Afbeelding

Uut 't Wald | Regelateur

Algemeen

Regelateur

Hij hing ooit in de 'kökken' bij ome Henk in Varsseveld. En nadat deze het aardse leven vaarwel had gezegd, kwam ie naar ons. Maar ook ome Henk had hem geërfd. Van zijn ouders. De grootouders van mijn lief. Vandaar dat de klok sinds hij bij ons thuis hangt liefdevol opa wordt genoemd.
Officieel is het een regelateur. Dat weet ik dankzij het Woordenboek van de Achterhoekse en Liemerse Dialecten, het Wald. In het deel 't Huus van dit thematisch woordenboek wordt ruim aandacht geschonken aan de diverse soorten klokken, die je vroeger in de Achterhoek kon vinden.
Dat vroeger is trouwens betrekkelijk, want pas in de vorige eeuw kwam er langzamerhand in elk huishouden een klok. Heel vroeger ook wel pimpan (of bimbam) genoemd.
In de negentiende eeuw bezaten alleen rijke mensen zo'n uurwerk.
Die hing niet altijd aan de muur, zoals onze tamelijk eenvoudige 'regelateur'. Veel mooier (maar ook duurder!) was een 'staonde klokke'. In de Achterhoek waren die vaak vervaardigd door Abraham Hoevenaer uit Arnhem. Maar ook wel door klokkenbouwer Ruempol uit Laren. Gelders Laren, wel te verstaan.
Voor veel minder geld kocht je een pendule. Penduul in het Achterhoeks. Maar ook bozemklok, taofelklöksken of skoorsteenklokke genoemd. Naar de plekken waar je hem kon neerzetten.
Onze regelateur is heel eenvoudig. Zelfs zonder het houten paardje dat er vaak bovenop stond. Reden waarom ook de naam peerdjesklok wel werd gebruikt. Maar onze 'opa' is nog altijd goed bij de tijd en zelfs heel goed bij stem. Vooral als hij net opgewonden is.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant