'Domtoren bestaat niet zonder Winterswijk

UTRECHT/WINTERSWIJK – Op zijn slaapkamer aan de Pashof in Winterswijk hing een poster van Nijntje met op haar hoofd een hoed in de vorm van de Utrechtse Domtoren. Nu, zo'n 35 jaar later, is de in Winterswijk geboren en getogen Jurriën Brombacher de trotse eigenaar van de hoogste kerktoren van Nederland. De komende tijd wordt deze gerestaureerd met behulp van het Winterswijkse Slotboom Steenhouwers.

Door Leander Grooten

Algemeen Dagblad meldt op 1 november jongstleden dat de Domtoren binnenkort in de steigers staat. Vijf jaar zal de grondige restauratie duren. Achterhoek Nieuws zocht Jurriën Brombacher op en klom met hem de toren op.

Directeur
Uiteraard is Brombacher niet echt de eigenaar, maar is hij directeur van de organisatie die onder andere Tivoli Vredenburg en de Stadsschouwburg in haar beheer heeft.
De Utrechtse Vastgoedorganisatie heeft panden in categorieën als cultuur (zoals Tivoli Vredenburg en Stadsschouwburg), bereikbaarheid (de grootste fietsenstalling van Europa) en het cultureel erfgoed (waaronder de Domtoren). Een organisatie met zo'n duizend panden en honderd ambtenaren waar Brombacher leiding aan geeft en de eindverantwoordelijkheid voor draagt.

Bouwen (aan loopbaan)
Jurriën doorliep de Koningin Wilhelminaschool in de jaren '80. Nadat hij de 'Mondriaan Mavo' afrondde, volgde MTS Bouwkunde, HBO Civiele Techniek, TU Delft Master of Structural Engineering om af te sluiten op de Universiteit Utrecht met een rechtenstudie. Sinds zestien jaar werkt hij bij de Gemeente Utrecht. Zijn carrière is in drie keer een kwartier bepalend geweest. "Telkens als ik mijn horizon wilde verleggen, kwam er iemand naar me toe die me een potentiële volgende functie influisterde. Dat waren kopjes koffie van een kwartiertje." Zijn ouders werkten bij de gemeente Utrecht toen zij verliefd werden. "En nu werk ik er zelf! Ze zijn getrouwd op het bordes van het stadhuis dat een tijdje niet gebruikt werd. Nu mag ik het in oude stijl herstellen, zodat er binnenkort weer bruidsparen kunnen staan. Grappig hoe dat loopt, hé?"

Domtoren
Met meer dan 112 meter is de Dom het icoon van de stad. Geen gebouw mag er hoger zijn. Het mag tot één van de belangrijkste gotische monumenten van het land worden gerekend. De toren is het eigendom van de overheid, zoals ook de Jacobstoren dat is van de gemeente Winterswijk. Dat de toren nu in de steigers komt te staan, 'doet' wat met Utrechters. "Iedereen houdt van de Dom, dat merk je nu hij voor vijf jaar 'verdwijnt'. De laatste keer dat dat gebeurde was in 1975." De huidige restauratie is begroot op 37 miljoen euro.
Als er over de Domtoren wordt gepraat, schitteren Jurriëns ogen. "Zo'n restauratie komt eens in de vijftig jaar voor en ik ben als contractondertekenaar de eindverantwoordelijke. Dat is een pareltje in mijn carrière."

Vakwerk uit Winterswijk
De renovatie van de Domtoren is hard nodig. "In '75 werd maar een deel gedaan, de rest zou rond 2000 zijn gedaan. Dus het moet nu echt," zegt projectleider Ralph Backer van de Antea Group. Noodzakelijke aanpassingen zijn niet alleen de natuurstenen ornamenten. Ook het baksteen in de gevels en de schade als gevolg van roestend ankerwerk moeten gerenoveerd worden. De firma Nico de Bont uit Vught is aannemer, maar voor de expertise op natuursteen en het restaureren van de pinakels (de slanke, langwerpige schacht met een kegelvorm erop die typerend is voor de gotische bouwstijl) is de hulp ingeroepen van Slotboom Steenhouwers uit Winterswijk. Backer: "Er zijn maximaal drie bedrijven in Nederland die dit kunnen. Wij hebben vertrouwen in Slotboom, we hebben ook al eerder met hen gewerkt." Zij doen hun werk voor de Domtoren vanuit een atelier in de Winterswijkse Steengroeve.

Winterswijk
Nog regelmatig komt Brombacher terug naar het oosten, naar de plek waar hij de helft van zijn leven (21 jaar) woonde. "Om met mijn gezin mijn vader te bezoeken, nog steeds op de Pashof." De komende jaren is de link met de Achterhoek sterker dan ooit dankzij zijn werk. Dat de renovatie van de Domtoren gedaan wordt met de kennis en kunde van zijn geboortestreek, maakt voor Jurriën Brombacher de cirkel rond.