Deelname wereldjamboree was een 'geweldige belevenis'

Scouts Eline en Loek namen als enige Winterswijkers deel

Door Bernhard Harfsterkamp

WINTERSWIJK – Iedere vereniging heeft een bijeenkomst, die voor de leden het hoogtepunt van het jaar of een periode is. Voor scouts zijn er meerdere mogelijkheden, want Scouting is overal in de wereld actief. Daardoor zijn er landelijke en Europese bijeenkomsten, waar je als scout graag bij wilt zijn, maar de allermooiste is de wereldjamboree. Die kun je alleen bezoeken als je tussen de veertien en zeventien jaar bent. Daarom konden Eline van Dam en Loek Apenhorst naar de wereldjamboree in West-Virginia in de Verenigde Staten. Voor beide was het een geweldige ervaring, die ze iedere scout aan kunnen bevelen. "Dat wil je echt niet missen."

'Hoe viezer, hoe beter'
Eline van Dam is scout geworden, omdat haar vader het ook is geweest. "Probeer het eens heeft hij tegen me gezegd." Ze was een van de eerste meisjes samen met een vriendin. "Ik ben er gewoon naar toe gegaan en daarna was het een plek om te blijven." Het aantal meisjes is inmiddels flink gestegen, zodat er nu bijna evenveel jongens en meisjes lid zijn. Loek Apenhorst zat eerst op voetbal. "Dat vond ik te saai, dat paste niet bij mij." Hij ging op zoek naar een andere tijdsbesteding en ging bij de Scouting kijken. "Ik heb vier keer proef gedraaid en vond het hartstikke leuk." Eline, nu zestien, en Loek, nu vijftien, zijn allebei lid vanaf hun tiende. Als scouts zijn ze bezig met buiten- en bosspellen. Ze maken een kampvuur en bakken zelf brood. "Bij scouting kijken ze je niet vreemd aan wanneer je vies wordt", zegt Eline. Bij de buitenspelletjes laat ze zich dan ook niet tegenhouden. "Hoe viezer hoe beter." Het is ook pionieren en dat je een keer uit een boom valt hoort er bij.

Geld sparen om mee te kunnen
Aan de wereldjamboree in Amerika hebben ruim 45.000 scouts uit zo'n 150 landen deelgenomen. Vanuit Nederland mochten er duizend scouts mee, inclusief hun begeleiders die wel ouder mogen zijn. Iedere scout van de juiste leeftijd uit Nederland kon zich aanmelden. De deelname wordt bepaald aan de hand van de volgorde van aanmelding. Dat doe je ook niet zomaar, want het kost wel 4500 euro per deelnemer. Toen Eline hoorde dat Loek zich aangemeld had, wilde zij ook gaan. "Je gaat toch graag met iemand op pad, die je al kent." Loek had van een andere Winterswijkse scout mooie verhalen gehoord over de wereldjamboree van vier jaar geleden in Japan. De ouders van Eline waren eerst niet zo blij dat ze zich had aangemeld, maar inmiddels vinden ze het prachtig dat hun dochter is gegaan. Eline heeft de helft van de kosten zelf bij elkaar gesprokkeld door douchegel en deodorant te verkopen. "In het begin ging dat heel goed." Haar ouders hebben de andere helft bijgedragen, maar die moet ze wel terug betalen. Daarom doet ze nu vakantiewerk op de camping van haar vader. Loek heeft het geld grotendeels in twee jaar bij elkaar gespaard. Zijn ouders hebben met 500 euro bijgedragen.

Lang wachten voor tokkelbaan
Drie weken zijn Eline en Loek van huis geweest, Tien dagen waren ze op de wereldjamboree in West-Virginia, maar daarna maakten ze nog een "nareis" door de Verenigde Staten, waarbij ze de bekende plekken in Washington D.C. en New York bezochten. Dat was echter maar bijzaak, want het ging om alle activiteiten die op het terrein van de wereldjamboree te doen waren. Populair was bijvoorbeeld een lange tokkelbaan, zeg maar een lange kabelbaan met tussendoor allerlei platforms. In West-Virginia was er alle ruimte voor, want het jamboreeterrein was net zo groot als de stad Utrecht. Om aan een attractie deel te kunnen nemen moest je wel lang in de rij staan. "Om acht uur ging alles open en om negen uur was het alweer dicht", vertelt Loek, want de rij was dan alweer lang genoeg voor de rest van de dag. Voor de tokkelbaan is Eline al om vier uur 's morgens opgestaan. En nog was ze niet de eerste in de rij. "Een paar Amerikanen hadden er overnacht." De wereldjamboree stond ook in het teken van het eten uit alle landen van de wereld. Daarvoor kon je terecht op een soort Foodtruckersfestival. Nederland had er stroopwafels, hutspot en bitterballen in de aanbieding. Eline en Loek hebben er echter niet gegeten, want dat kostte extra geld. Zij aten vooral rijst en pasta, dat bereid werd door een van de groepen, waarvan zij onderdeel waren. Eline en Loek zouden nog wel een keer deel willen nemen aan de wereldjamboree, maar helaas kan dat maar één keer. Loek denkt er nu aan om mee te doen aan de Europese jamboree, die volgend jaar in Polen wordt gehouden. Voor allebei is het een bijzondere gebeurtenis geweest, want wie komt er nu op zo jonge leeftijd zonder ouders al in Amerika?