ik hier mag zijn?’’ Het is iets wat zich in haar hoofd afspeelt, zegt ze er heel nadrukkelijk bij. "Want niemand hier zegt dat ik niet welkom ben, hoor.’’

Beeldscherm
Haar werk is veranderd sinds ze vanuit huis aan de slag is en contact met anderen moet beperken. In plaats van onderweg te zijn en allerlei mensen te ontmoeten, zit ze nu veel achter haar beeldscherm. "Een heel nieuwe ervaring’’, zegt ze. "Ik leer van alles op het gebied van nieuwe media en online werken. Zo heb ik nu bijvoorbeeld videoconferenties. Mijn indruk is dat Nederlanders wat makkelijker omgaan met de nieuwe communicatiemiddelen dan Duitsers. Vorige week zat ik met Duitse instanties per telefoon te vergaderen. Dat zie je ze in Nederland niet meer doen. Het viel me ook al op dat scholen in Nederland heel snel een digitale omgeving hebben gecreëerd waarin scholieren online les krijgen. Dat is in Duitsland niet het geval. Nederland is daarin absoluut verder.’’

Dat Nederland en Duitsland verschillend zijn, merkt ze ook in hoe er met de coronacrisis wordt omgegaan. "Ik wil niet generaliseren, maar heb het gevoel dat Nederlanders wat makkelijker zijn. Dat zag je toen Ikea besloot weer open te gaan. Meteen de eerste dag heel druk. De Duitsers zijn wat strikter in het naleven van de maatregelen. Hoewel er ook hier natuurlijk mensen zijn die het maar onzin vinden.’’ Ze volgt met interesse de verschillen in maatregelen. "In Nederland mochten winkels openblijven, terwijl in Duitsland alles dichtging op tuincentra en bouwmarkten na. Later kregen in eerste instantie kleinere winkels tot 800 meter oppervlakte toestemming weer open te gaan.’’

Kappers
"Wat mij heeft verbaasd is dat in Duitsland de kappers sinds maandag 4 mei weer open mochten zijn, maar in Nederland toen nog niet. De Duitse kappers moeten op zeer strenge hygiëneregels letten. Zo moet een klant altijd eerst in de zaak de haren wassen. Ook moet er anderhalve meter afstand zijn tussen de klanten onderling. De kappers en klanten dragen mondkapjes. Duitsland besloot ook al eerder om mondkapjes in het openbaar vervoer en winkels te verplichten.’’

In Duitsland steunen de inwoners hun lokale middenstand, wat dan weer een belangrijke overeenkomst is met Nederland, vertelt ze. "Er lopen verschillende campagnes om bij lokale winkels te kopen. Je kunt ook een app downloaden om je aan te melden voor ‘to go’- of afhaalservices van de lokale horeca. Ook kledingwinkels, drogisterijen en dergelijke vind je steeds meer in die app.’’ Ze vraagt zich af wat de coronatijd voor de toekomst betekent. "Het doet wel wat in de hoofden van mensen. Stel dat dit nog een half jaar duurt, wat betekent dat voor de onderlinge contacten tussen Nederland en Duitsland? Ik hoop dat het ons lukt om in de grensstreek weer de goede weg naar het normale leven terug te vinden. Ik heb daar wel vertrouwen in gezien de goede contacten die we de laatste jaren met elkaar hebben opgebouwd.’’

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant