Honderdjarige nichten vieren samen hun verjaardag

Dames Te Brummel-stroete en Kempink ontmoeten elkaar tijdens verjaardagen

Door Bart Kraan

WINTERSWIJK – Het verhaal tovert ruim tachtig jaar na dato nog een glimlach op haar gezicht. ''We zijn samen naar dansles bij pension Wamelink geweest'', vertelt Jo Kempink-Meerdink. ''Daar liep ook een bakker rond, die heel graag met ons wilde dansen. Die man was nog niet zo oud, maar wel heel stijf. Daarom liepen we met een grote boog om hem heen. We hebben wel gedanst, maar absoluut niet met hem.''

Het is een van de anekdotes die de revue passeerden tijdens beide ontmoetingen van mevrouw Kempink-Meerdink en haar nicht Hanna Te Brummelstroete-Te Kulve. Beide dames hadden elkaar al een tijd niet meer gezien. Maar tijdens de viering van de honderdste verjaardag van Jo Kempink in zaal De Eendracht in Meddo troffen zij en haar nicht elkaar weer eens. Waarna Jo Kempink op zondag 26 januari te gast was tijdens de viering van de honderdste verjaardag van Hanna te Brummelstroete. ''Dat was heel gezellig. We hebben leuk oude herinneringen opgehaald'', vertelt mevrouw Te Brummelstroete wier vader een broer was van de moeder van Jo Kempink.
Ze troffen elkaar op de verjaardag van Jo Kempink op initiatief van haar dochter Truus Jansen. Zij belde Henny te Brummelstroete, een van de zoons van Hanna te Brummelstroete, om te kijken of een ontmoeting tussen beide bejaarde dames mogelijk was. ''Truus wist dat mijn moeder en de hare nichtjes en oude vriendinnen zijn'', vertelt Henny te Brummelstroete. ''Ze vond het leuk om ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van haar moeder de familie weer bij elkaar te hebben. Dat vonden wij ook wel een goed idee, vandaar dat we 24 december naar De Eendracht zijn geweest. Daar vond moeder het gezellig. Daarom hebben we besloten dat mevrouw Kempink naar de viering van de honderdste verjaardag van moeder op 26 januari in De Harmonie zou komen.''
''Het is natuurlijk uniek dat twee honderdjarige dames elkaar nog eens ontmoeten, dat gebeurt niet zo vaak'', zo vult Truus Jansen aan. ''Het was een verrassing. Ik heb Henny gebeld en aangegeven dat we het heel leuk zouden vinden als zijn moeder op de verjaardag van de mijne zou kunnen komen. Het was heel leuk, moeder was echt verrast. Omdat het zo goed bevallen is, is mijn moeder op de verjaardag van Hanna te Brummelstroete geweest.''
Tijdens de viering van de verjaardag van haar nicht was mevrouw Kempink een van de vele gasten. De verjaardagsviering van Hanna te Brummelstroete werd bezocht door ongeveer 150 mensen. Onder hen bevonden zich zo'n honderd familieleden. ''Dat komt omdat mijn vader na het overlijden van mijn moeder is hertrouwd met iemand uit de familie Grevers, ook van die familie waren veel mensen aanwezig'', vertelt mevrouw Te Brummelstroete. Haar zoon Henny: ''In totaal waren er neven en nichten uit achttien gezinnen, zes gezinnen Te Brummelstroete, zes gezinnen Te Kulve en zes gezinnen Grevers.''

Beide nu honderdjarige dames hadden in hun jeugd aanvankelijk het meest contact met elkaar via Trui Kempink, de overleden zus van Jo Kempink-Meerdink. ''Mijn moeder is overleden toen ik negen was'', vertelt Hanna te Brummelstroete. ''Toen kwam Trui bij ons helpen in de huishouding. Via haar had ik veel contact met Jo. Later, nadat we getrouwd waren, zagen we elkaar niet meer zo veel.''
Maar tijdens beide verjaardagen hadden beiden het toch heel gezellig met elkaar en wisselden ze een aantal herinneringen uit. Ook trieste, zoals het verhaal over de elfjarige Bennie te Kulve, een zoon van de tweede vrouw van de vader van Hanna te Brummelstroete. Hij kwam op 29 november 1944 om het leven bij een bombardement door geallieerde vliegtuigen. ''Wij hadden geleerd dat we in een sloot moesten duiken als er vliegtuigen overkwamen'', vertelt mevrouw Te Brummelstroete. ''Bennie was met twee andere kinderen op weg naar school toen die vliegtuigen verschenen. Hij zei tegen die twee andere jongens dat ze in de sloot moesten duiken en dat deed hijzelf ook. Er vielen bommen, waardoor die drie jongens onder het zand werden bedolven. De andere twee werden levend uit het zand gehaald, maar Bennie was gestikt.''

''Moeder heeft heel veel meegemaakt'', zo neemt haar zoon Henny over. ''Bij voorbeeld dat de radio nog een accu had. Daarom mocht de radio alleen aan als de nieuwsberichten werden omgeroepen. Anders was de accu te snel leeg. En ze moest vroeger water van buiten naar binnen sjouwen. Op een gegeven moment kregen ze een kraan op de deel. Nou, dat was heel wat.''
Of beide dames elkaar snel weer zullen zien, is nog niet duidelijk. ''Dat zou wel leuk zijn, ze kunnen de taxi nemen'', aldus Truus Jansen. Haar echtgenoot Johan: ''Misschien kunnen ze elkaar weer bij het volgende jubileum ontmoeten. Als ze honderd worden, kunnen ze ook de 105 halen.''